dedeefendi
New member
Detroit çalkantılı bir iş anlaşmazlığına doğru gidiyor olabilir.
Birleşik Otomobil İşçileri sendikası, General Motors, Ford Motor ve Stellantis ile yeni dört yıllık toplu sözleşmeleri müzakere etmek için cesur bir açılış teklifinde bulundu. Yeni başkanı Shawn Fain, şirketlerin 150.000 saatlik işçisinin sendikanın hedeflerine ulaşmak için greve hazır olduğunu söyledi.
UAW, otomobil üreticilerine yüzde 40’lık bir ücret artışı da dahil olmak üzere bir talep listesi sundu – şirket yöneticilerinin sendikanın son toplu iş sözleşmesinden bu yana geçen dört yıl içinde elde ettiğini söylediği ücret artışlarına dayalı.
Ve elektrikli araçlara geçişle birlikte sendika, otomobil üreticilerinin yeni EV pil fabrikalarında işe alınan işçilerin UAW’nin ulusal sözleşmeleri tarafından karşılanacağını veya en azından karşılaştırılabilir ücret ve güvenlik koşullarına sahip sözleşmeler alacağını garanti ediyor.
Bay Fain bir röportajda, “Bu iddiaların kulağa iddialı geldiğini biliyorum, ancak Büyük Üç rekor karlar elde ediyor, bu yüzden bunu kolayca karşılayabileceklerini biliyorum,” dedi. “Daha iyi anlaşmalar yapmak ve insanları sivil hayata yükselten bir standart belirlemek için çok daha agresif olmamız gerekiyor.”
Daha yüksek ücretlere ek olarak, talepler arasında yaşam maliyetinde düzenli artışlar, daha fazla sayıda çalışan için emeklilik planları ve fabrika kapanması durumunda çalışanlar için iş koruma planı da yer alıyor. UAW ayrıca Stellantis’i Illinois, Belvidere’de bu yıl kapanan ve 1.350 kişiyi işsiz bırakan bir fabrikayı yeniden açmaya ikna etmeyi umuyor.
Ve montaj hattında dört gün sekiz saatlik bir çalışma haftası ve sekiz saatlik ücretli izinden oluşan beşinci bir gün istiyor – esasen haftada 32 saat. Bay Fain, birçok işçinin genellikle haftada 50 veya 60 saat çalıştığını ve aile etkinliklerine veya eğlenceye çok az zaman ayırdığını söyledi.
GM yaptığı açıklamada, yeni bir sözleşmeden daha yüksek ücretler beklediğini ve “sendika dışı rekabetin hakim olduğu bir endüstride ABD imalatını ve istihdamını korumanın önemli olduğunu” söyledi. Ancak şirket, UAW’nin taleplerinin “takımın uzun vadeli yararı için doğru olanı yapma yeteneğimizi tehlikeye atacağını” da sözlerine ekledi.
Ford, amacın ayrıntıya girmeden “yaratıcı çözümler” konusunda UAW ile çalışmak olduğunu söyledi. Stellantis, “çalışanlarını adil bir şekilde ödüllendirmeyi” planladığını söyledi, ancak bir anlaşmanın “yeni araçlara ve teknolojiye yatırım yapmaya devam etme yeteneğimizi tehlikeye atmaması” gerektiği konusunda uyardı.
Otomobil üreticileri elektrikli araçlara on milyarlarca dolar yatırım yapıyor, ancak bunlardan henüz önemli satışlar veya karlar elde edemediler. Sendika, elektrikli araçların üretimi genellikle geleneksel benzinle çalışan araba ve kamyonlardan daha az işçi gerektirdiğinden, elektrikli araçlara geçişin binlerce işe mal olabileceğinden korkuyor.
Otomobil endüstrisini izleyen Michigan Üniversitesi ekonomi profesörü Erik Gordon, sendikanın bir noktaya kadar bazı kazanımlar elde etmesini beklediğini söyledi. “Önemli ücret artışları olacağını düşünüyorum ve şirketlerin daha yüksek ücretleri karşılayabileceklerini düşünüyorum” dedi.
