Ev
Berlin
Pankow sokak adları hakkında tartışıyor: Herta Hammerbacher’ın kahverengi parmağını onurlandırmak mı?
Pankow, bir sokağa Almanya’nın ilk kadın bahçe mimarının adını verip vermeme konusunda kararsız. Çünkü Herta Hammerbacher kariyerine Nazi döneminde başladı.
Peyzaj mimarı Herta HammerbacherLiselotte Organ-Köhne/bpk
Berlin kahverengi bir sokak mı inşa ediyor? Bu soru Pankow’da ortaya çıkıyor. Heinersdorf’un merkezine çok da uzak olmayan eski şehir mülkleri asfalt altında kayboluyor.
Bunu telafi etmek için – ve kadın kişilikler her yerde yetersiz temsil edildiğinden – yeni gelişmeye Almanya’nın ilk başarılı bahçe mimarı Herta Hammerbacher’ın adı verilecek. Bölge ofisi geçen yılın sonunda böyle karar verdi. Öte yandan, kendilerini kadınların veya doğanın önüne atmayanlar ise başkaldırıyor. Yeşiller ve Sol, Hammerbacher’ın Nazi kariyeri nedeniyle, parlamenterlerin adaşı konusunda karar vermesini istiyor. Dava, Çarşamba akşamı BVV kültür komitesi tarafından görülecek.
Kostümler hakkında koşuşturma: Federal Garden Show’da “kültürel sahiplenme” nedeniyle dans yasağı
Saat sıfırdan önce kendi tasarım ofisini kurdu. İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra, Berlin Teknik Üniversitesi’nde (TU) ilk kadın mimarlık profesörü oldu. Öldüğünde, Avrupa’nın yarısında 3.000’den fazla projede çalışmış ve nesiller boyu genç tasarımcıları etkilemiş olacaktı. Wikipedia’da böyle yazıyor. Uzman medya onlarca yıldır bize böyle söylüyor. En son, Berlin’in Steglitz-Zehlendorf semtinin 2016’da parasını ödediği “Frauenspuren” broşüründe böyle yazıyordu.
Berlin Teknik Üniversitesi sayesinde Hammerbacher’in de kahverengi bir parmağı olduğu uzun zamandır biliniyordu. Doksanlı yılların ortalarında, şu anda Almanya ve Kore arasında yeşil köprüler inşa eden Jeong-Hi Go tarafından ortaya çıkarıldı. O zamandan beri, monografisinin ötesine geçen çok az bilgi var. Hammerbacher’in işine, kariyerine ve dünya görüşüne bir doktora tezinin mümkün olduğu ölçüde nüfuz eder. Tez, açıkça tarihlendirilebilecek ve Hammerbacher’a atfedilebilecek 600 iyi projeyi tanımlamaktadır. Bunların neredeyse üçte ikisi Nazi döneminde yaratıldı.
Hammerbacher, savaş çabaları için gerekli olan altyapıyı kamufle ediyor, kamp kışlalarını yeşillendiriyor
O yıllardaki kariyer gelişimi, tasarım görevleriyle daha da netleştirildi: Ondan önce, Hammerbacher bir park veya yerleşim yeri tasarlamadı – ondan sonra bahçe gösterileri (diğerlerinin yanı sıra Stuttgart, Köln ve Kassel’de), kamu binaları, dahil olmak üzere TU kampüsü ve ticari projeler birikti. 1933’ten 1945’e kadar Hammerbacher tüm bunları yaptı.Ayrıca Güney Tirol Almanlarının Avusturya’ya zorla yerleştirilmesine yardım etti, savaşla ilgili altyapıyı kamufle etti ve askere alınanlar için kamp kışlalarını yeşillendirdi. Genellikle daha sonra Silezya’nın Gauleiter’i olan Karl Hanke’ninki gibi saray ve villa bahçelerini, işgal altındaki Polonya’daki mezarlıkları ve Wehrmacht anıtlarını işgal ederler.
Nazilerin Hammerbacher’ı kiralamaktan hoşlanmaları tesadüf değil. Üslup tercihleri arasında örtüşmeler var. Her ikisi de Cennet Bahçesi’nde duruyor. Spesifik olarak, (çalılarla çevrili), boşlukların etrafında merkezlenmiş ve erişim yollarının bulunmadığı salt eğitim alanları konusunda hevesliler – bu sayede Naziler kendi türlerinin sözde münhasırlığını geliştirirken, Hammerbacher doğaya konuma uygun ifade vermek istiyor. Biyografi yazarına göre, savaştan sonra bu tavrını katılaştırarak “dogma” haline getirdi.
