KURUCULAR
PayPal’ın Hikayesi ve Silikon Vadisini Şekillendiren Girişimciler
Jimmy Soni
474 sayfa. Simon & Schuster. 30 dolar.
Ölmek kolaydır; dot-com dünyasını dramatize etmek zor. Bilgisayar ekranlarına bakan, işaret eden, tıklayan ve yazan insanlarda eylem nerede? Kodlayıcıların giydiği kostümler, kapüşonlular ve benzeri şeyler, boş pizza kutuları, langırt masaları ve masanın altındaki uyku tulumları bile belli bir çekicilikten yoksun. En azından 80’lerin finansçılarının hızlı jartiyerleri, martini yemekleri, striptiz kulüpleri ve ticaret katında çığlıklar arasında sallayabilecekleri alım-satım yastıkları vardı.
Çevrimiçi “cüzdanların” gelişimi özellikle kansız görünebilir – ne, bazen internette bir şeyler satın almak için kullandığınız ve genellikle şifresini unuttuğunuz şeyler mi? – ve yine de Jimmy Soni’nin “Kurucular: PayPal’ın Hikayesi ve Silikon Vadisini Şekillendiren Girişimciler”, Aaron Sorkin tarafından yazılan Facebook filminde olduğu gibi hırsların ve duyguların alev alev yandığı, son derece çekici bir kronik. , “Sosyal ağ.” PayPal’ın başlangıç hikayesinin, esasen bir topluluk parçası olmasına rağmen, zamanımızın daha karmaşık iki anti-kahramanını içermesine yardımcı olur: Sağcı siyasette önemli bir oyuncu haline gelen Peter Thiel ve şu anda dünyanın en zengin insanı olan Elon Musk. , kim kozmosa agresif baskınlar yapar. Her biri daha önce büyük biyografilerin konusu olmuştur.
Bununla birlikte, burada, çok sayıda PayPal personeli ile birlikte röportaj yapıldı – bazen acımasız izolasyonları nedeniyle “PayPal mafyası” olarak bilinirler – onlar sadece ayı kementlemeye çalışan ve genellikle kayıp olan iki paralı genç adam. Ya da, Musk onları erken start-up Zip2’nin satışından sonra satın aldığı McLaren F1 spor arabasında Sequoia Capital ile bir toplantıya götürdüğünde çarpıcı biçimde yaptıkları gibi çarpıyorlar. Thiel, geziyi biraz belirsiz bir şekilde “bu Hitchcock filmi gibi” olmakla karşılaştırdı, ancak birdenbire daha fazla “Dukes of Hazzard”a dönüştü: Araba bir sete çarptı ve havada “bir discus gibi” uçtu, diye hatırlıyor Musk. (O ve Thiel toplantıya ayrı ayrı girdiler, ancak emniyet kemerlerini takmamış olmalarına ve olaydan bahsetmemelerine rağmen yara almadan girdiler.)
Thiel, başlangıçta, PalmPilot’lar arasında parayı “ışınladığını” düşündü. akıllı telefonlar, bir sonraki büyük şey olurdu; eski bir Stanford sınıf arkadaşı, onu bunun yerine e-posta ödemelerine odaklanmaya ikna etti. Thiel, Soni’nin anlatımında karamsar, bazen vicdansız ve son derece rekabetçi olarak çıkıyor ve nadir bir kutlama fıçısı standı yaptıktan sonra bile satrançta 10 meslektaşından dokuzunu yendi. Başkanlık kampanyası Thiel’in daha sonra destekleyeceği Donald J. Trump’ın retoriğini tekrarlayarak, erken bir çalışana “Bana iyi bir kaybeden göster, ben de sana bir kaybeden göstereyim” dedi.
Musk, daha büyük bir vizyonla daha sevimli ve daha cömert olarak okur: Wells Fargo Bank gibi mevcut finansal sistemleri alt üst etmek ve düzene sokmak. , yavaş yüklenen bir posta arabası ve başka bir şey değil. Büyük boş binaları, modası geçmiş anabilgisayarları ve kodları olan bu sistemlere “bu küstah, ürkütücü canavar” diyor. Pazar araştırması müşterilerin bunu müstehcen ve hatta uğursuz bulduğunu gösterdikten sonra bile, planı için X.com alan adını elinde tutmakla komik bir şekilde meşguldü. Sonunda, ilk karısıyla balayındayken proto-PayPal’in CEO’su olarak görevden alındı.
