1981’de Jaime ve Gilbert Hernandez, Oxnard, California’da yaşıyorlardı, Los Angeles’ta Black Flag gibi punk gruplarını görmek için 101’e çıktıkları gezileri ve “Love” adını verdikleri bir çizgi roman serisindeki çalışmalarını finanse etmek için kapıcı olarak çalışıyorlardı. ve Roketler.
Serinin ilk sayısını kendileri yayınladıktan sonra kardeşler, Marvel ve DC Comics’ten çıkan en iyi süper kahraman başlıklarının çoğunu çarpıtarak neredeyse sapkın bir neşe alan Seattle merkezli bir dergi olan The Comics Journal’a bir inceleme kopyası gönderdiler. Derginin baş editörü olan ve öyle olmaya devam eden Gary Groth, “Çok düşmanca bir dergiydi” dedi. “Ortamın yapabileceğini hayal ettiğim şeye bile yaklaşan çok az çizgi roman çıktı.”
Groth, “Rockets”ın ilk sayısından itibaren “havaya uçtuğunu” söyledi.
“Çizgi romanlarda gördüğüm hiçbir şeye gerçekten benzemiyordu” dedi. “Çizgi roman olabileceğini düşündüğüm şeyin parıltıları vardı.”
Kardeşler, yaşadıkları dünyadan ilham aldılar. Karakterleri partiler verdi ve iş hakkında homurdandı; yaşlandılar, evlendiler ve çocukları oldu; göbekleri ve pockmarkları vardı. Kredi… Carol Kovinick Hernandez
Chicana punk rock’çıları ve Güney Kaliforniya dazlakları vardı; çevrilmemiş İspanyolca’nın tüm panelleri; boynuz kafalı milyarderler ve eski kadın çete üyeleri; ve yazar tıkanmasıyla ilgili diyalogsuz, karamsar bir rüya. Kardeşlerin etrafında büyüdüğü, yemek yiyen, uyuyan, gülen, parti yapan ve iş hakkında homurdanan insanlara çok benzeyen düzinelerce karakter vardı. “Rockets”ın çoğu, Oxnard’dan farklı olmayan, çoğunluğu Latin kökenli bir kasaba olan Hoppers lakaplı Huerta’da geçiyor.
Bu yıl seri, 40. yıl dönümünü kutluyor; bu, süper kahraman ana akımının çok ötesinde yaratılmış bağımsız bir çizgi roman bir yana, herhangi bir basılı yayın için kayda değer bir başarı. Bu olayı kutlamak için Fantagraphics, çizgi romanın 1982’den 1996’ya kadar süren orijinal çalışmasının bir derlemesi olan “Love and Rockets: The First Fifty”yi yayınlıyor. Ayrı olarak, Los Angeles PBS istasyonu KCET geçtiğimiz günlerde retrospektif bir belgesel yayınladı: ve Rockets: The Great American Comic Book.”
Dizi, neredeyse başlangıcından bu yana kritik övgüler aldı. Karikatürist Adrian Tomine, diziyi 1987’de, Jaime’nin bir çete savaşına karışan bir Hoppers yerlisi hakkında yazdığı “Death of Speedy Ortiz”i okuduktan sonra keşfetti. “Gördüğüm en harika çizgi roman olduğunu düşündüm” dedi. Ödüllü bir grafik romancı olan Neil Gaiman, kitabı “son 35 yılın en iyi kurgu parçalarından biri” olarak nitelendirirken, The New York Times’ta yazan Douglas Wolk, Gilbert’in “çağdaş çizgi romanın en büyük ustalarından biri” olduğunu söyledi. ”
Dizi, neredeyse başlangıcından bu yana övgü dolu eleştiriler aldı ve sektörün en saygın ödüllerini kazanmaya devam etti. Kredi… The New York Times için Maggie Shannon
“Rockets” aynı zamanda, yıllar içinde Harvey, Ignatz ve Will Eisner Çizgi Roman Endüstrisi Ödülleri dahil olmak üzere sektörün en büyük ödüllerini topladı ve Daniel Clowes (“Ghost World”) Jillian Tamaki (“Boundless”) dahil olmak üzere nesiller boyu bağımsız sanatçıları etkiledi. ”) ve Tomine (“Uzun Mesafe Karikatüristinin Yalnızlığı”).