Uygulamada, Hammerbacher yaşlılıkta daha açık bir şekilde çalışıyor. Bu, örneğin, Berlin’in yakında bir anıttan Dünya Kültür Mirası’na soylulaştırıldığını görmek istediği Hansaviertel tarafından kanıtlanmıştır. İskandinav meslektaşı Edvard Jacobson’ın yardımıyla Interbau 57 için aynı adı taşıyan meydan için üç yeşil kenar oluşturdu: neredeyse hiç çalı kalmadı, bunun yerine çok sayıda mozaik kaldırım, açık çayırlar, oturmak için basamaklar, soyut sanat ve çocuk havuzu. Plaza tasarımı, diğer ikili işbirliklerinin kalemlerinden gelen çevredeki kentsel peyzajdan daha geniştir.
Hammerbacher, Naziler için yaptığı işi küçümsedi
Aynı zamanda Hammerbacher, Naziler için yaptığı işi küçümsedi. Hayatı boyunca “iç göç” efsanesini anlatıyor, “Bornimer çemberini” bir direniş yuvası olarak tasvir ediyor ve kritik soruları engelliyor. Tanıdık, onu istenmeyen kişi yapmaz, ancak kayıtsız şartsız saygı da bunu yasaklar. Becerikli olanlar daha derine iner, “Profesör Hammerbacher”ı açıkça takdir eder ve onun geçmiş yaşamı hakkında bilgiler eklerdi. Bu arada, çıplak isim iflah olmazlardan cesaret alabilir – veya Nazi rejiminin kurbanlarından suratlarına bir tokat olarak gelebilir. Halkın temsilcileri bunu sokak tabelasına yazsaydı, kesinlikle daha az rahatsız edici olmazdı.
İş gösterisi: mimarlık müzesi.ub.tu-berlin.de
Jeong-Hi Go: Herta Hammerbacher (1900 – 1985), yeni peyzajın virtüözü – bir paradigma olarak bahçe. Monografi. 2004/2006, Berlin Teknik Üniversitesi
Berlin
Pankow sokak adları hakkında tartışıyor: Herta Hammerbacher’ın kahverengi parmağını onurlandırmak mı?
Pankow, bir sokağa Almanya’nın ilk kadın bahçe mimarının adını verip vermeme konusunda kararsız. Çünkü Herta Hammerbacher kariyerine Nazi döneminde başladı.
Peyzaj mimarı Herta HammerbacherLiselotte Organ-Köhne/bpk
Berlin kahverengi bir sokak mı inşa ediyor? Bu soru Pankow’da ortaya çıkıyor. Heinersdorf’un merkezine çok da uzak olmayan eski şehir mülkleri asfalt altında kayboluyor.
Bunu telafi etmek için – ve kadın kişilikler her yerde yetersiz temsil edildiğinden – yeni gelişmeye Almanya’nın ilk başarılı bahçe mimarı Herta Hammerbacher’ın adı verilecek. Bölge ofisi geçen yılın sonunda böyle karar verdi. Öte yandan, kendilerini kadınların veya doğanın önüne atmayanlar ise başkaldırıyor. Yeşiller ve Sol, Hammerbacher’ın Nazi kariyeri nedeniyle, parlamenterlerin adaşı konusunda karar vermesini istiyor. Dava, Çarşamba akşamı BVV kültür komitesi tarafından görülecek.
Kostümler hakkında koşuşturma: Federal Garden Show’da “kültürel sahiplenme” nedeniyle dans yasağı
Saat sıfırdan önce kendi tasarım ofisini kurdu. İkinci Dünya Savaşı’ndan sonra, Berlin Teknik Üniversitesi’nde (TU) ilk kadın mimarlık profesörü oldu. Öldüğünde, Avrupa’nın yarısında 3.000’den fazla projede çalışmış ve nesiller boyu genç tasarımcıları etkilemiş olacaktı. Wikipedia’da böyle yazıyor. Uzman medya onlarca yıldır bize böyle söylüyor. En son, Berlin’in Steglitz-Zehlendorf semtinin 2016’da parasını ödediği “Frauenspuren” broşüründe böyle yazıyordu.