Ancak otomobil üreticilerinin, daha kısa çalışma haftaları, emekliler için şirket tarafından ödenen sağlık sigortası veya fabrikalar kapanırsa grev yapabilme gibi diğer sendika taleplerine direneceklerini söyledi. Gordon, “Şirketler kendilerini deli gömleğine sokan hiçbir şeyi karşılayamaz,” dedi. “Elektrikli araçlara geçişle birlikte, tesisleri ayarlamak ve hatta tesisleri kapatmak için esnekliğe ihtiyaç duyacaklar.”
Müzakerelere daha sert bir yaklaşım getirme sözü verdiği için bu yılki bir seçimde görevdeki başkanı kızdıran bir asi olan Bay Fain, sendikanın taleplerinin şirketleri Toyota, Honda ve diğerleri gibi rakiplere kıyasla maliyet açısından dezavantajlı duruma düşürdüğü fikrini umursamadı. diğerleri Amerika Birleşik Devletleri’nde sendika dışı fabrikalar işleten Tesla’yı sağlayacaktır.
Detroit üreticileri hakkında “Bu şirketler çok rekabetçi” dedi ve her şirketin son on yılda önemli karlar elde ettiğini ve kârlarının çoğunun Kuzey Amerika’dan geldiğini belirtti. Yılın ilk yarısında Stellantis, 10.9 milyar avro, yaklaşık 12 milyar ABD doları tutarında rekor satış elde etti. GM aynı dönemde 5 milyar dolar kar elde etti.
Sendika yetkilileri, kurumsal rönesanstan yıllar önce, UAW’nin ücretleri düşürmeyi, yeni işe alınanlar için daha elverişli emeklilik planlarını ve otomobil üreticilerinin kendilerini zor bir durumda bulduktan sonra rekabet avantajlarını yeniden kazanmalarına yardımcı olan diğer tavizleri kabul ettiğini ve hatta — GM için ve Stellantis’in selefi Chrysler için – iflas.
Yönetici maaşlarının yanı sıra şirket kârları da UAW için bir toplanma çığlığı haline geldi. Sendika, genel müdürlerin – GM’den Mary T. Barra, Ford’dan Jim Farley ve Stellantis’ten Carlos Tavares’in – son dört yıl içinde toplu olarak toplam tazminatta yaklaşık yüzde 40’lık bir artış gördüğünü tahmin ediyor.
Mali kayıtlara göre Barra Hanım 2022’de maaş, hisse senedi ödülleri ve ikramiyeleri içeren 29 milyon dolar değerinde bir tazminat paketi aldı. Bay Farley’in paketinin değeri 21 milyon ABD Doları ve Bay Tavares’in paketinin değeri 23,5 milyon Euro idi.
Bay Fain, “Bence CEO’ların kendilerine uyguladığı tazminat ilkelerinin aynısını işçilere de uygulamalılar,” dedi. (Ücret ve maaşlardan farklı olarak, hisse ödülleri ve ikramiyeler hisse senedi fiyatlarına ve şirket performansına göre değişebilir ve hatta azalabilir.)
14 Eylül’de sona erecek olan mevcut anlaşmalara ancak 2019’da, sendikanın bu döngüde pazarlık hedefi olarak adlandırdığı şirket olan GM’de altı haftalık bir grevin ardından ulaşıldı. Bu kez Bay Fain, üç şirketin de hedef olduğunu söylüyor.
Destekçileri, özellikle elektrikli araç aküsü fabrikalarındaki işçilerin diğer fabrikalardaki UAW üyeleriyle aynı ücretlere, sosyal haklara ve güvenlik standartlarına sahip olmasını talep ederek, sendikanın bazı temel hedeflerine tekrar geri çekilmeden ulaşmanın zor olabileceğini söylüyor.
Birkaç pil fabrikası, Büyük Üç ve yabancı pil üreticileri arasındaki ortak girişimlerdir. Tamamen otomobil üreticisine ait tesislerin sendikalaşmasını nispeten kolaylaştıran bir hüküm, ortaklaşa işletilen fabrikalardaki işçiler için geçerli değildir ve bu fabrikalar, sendikalaşsalar otomatik olarak ulusal otomotiv işçisi sözleşmeleri kapsamına girmezler. Pil fabrikaları genellikle sendika üyeliğinin düşük olduğu ve örgütlenmenin zor olabileceği eyaletlerde bulunuyor.