Sanatçıların rutin olarak kitaptan kitaba atladığı bir sektörde – örneğin, Örümcek Adam hikayeleri, süper kahramanın 1962’deki ilk çıkışından bu yana yüzlerce yazar tarafından yazılmıştır – koşmak, bir dayanıklılık ve hafıza harikasıdır. Her iki yazar da muazzam bir oyuncu kadrosuyla mücadele ediyor: 10 yıl önce, en son resmi bir sayım yapılmaya çalışıldığında, yaklaşık 750 karakter vardı.
Jaime ve Gilbert en başından beri kitabı ikiye böldüler ve her sanatçı kendi hikâyesini yazıp çizdi. Ağabeyleri Mario, diziye ara sıra katkıda bulunmuştur. Koleksiyon, reklamlar ve mektup sayfaları da dahil olmak üzere her sayıyı bir bütün olarak içerir ve profesyonel kadın güreş devresinden (“House of Raging Women”) yurtdışındaki hiçbir fikri olmayan birinci dünya işbirlikçilerine (“An American in Palomar”) kadar her konuda hikayeler içerir. ).
Kredi… fantagrafikler
Kredi… fantagrafikler
Altı kardeşli bir ailenin ikinci ve dördüncü erkek kardeşleri olan Gilbert ve Jaime, çizgi romanlarla dolu bir evde büyüdüler. Doğu Hollywood’daki evinde, “Nancy” ve “Dick” koleksiyonlarında oturan Jaime, “Annemiz çocukken hayranıydı, bu yüzden bize çizgi roman almamız için para verirdi, çünkü o da onları severdi,” dedi. Yakındaki bir kitaplıkta Tracy”.
Çok geçmeden ikisi kendi çizgi romanlarını yazıp çiziyorlardı. Büyüdükçe etkileri Dennis the Menace, Archie ve Peanuts’tan Robert Crumb, Gilbert Shelton ve Robert Williams gibi bağımsız çizgi roman sanatçılarına kadar genişledi. Lisede, kardeşler Oxnard çevresindeki küçük punk gruplarında çaldılar.
Süper kahraman çizgi romanları, bağımsız kitaplar ve büyük ölçüde yeraltı Güney Kaliforniya punk sahnesi, ilk çalışmaları üzerinde büyük bir etkiye sahipti. İlk sayıda okuyucular Maggie, nee Margarita Luisa Chascarrillo, en iyi arkadaşı ve bazen sevgilisi Hopey Glass ile punk şovlarına gitmediğinde havada asılı döngülerde dolaşan ve robotlarla savaşan genç bir Meksikalı Amerikalı roket tamircisi ile tanışıyor. Jaime, “Punk günlerimde Hopey ortaya çıktı, çünkü dikenli saçlı kızların görünüşünü beğeniyordum,” dedi.
Gilbert, kitabın kendisine ait yarısı için gizemli bir geçmişe sahip, çekiç kullanan güzel bir kadın olan Luba’yı yarattı. Ventura’daki evinin yakınındaki bir kafede otururken, “Kolları akimbo ile birine bağırdığı ve sonraki saniye ağladığı Sophia Loren filmlerini severdim” dedi. “Öyle bir varlığı ve canlı bir oyunculuk tarzı vardı ki, böyle bir karaktere sahip olmanın harika olacağını düşündüm.”
Gilbert ve Jaime, sayfaları yazdırıp el ile zımbalayarak ilk sayılarını kendileri çıkardılar. Jaime, “Bütün punk olayı, ‘Eğer bizi istemezlerse, kendimiz yaparız’ idi,” dedi Jaime.
Yapmak zorunda değillerdi. Evvel Groth, The Comics Journal’a gönderdikleri nüshayı görünce seriyi yayınlamayı teklif etti.
Jaime’nin en popüler hikayelerinin çoğu, Maggie ve Hopey arasındaki talihsiz ilişkiye odaklanır. Çizgi roman piyasaya çıkmadan önce Jaime, kitabı sonsuza dek tanımlayacak bir şeyin farkına vardı. “Bir noktada, ‘Maggie’nin Meksikalısı’ gibiydim” dedi. “Çizgi romanlarda karakterleri beyaz insanlar olarak düşünmek doğaldı ama ‘Neden karakterlerim benim veya çevremde gördüğüm insanlar gibi değil?’ dediğimi hatırlıyorum.”
Gilbert’in ilk öykülerinden birkaçı, 386 nüfuslu hayali Orta Amerika köyü Palomar’da geçiyor ve her sayıda ve bazen de neredeyse her panelde büyüyen bir oyuncu kadrosuna sahip.