Kişisel yaşamlar, uyku yoksunluğuyla övünmenin krallığın madeni parası olduğu “Kurucular”da neredeyse hiç görünmez. Ukraynalı göçmen ve milyarder olan başka bir PayPal kurucusu Max Levchin, “Mühendisler için gece yaşam tarzı hakkında özellikle yaratıcılık veya kod yazma çakralarını gerçekten açan bir şey var” dedi. NerdTV.” Bir atılım anında, kendini yabancı hackerlarla savaşan Levchin, Wagner’in “The Ride of the Valkyries”ini oynuyor; diğer personel, ilham almak için Salt-N-Pepa’nın “Push It” şarkısını patlattı. Gerginliği azaltmak için duvara patates vurdular ve istenmeyen bir şirket satın alımının ardından doldurulmuş firavun farelerini “katleddiler”. (Ve ofise dönmek için hiçbir neden olmadığını söylüyorlar!)
Matematikçi Claude Shannon ve Julius Caesar’ın düşmanı Cato hakkında önceki kitapların ortak yazarı olan Soni, bu solo gezide dengeli ve akıcı. çevrimiçi bir “düğmenin” yaratılması veya bir şekilde edebi olan CAPTCHA’nın doğuşu gibi sıradan projeler, PayPal’ın hikayesini imkansız ama etkili bir şekilde Dickens ve Bloomsbury grubuyla karşılaştırıyor. O, herhangi bir dahiyi değil, Brian Eno’nun “scenius” dediği şeyi, belirli gruplarda, belirli zamanlarda ve kalıcı etkilerle ortaya çıkabilecek nadir kıvılcımları yakalar ve alkışlar: Şirketin mezunları, diğer varlıklar arasında YouTube bulmak için yelpazelendi. , LinkedIn ve Yelp.
Jimmy Soni, “Kurucular: PayPal’ın Öyküsü ve Silikon Vadisini Şekillendiren Girişimciler”in yazarı. Kredi… Damon Dahlen
Soni zaman zaman iş jargonunun etkisine giriyor. Uzay sadece Musk’ın fethetmek istediği bir şey değil, aynı zamanda iş dünyalarıyla (“ödeme alanı”; “doymuş e-takvim alanı”; “finansal alan”) dişleri gıcırdatan bir eşanlamlı. Takımlar “jel”; Yöneticiler “The Exorcist”te Regan’ın kafasından daha hızlı “döner”. Ve yazar “yineleme” kelimesinin bir tekrarını her kullandığında içerseniz, kitabın sonunda soğuktan bayılacaksınız.
Fakat Soni’nin Musk’ın bir sanat eseri olarak değer verilen arabasını “belirgin kübist bir bakış açısıyla” tanımladığı zamanki gibi alaycı ya da hoş ifadeler konusunda da bir hüneri vardır. ya da farklı bir CEO’nun devrilmesiyle ilgili bir bölümü, ayaklarının altında çatırdayan, atılmış kabukları olan bir bardan sonra “The Nut House Coup” olarak adlandırıyor.
Bir isimlendirme firmasının yardımıyla bu yeni ürüne ne ad verileceği konusundaki ıstırap, özellikle kendinden geçmiş bir bölüm yaratıyor. Ya Sydney Biddle Barrows eskort servisi gibi Cachet olarak adlandırılsaydı; veya MoMo? PayPal, dostane sesi (“bir arkadaşın kollarını sana sarıyor”) ve çifte patlayıcıları sayesinde galip geldi; aynı zamanda “insanlar” gibi ses çıkarma avantajına da sahiptir. (Barbra Streisand’ın “PayPal’a ihtiyacı olan insanlar…” şarkısını söylediğini hayal edin) Venmo ve Zelle gibi “ödeme alanındaki” daha yeni rakiplerden “Kurucular”da bahsedilmiyor, ancak şu anda feshedilmiş ödeme olan Billpoint ile uzun bir savaş eBay tarafından bir zamanlar kullanılan hizmet, daha etkileyici alt noktalardan biridir, eBay’in PayPal’ı delinme konusunda endişeli bir zeplin gibi çemberini izlemek gibi.
Ve müstakbel birkaç milyarderin sorunlarının bu çılgın dünyada bir fasulye tepesi kadar olmadığına inanmayasınız diye, Soni, bu okuyucuya ilham vermek için PayPal’ın “mafyasının” gücü hakkında bir koda ekliyor, en azından hıçkırıklarda. Hiçbir finans kardeşim bunu başaramadı.