Otomobil üreticileri, diğer üreticilerin uzmanlığına erişmek ve bu tür projeler için gereken büyük miktarda sermayeyi artırmaya yardımcı olmak için ortak girişimlere güvendiklerini söylediler.
Başkan Biden’ın Enflasyon Azaltma Yasası’nın bir parçası olarak federal hükümet, pil fabrikalarının inşa maliyetini düşürmek için krediler ve üretecekleri pil takımlarının maliyetini azaltmak için vergi kredileri sağlıyor.
Bay Fain, hükümetin bu kredileri ve avansları alanlardan işçilere orta sınıf maaşları ödemelerini talep etmesi gerektiğini söyledi. Saati 16.50 dolardan, Ohio’da GM tarafından işletilen bir elektrikli araç aküsü fabrikasında çalışan bazı işçiler “karışıyor ve iki işte çalışıyorlar” dedi. (Fabrikanın başlangıç ücreti 16.50 $, yedi yıl sonra yaklaşık 20 $’a yükseliyor. GM’nin eyalet çapındaki sözleşmesi kapsamında, yeni kiralama ücretleri 17 $, sekiz yıl sonra 32 $’a yükseliyor.)
Sendika yetkilileri, akü işçilerinin ulusal anlaşma standartlarını karşılamamasının, otomobil üreticilerinin sendikayı devre dışı bırakmasına izin vererek nihayetinde UAW’yi zayıflatacağını savunuyor.
Bay Fain ve diğer yeni liderlerin listelerini derleyen sendika içindeki bir reform grubu olan Unite All Workers for Democracy’nin başkanı Scott Houldieson, “Bence bu varoluşsal – boyun eğemeyeceğimiz bir talep,” dedi.
Sendikanın bu konuda otomobil üreticilerine grev yapıp yapamayacağı sorulduğunda, Chicago’daki bir Ford montaj fabrikasında işçi olan Bay Houldieson, “Bunu duvara asacaklar mı?” diye ekledi. Onu duvara asacağız çünkü bu bizim varlığımız.”
Noam Scheiber raporlamaya katkıda bulundu.
Birleşik Otomobil İşçileri sendikası, General Motors, Ford Motor ve Stellantis ile yeni dört yıllık toplu sözleşmeleri müzakere etmek için cesur bir açılış teklifinde bulundu. Yeni başkanı Shawn Fain, şirketlerin 150.000 saatlik işçisinin sendikanın hedeflerine ulaşmak için greve hazır olduğunu söyledi.
UAW, otomobil üreticilerine yüzde 40’lık bir ücret artışı da dahil olmak üzere bir talep listesi sundu – şirket yöneticilerinin sendikanın son toplu iş sözleşmesinden bu yana geçen dört yıl içinde elde ettiğini söylediği ücret artışlarına dayalı.
Ve elektrikli araçlara geçişle birlikte sendika, otomobil üreticilerinin yeni EV pil fabrikalarında işe alınan işçilerin UAW’nin ulusal sözleşmeleri tarafından karşılanacağını veya en azından karşılaştırılabilir ücret ve güvenlik koşullarına sahip sözleşmeler alacağını garanti ediyor.
Bay Fain bir röportajda, “Bu iddiaların kulağa iddialı geldiğini biliyorum, ancak Büyük Üç rekor karlar elde ediyor, bu yüzden bunu kolayca karşılayabileceklerini biliyorum,” dedi. “Daha iyi anlaşmalar yapmak ve insanları sivil hayata yükselten bir standart belirlemek için çok daha agresif olmamız gerekiyor.”
Daha yüksek ücretlere ek olarak, talepler arasında yaşam maliyetinde düzenli artışlar, daha fazla sayıda çalışan için emeklilik planları ve fabrika kapanması durumunda çalışanlar için iş koruma planı da yer alıyor. UAW ayrıca Stellantis’i Illinois, Belvidere’de bu yıl kapanan ve 1.350 kişiyi işsiz bırakan bir fabrikayı yeniden açmaya ikna etmeyi umuyor.