Kardeşlerin hakkında okuyarak büyüdüğü süper kahramanların aksine, “Love and Rockets”taki karakterler her boyutta ve vücut tipindedir. Gilbert, “Süper kahramanları anlıyorsunuz, çünkü herkesin tayt giymek için formda olması gerekiyor” dedi. “Ama gerçek dünyada herkes farklı görünüyor.” Palomar’da göbekleri, kırışıkları ve çukur yüzleri olan kahramanlar var.
Kredi… fantagrafikler
Kitabı diğerlerinden ayıran bir başka unsur da, tüm karakterlerinin yaşlanmış olması ve genellikle yaratıcılarıyla neredeyse aynı adım içinde olmasıydı. Kitabın belki de en sevilen karakteri haline gelen Maggie, diziye gençken başladı. Bugün 60 yaşına yaklaşıyor, dedi Hernandez gülerek.
Karakterleri neredeyse gerçek zamanlı olarak yaşlandırma fikri, 1918’de çıkış yapan uzun süredir devam eden bir gazete şeridi olan “Benzin Yolu”ndan geldi. Çizgi romanın yüzyılı aşkın süredir bebek Skeezix büyüyor, 2. Dünya Savaşı’nda savaşıyor, evleniyor. , çocukları olur, dede olur. Gilbert, “Şerit birkaç sanatçıyı geride bıraktı ve devam etti,” dedi. “Bu bana ilham verdi.”
“Love and Rockets”ın kırk yıllık serisinde Hernandez kardeşler kitap turları düzenlediler ve Comic-Con’da boy gösterdiler; müzik albümleri (Indigo Girls, Los Lobos) ve dergiler (Punk Planet, The New Yorker) için kapaklar yarattı; Marvel ve DC için süper kahraman kitaplarıyla uğraştı; yaratılan solo kitaplar; ve 2017’de Will Eisner Çizgi Roman Onur Listesi’ne alındı.
Kredi… fantagrafikler
Aynı dönemde, Maggie bir prosolar tamircisinin asistanı olarak çalıştı (serinin ilginç özelliklerinden birinde, bir prosolar tamircinin ne olabileceği asla açıklanmıyor), evlendi, San Fernando’da köhne bir apartmanın yöneticisi olarak çalıştı. Valley, canlı, sesli olarak meydan okuyan Vivian “Frogmouth” Solis tarafından kalbini kırmıştı ve miller ve diğer aşıklar genellikle ikisini ayrı tutsa da Hopey için can atıyordu. Eski punk Hopey, ilkokul öğretmeni oldu. Luba, dedi Gilbert, “artık bu beyaz saçlı, yumuşak başlı yaşlı kadın.”
Ve onların yaratıcıları? Şimdi her ikisi de 60’lı yaşlarında olan Jaime ve Gilbert, en son “Love and Rockets” serisinin 50 sayısını bitirmek için yaklaşık 10 yıl daha devam etmeyi umuyorlar. Gilbert artritten kaskatı kesilmiş parmaklarını kaldırdı. “Bak, bunu eğmeye devam etmem gerekiyor,” dedi. “Görmek? Artık gitmeyecek.”
Jaime ekledi, “Daha önce hatırlıyorum, ‘Bunu 20 yıl yapalım! Ve 20 yıl sonra, ‘Daha yeni başlıyoruz’ deriz. Şimdi, ‘Tamam, 10 yıl sonra 70’lerimde olacağım’ diye düşünüyoruz. En büyük endişem, eğer bunu büyüdüğümde yaparsam, berbat olur mu? Bunu çok düşünüyorum.”
“Ama şu anda yönetim kurulundayken,” diye devam etti, “sadece ben ve benim hikayem. Ben bitireceğim ve sonra senin olacak. Gelecek için endişelenmeyeceğim. Bu hikayeyi senin için sadece ben yapıyorum.”
Serinin ilk sayısını kendileri yayınladıktan sonra kardeşler, Marvel ve DC Comics’ten çıkan en iyi süper kahraman başlıklarının çoğunu çarpıtarak neredeyse sapkın bir neşe alan Seattle merkezli bir dergi olan The Comics Journal’a bir inceleme kopyası gönderdiler. Derginin baş editörü olan ve öyle olmaya devam eden Gary Groth, “Çok düşmanca bir dergiydi” dedi. “Ortamın yapabileceğini hayal ettiğim şeye bile yaklaşan çok az çizgi roman çıktı.”
Groth, “Rockets”ın ilk sayısından itibaren “havaya uçtuğunu” söyledi.