Berlin Teknik Üniversitesi sayesinde Hammerbacher’in de kahverengi bir parmağı olduğu uzun zamandır biliniyordu. Doksanlı yılların ortalarında, şu anda Almanya ve Kore arasında yeşil köprüler inşa eden Jeong-Hi Go tarafından ortaya çıkarıldı. O zamandan beri, monografisinin ötesine geçen çok az bilgi var. Hammerbacher’in işine, kariyerine ve dünya görüşüne bir doktora tezinin mümkün olduğu ölçüde nüfuz eder. Tez, açıkça tarihlendirilebilecek ve Hammerbacher’a atfedilebilecek 600 iyi projeyi tanımlamaktadır. Bunların neredeyse üçte ikisi Nazi döneminde yaratıldı.
Hammerbacher, savaş çabaları için gerekli olan altyapıyı kamufle ediyor, kamp kışlalarını yeşillendiriyor
O yıllardaki kariyer gelişimi, tasarım görevleriyle daha da netleştirildi: Ondan önce, Hammerbacher bir park veya yerleşim yeri tasarlamadı – ondan sonra bahçe gösterileri (diğerlerinin yanı sıra Stuttgart, Köln ve Kassel’de), kamu binaları, dahil olmak üzere TU kampüsü ve ticari projeler birikti. 1933’ten 1945’e kadar Hammerbacher tüm bunları yaptı.Ayrıca Güney Tirol Almanlarının Avusturya’ya zorla yerleştirilmesine yardım etti, savaşla ilgili altyapıyı kamufle etti ve askere alınanlar için kamp kışlalarını yeşillendirdi. Genellikle daha sonra Silezya’nın Gauleiter’i olan Karl Hanke’ninki gibi saray ve villa bahçelerini, işgal altındaki Polonya’daki mezarlıkları ve Wehrmacht anıtlarını işgal ederler.
Nazilerin Hammerbacher’ı kiralamaktan hoşlanmaları tesadüf değil. Üslup tercihleri arasında örtüşmeler var. Her ikisi de Cennet Bahçesi’nde duruyor. Spesifik olarak, (çalılarla çevrili), boşlukların etrafında merkezlenmiş ve erişim yollarının bulunmadığı salt eğitim alanları konusunda hevesliler – bu sayede Naziler kendi türlerinin sözde münhasırlığını geliştirirken, Hammerbacher doğaya konuma uygun ifade vermek istiyor. Biyografi yazarına göre, savaştan sonra bu tavrını katılaştırarak “dogma” haline getirdi.
Uygulamada, Hammerbacher yaşlılıkta daha açık bir şekilde çalışıyor. Bu, örneğin, Berlin’in yakında bir anıttan Dünya Kültür Mirası’na soylulaştırıldığını görmek istediği Hansaviertel tarafından kanıtlanmıştır. İskandinav meslektaşı Edvard Jacobson’ın yardımıyla Interbau 57 için aynı adı taşıyan meydan için üç yeşil kenar oluşturdu: neredeyse hiç çalı kalmadı, bunun yerine çok sayıda mozaik kaldırım, açık çayırlar, oturmak için basamaklar, soyut sanat ve çocuk havuzu. Plaza tasarımı, diğer ikili işbirliklerinin kalemlerinden gelen çevredeki kentsel peyzajdan daha geniştir.
Hammerbacher, Naziler için yaptığı işi küçümsedi
Aynı zamanda Hammerbacher, Naziler için yaptığı işi küçümsedi. Hayatı boyunca “iç göç” efsanesini anlatıyor, “Bornimer çemberini” bir direniş yuvası olarak tasvir ediyor ve kritik soruları engelliyor. Tanıdık, onu istenmeyen kişi yapmaz, ancak kayıtsız şartsız saygı da bunu yasaklar. Becerikli olanlar daha derine iner, “Profesör Hammerbacher”ı açıkça takdir eder ve onun geçmiş yaşamı hakkında bilgiler eklerdi. Bu arada, çıplak isim iflah olmazlardan cesaret alabilir – veya Nazi rejiminin kurbanlarından suratlarına bir tokat olarak gelebilir. Halkın temsilcileri bunu sokak tabelasına yazsaydı, kesinlikle daha az rahatsız edici olmazdı.
İş gösterisi: mimarlık müzesi.ub.tu-berlin.de
Jeong-Hi Go: Herta Hammerbacher (1900 – 1985), yeni peyzajın virtüözü – bir paradigma olarak bahçe. Monografi. 2004/2006, Berlin Teknik Üniversitesi