Ve montaj hattında dört gün sekiz saatlik bir çalışma haftası ve sekiz saatlik ücretli izinden oluşan beşinci bir gün istiyor – esasen haftada 32 saat. Bay Fain, birçok işçinin genellikle haftada 50 veya 60 saat çalıştığını ve aile etkinliklerine veya eğlenceye çok az zaman ayırdığını söyledi.
GM yaptığı açıklamada, yeni bir sözleşmeden daha yüksek ücretler beklediğini ve “sendika dışı rekabetin hakim olduğu bir endüstride ABD imalatını ve istihdamını korumanın önemli olduğunu” söyledi. Ancak şirket, UAW’nin taleplerinin “takımın uzun vadeli yararı için doğru olanı yapma yeteneğimizi tehlikeye atacağını” da sözlerine ekledi.
Ford, amacın ayrıntıya girmeden “yaratıcı çözümler” konusunda UAW ile çalışmak olduğunu söyledi. Stellantis, “çalışanlarını adil bir şekilde ödüllendirmeyi” planladığını söyledi, ancak bir anlaşmanın “yeni araçlara ve teknolojiye yatırım yapmaya devam etme yeteneğimizi tehlikeye atmaması” gerektiği konusunda uyardı.
Otomobil üreticileri elektrikli araçlara on milyarlarca dolar yatırım yapıyor, ancak bunlardan henüz önemli satışlar veya karlar elde edemediler. Sendika, elektrikli araçların üretimi genellikle geleneksel benzinle çalışan araba ve kamyonlardan daha az işçi gerektirdiğinden, elektrikli araçlara geçişin binlerce işe mal olabileceğinden korkuyor.
Otomobil endüstrisini izleyen Michigan Üniversitesi ekonomi profesörü Erik Gordon, sendikanın bir noktaya kadar bazı kazanımlar elde etmesini beklediğini söyledi. “Önemli ücret artışları olacağını düşünüyorum ve şirketlerin daha yüksek ücretleri karşılayabileceklerini düşünüyorum” dedi.
Ancak otomobil üreticilerinin, daha kısa çalışma haftaları, emekliler için şirket tarafından ödenen sağlık sigortası veya fabrikalar kapanırsa grev yapabilme gibi diğer sendika taleplerine direneceklerini söyledi. Gordon, “Şirketler kendilerini deli gömleğine sokan hiçbir şeyi karşılayamaz,” dedi. “Elektrikli araçlara geçişle birlikte, tesisleri ayarlamak ve hatta tesisleri kapatmak için esnekliğe ihtiyaç duyacaklar.”
Müzakerelere daha sert bir yaklaşım getirme sözü verdiği için bu yılki bir seçimde görevdeki başkanı kızdıran bir asi olan Bay Fain, sendikanın taleplerinin şirketleri Toyota, Honda ve diğerleri gibi rakiplere kıyasla maliyet açısından dezavantajlı duruma düşürdüğü fikrini umursamadı. diğerleri Amerika Birleşik Devletleri’nde sendika dışı fabrikalar işleten Tesla’yı sağlayacaktır.
Detroit üreticileri hakkında “Bu şirketler çok rekabetçi” dedi ve her şirketin son on yılda önemli karlar elde ettiğini ve kârlarının çoğunun Kuzey Amerika’dan geldiğini belirtti. Yılın ilk yarısında Stellantis, 10.9 milyar avro, yaklaşık 12 milyar ABD doları tutarında rekor satış elde etti. GM aynı dönemde 5 milyar dolar kar elde etti.
Sendika yetkilileri, kurumsal rönesanstan yıllar önce, UAW’nin ücretleri düşürmeyi, yeni işe alınanlar için daha elverişli emeklilik planlarını ve otomobil üreticilerinin kendilerini zor bir durumda bulduktan sonra rekabet avantajlarını yeniden kazanmalarına yardımcı olan diğer tavizleri kabul ettiğini ve hatta — GM için ve Stellantis’in selefi Chrysler için – iflas.
Yönetici maaşlarının yanı sıra şirket kârları da UAW için bir toplanma çığlığı haline geldi. Sendika, genel müdürlerin – GM’den Mary T. Barra, Ford’dan Jim Farley ve Stellantis’ten Carlos Tavares’in – son dört yıl içinde toplu olarak toplam tazminatta yaklaşık yüzde 40’lık bir artış gördüğünü tahmin ediyor.