PayPal’ın Hikayesi ve Silikon Vadisini Şekillendiren Girişimciler
Jimmy Soni
474 sayfa. Simon & Schuster. 30 dolar.
Ölmek kolaydır; dot-com dünyasını dramatize etmek zor. Bilgisayar ekranlarına bakan, işaret eden, tıklayan ve yazan insanlarda eylem nerede? Kodlayıcıların giydiği kostümler, kapüşonlular ve benzeri şeyler, boş pizza kutuları, langırt masaları ve masanın altındaki uyku tulumları bile belli bir çekicilikten yoksun. En azından 80’lerin finansçılarının hızlı jartiyerleri, martini yemekleri, striptiz kulüpleri ve ticaret katında çığlıklar arasında sallayabilecekleri alım-satım yastıkları vardı.
Çevrimiçi “cüzdanların” gelişimi özellikle kansız görünebilir – ne, bazen internette bir şeyler satın almak için kullandığınız ve genellikle şifresini unuttuğunuz şeyler mi? – ve yine de Jimmy Soni’nin “Kurucular: PayPal’ın Hikayesi ve Silikon Vadisini Şekillendiren Girişimciler”, Aaron Sorkin tarafından yazılan Facebook filminde olduğu gibi hırsların ve duyguların alev alev yandığı, son derece çekici bir kronik. , “Sosyal ağ.” PayPal’ın başlangıç hikayesinin, esasen bir topluluk parçası olmasına rağmen, zamanımızın daha karmaşık iki anti-kahramanını içermesine yardımcı olur: Sağcı siyasette önemli bir oyuncu haline gelen Peter Thiel ve şu anda dünyanın en zengin insanı olan Elon Musk. , kim kozmosa agresif baskınlar yapar. Her biri daha önce büyük biyografilerin konusu olmuştur.
Bununla birlikte, burada, çok sayıda PayPal personeli ile birlikte röportaj yapıldı – bazen acımasız izolasyonları nedeniyle “PayPal mafyası” olarak bilinirler – onlar sadece ayı kementlemeye çalışan ve genellikle kayıp olan iki paralı genç adam. Ya da, Musk onları erken start-up Zip2’nin satışından sonra satın aldığı McLaren F1 spor arabasında Sequoia Capital ile bir toplantıya götürdüğünde çarpıcı biçimde yaptıkları gibi çarpıyorlar. Thiel, geziyi biraz belirsiz bir şekilde “bu Hitchcock filmi gibi” olmakla karşılaştırdı, ancak birdenbire daha fazla “Dukes of Hazzard”a dönüştü: Araba bir sete çarptı ve havada “bir discus gibi” uçtu, diye hatırlıyor Musk. (O ve Thiel toplantıya ayrı ayrı girdiler, ancak emniyet kemerlerini takmamış olmalarına ve olaydan bahsetmemelerine rağmen yara almadan girdiler.)
Thiel, başlangıçta, PalmPilot’lar arasında parayı “ışınladığını” düşündü. akıllı telefonlar, bir sonraki büyük şey olurdu; eski bir Stanford sınıf arkadaşı, onu bunun yerine e-posta ödemelerine odaklanmaya ikna etti. Thiel, Soni’nin anlatımında karamsar, bazen vicdansız ve son derece rekabetçi olarak çıkıyor ve nadir bir kutlama fıçısı standı yaptıktan sonra bile satrançta 10 meslektaşından dokuzunu yendi. Başkanlık kampanyası Thiel’in daha sonra destekleyeceği Donald J. Trump’ın retoriğini tekrarlayarak, erken bir çalışana “Bana iyi bir kaybeden göster, ben de sana bir kaybeden göstereyim” dedi.
Musk, daha büyük bir vizyonla daha sevimli ve daha cömert olarak okur: Wells Fargo Bank gibi mevcut finansal sistemleri alt üst etmek ve düzene sokmak. , yavaş yüklenen bir posta arabası ve başka bir şey değil. Büyük boş binaları, modası geçmiş anabilgisayarları ve kodları olan bu sistemlere “bu küstah, ürkütücü canavar” diyor. Pazar araştırması müşterilerin bunu müstehcen ve hatta uğursuz bulduğunu gösterdikten sonra bile, planı için X.com alan adını elinde tutmakla komik bir şekilde meşguldü. Sonunda, ilk karısıyla balayındayken proto-PayPal’in CEO’su olarak görevden alındı.
Kişisel yaşamlar, uyku yoksunluğuyla övünmenin krallığın madeni parası olduğu “Kurucular”da neredeyse hiç görünmez. Ukraynalı göçmen ve milyarder olan başka bir PayPal kurucusu Max Levchin, “Mühendisler için gece yaşam tarzı hakkında özellikle yaratıcılık veya kod yazma çakralarını gerçekten açan bir şey var” dedi. NerdTV.” Bir atılım anında, kendini yabancı hackerlarla savaşan Levchin, Wagner’in “The Ride of the Valkyries”ini oynuyor; diğer personel, ilham almak için Salt-N-Pepa’nın “Push It” şarkısını patlattı. Gerginliği azaltmak için duvara patates vurdular ve istenmeyen bir şirket satın alımının ardından doldurulmuş firavun farelerini “katleddiler”. (Ve ofise dönmek için hiçbir neden olmadığını söylüyorlar!)
Matematikçi Claude Shannon ve Julius Caesar’ın düşmanı Cato hakkında önceki kitapların ortak yazarı olan Soni, bu solo gezide dengeli ve akıcı. çevrimiçi bir “düğmenin” yaratılması veya bir şekilde edebi olan CAPTCHA’nın doğuşu gibi sıradan projeler, PayPal’ın hikayesini imkansız ama etkili bir şekilde Dickens ve Bloomsbury grubuyla karşılaştırıyor. O, herhangi bir dahiyi değil, Brian Eno’nun “scenius” dediği şeyi, belirli gruplarda, belirli zamanlarda ve kalıcı etkilerle ortaya çıkabilecek nadir kıvılcımları yakalar ve alkışlar: Şirketin mezunları, diğer varlıklar arasında YouTube bulmak için yelpazelendi. , LinkedIn ve Yelp.
Jimmy Soni, “Kurucular: PayPal’ın Öyküsü ve Silikon Vadisini Şekillendiren Girişimciler”in yazarı. Kredi… Damon Dahlen
Soni zaman zaman iş jargonunun etkisine giriyor. Uzay sadece Musk’ın fethetmek istediği bir şey değil, aynı zamanda iş dünyalarıyla (“ödeme alanı”; “doymuş e-takvim alanı”; “finansal alan”) dişleri gıcırdatan bir eşanlamlı. Takımlar “jel”; Yöneticiler “The Exorcist”te Regan’ın kafasından daha hızlı “döner”. Ve yazar “yineleme” kelimesinin bir tekrarını her kullandığında içerseniz, kitabın sonunda soğuktan bayılacaksınız.
Fakat Soni’nin Musk’ın bir sanat eseri olarak değer verilen arabasını “belirgin kübist bir bakış açısıyla” tanımladığı zamanki gibi alaycı ya da hoş ifadeler konusunda da bir hüneri vardır. ya da farklı bir CEO’nun devrilmesiyle ilgili bir bölümü, ayaklarının altında çatırdayan, atılmış kabukları olan bir bardan sonra “The Nut House Coup” olarak adlandırıyor.
Bir isimlendirme firmasının yardımıyla bu yeni ürüne ne ad verileceği konusundaki ıstırap, özellikle kendinden geçmiş bir bölüm yaratıyor. Ya Sydney Biddle Barrows eskort servisi gibi Cachet olarak adlandırılsaydı; veya MoMo? PayPal, dostane sesi (“bir arkadaşın kollarını sana sarıyor”) ve çifte patlayıcıları sayesinde galip geldi; aynı zamanda “insanlar” gibi ses çıkarma avantajına da sahiptir. (Barbra Streisand’ın “PayPal’a ihtiyacı olan insanlar…” şarkısını söylediğini hayal edin) Venmo ve Zelle gibi “ödeme alanındaki” daha yeni rakiplerden “Kurucular”da bahsedilmiyor, ancak şu anda feshedilmiş ödeme olan Billpoint ile uzun bir savaş eBay tarafından bir zamanlar kullanılan hizmet, daha etkileyici alt noktalardan biridir, eBay’in PayPal’ı delinme konusunda endişeli bir zeplin gibi çemberini izlemek gibi.
Ve müstakbel birkaç milyarderin sorunlarının bu çılgın dünyada bir fasulye tepesi kadar olmadığına inanmayasınız diye, Soni, bu okuyucuya ilham vermek için PayPal’ın “mafyasının” gücü hakkında bir koda ekliyor, en azından hıçkırıklarda. Hiçbir finans kardeşim bunu başaramadı.