Mali kayıtlara göre Barra Hanım 2022’de maaş, hisse senedi ödülleri ve ikramiyeleri içeren 29 milyon dolar değerinde bir tazminat paketi aldı. Bay Farley’in paketinin değeri 21 milyon ABD Doları ve Bay Tavares’in paketinin değeri 23,5 milyon Euro idi.
Bay Fain, “Bence CEO’ların kendilerine uyguladığı tazminat ilkelerinin aynısını işçilere de uygulamalılar,” dedi. (Ücret ve maaşlardan farklı olarak, hisse ödülleri ve ikramiyeler hisse senedi fiyatlarına ve şirket performansına göre değişebilir ve hatta azalabilir.)
14 Eylül’de sona erecek olan mevcut anlaşmalara ancak 2019’da, sendikanın bu döngüde pazarlık hedefi olarak adlandırdığı şirket olan GM’de altı haftalık bir grevin ardından ulaşıldı. Bu kez Bay Fain, üç şirketin de hedef olduğunu söylüyor.
Destekçileri, özellikle elektrikli araç aküsü fabrikalarındaki işçilerin diğer fabrikalardaki UAW üyeleriyle aynı ücretlere, sosyal haklara ve güvenlik standartlarına sahip olmasını talep ederek, sendikanın bazı temel hedeflerine tekrar geri çekilmeden ulaşmanın zor olabileceğini söylüyor.
Birkaç pil fabrikası, Büyük Üç ve yabancı pil üreticileri arasındaki ortak girişimlerdir. Tamamen otomobil üreticisine ait tesislerin sendikalaşmasını nispeten kolaylaştıran bir hüküm, ortaklaşa işletilen fabrikalardaki işçiler için geçerli değildir ve bu fabrikalar, sendikalaşsalar otomatik olarak ulusal otomotiv işçisi sözleşmeleri kapsamına girmezler. Pil fabrikaları genellikle sendika üyeliğinin düşük olduğu ve örgütlenmenin zor olabileceği eyaletlerde bulunuyor.
Otomobil üreticileri, diğer üreticilerin uzmanlığına erişmek ve bu tür projeler için gereken büyük miktarda sermayeyi artırmaya yardımcı olmak için ortak girişimlere güvendiklerini söylediler.
Başkan Biden’ın Enflasyon Azaltma Yasası’nın bir parçası olarak federal hükümet, pil fabrikalarının inşa maliyetini düşürmek için krediler ve üretecekleri pil takımlarının maliyetini azaltmak için vergi kredileri sağlıyor.
Bay Fain, hükümetin bu kredileri ve avansları alanlardan işçilere orta sınıf maaşları ödemelerini talep etmesi gerektiğini söyledi. Saati 16.50 dolardan, Ohio’da GM tarafından işletilen bir elektrikli araç aküsü fabrikasında çalışan bazı işçiler “karışıyor ve iki işte çalışıyorlar” dedi. (Fabrikanın başlangıç ücreti 16.50 $, yedi yıl sonra yaklaşık 20 $’a yükseliyor. GM’nin eyalet çapındaki sözleşmesi kapsamında, yeni kiralama ücretleri 17 $, sekiz yıl sonra 32 $’a yükseliyor.)
Sendika yetkilileri, akü işçilerinin ulusal anlaşma standartlarını karşılamamasının, otomobil üreticilerinin sendikayı devre dışı bırakmasına izin vererek nihayetinde UAW’yi zayıflatacağını savunuyor.
Bay Fain ve diğer yeni liderlerin listelerini derleyen sendika içindeki bir reform grubu olan Unite All Workers for Democracy’nin başkanı Scott Houldieson, “Bence bu varoluşsal – boyun eğemeyeceğimiz bir talep,” dedi.
Sendikanın bu konuda otomobil üreticilerine grev yapıp yapamayacağı sorulduğunda, Chicago’daki bir Ford montaj fabrikasında işçi olan Bay Houldieson, “Bunu duvara asacaklar mı?” diye ekledi. Onu duvara asacağız çünkü bu bizim varlığımız.”
Noam Scheiber raporlamaya katkıda bulundu.