“Çizgi romanlarda gördüğüm hiçbir şeye gerçekten benzemiyordu” dedi. “Çizgi roman olabileceğini düşündüğüm şeyin parıltıları vardı.”
Kardeşler, yaşadıkları dünyadan ilham aldılar. Karakterleri partiler verdi ve iş hakkında homurdandı; yaşlandılar, evlendiler ve çocukları oldu; göbekleri ve pockmarkları vardı. Kredi… Carol Kovinick Hernandez
Chicana punk rock’çıları ve Güney Kaliforniya dazlakları vardı; çevrilmemiş İspanyolca’nın tüm panelleri; boynuz kafalı milyarderler ve eski kadın çete üyeleri; ve yazar tıkanmasıyla ilgili diyalogsuz, karamsar bir rüya. Kardeşlerin etrafında büyüdüğü, yemek yiyen, uyuyan, gülen, parti yapan ve iş hakkında homurdanan insanlara çok benzeyen düzinelerce karakter vardı. “Rockets”ın çoğu, Oxnard’dan farklı olmayan, çoğunluğu Latin kökenli bir kasaba olan Hoppers lakaplı Huerta’da geçiyor.
Bu yıl seri, 40. yıl dönümünü kutluyor; bu, süper kahraman ana akımının çok ötesinde yaratılmış bağımsız bir çizgi roman bir yana, herhangi bir basılı yayın için kayda değer bir başarı. Bu olayı kutlamak için Fantagraphics, çizgi romanın 1982’den 1996’ya kadar süren orijinal çalışmasının bir derlemesi olan “Love and Rockets: The First Fifty”yi yayınlıyor. Ayrı olarak, Los Angeles PBS istasyonu KCET geçtiğimiz günlerde retrospektif bir belgesel yayınladı: ve Rockets: The Great American Comic Book.”
Dizi, neredeyse başlangıcından bu yana kritik övgüler aldı. Karikatürist Adrian Tomine, diziyi 1987’de, Jaime’nin bir çete savaşına karışan bir Hoppers yerlisi hakkında yazdığı “Death of Speedy Ortiz”i okuduktan sonra keşfetti. “Gördüğüm en harika çizgi roman olduğunu düşündüm” dedi. Ödüllü bir grafik romancı olan Neil Gaiman, kitabı “son 35 yılın en iyi kurgu parçalarından biri” olarak nitelendirirken, The New York Times’ta yazan Douglas Wolk, Gilbert’in “çağdaş çizgi romanın en büyük ustalarından biri” olduğunu söyledi. ”
Dizi, neredeyse başlangıcından bu yana övgü dolu eleştiriler aldı ve sektörün en saygın ödüllerini kazanmaya devam etti. Kredi… The New York Times için Maggie Shannon
“Rockets” aynı zamanda, yıllar içinde Harvey, Ignatz ve Will Eisner Çizgi Roman Endüstrisi Ödülleri dahil olmak üzere sektörün en büyük ödüllerini topladı ve Daniel Clowes (“Ghost World”) Jillian Tamaki (“Boundless”) dahil olmak üzere nesiller boyu bağımsız sanatçıları etkiledi. ”) ve Tomine (“Uzun Mesafe Karikatüristinin Yalnızlığı”).
Sanatçıların rutin olarak kitaptan kitaba atladığı bir sektörde – örneğin, Örümcek Adam hikayeleri, süper kahramanın 1962’deki ilk çıkışından bu yana yüzlerce yazar tarafından yazılmıştır – koşmak, bir dayanıklılık ve hafıza harikasıdır. Her iki yazar da muazzam bir oyuncu kadrosuyla mücadele ediyor: 10 yıl önce, en son resmi bir sayım yapılmaya çalışıldığında, yaklaşık 750 karakter vardı.
Jaime ve Gilbert en başından beri kitabı ikiye böldüler ve her sanatçı kendi hikâyesini yazıp çizdi. Ağabeyleri Mario, diziye ara sıra katkıda bulunmuştur. Koleksiyon, reklamlar ve mektup sayfaları da dahil olmak üzere her sayıyı bir bütün olarak içerir ve profesyonel kadın güreş devresinden (“House of Raging Women”) yurtdışındaki hiçbir fikri olmayan birinci dünya işbirlikçilerine (“An American in Palomar”) kadar her konuda hikayeler içerir. ).
Kredi… fantagrafikler
Kredi… fantagrafikler
Altı kardeşli bir ailenin ikinci ve dördüncü erkek kardeşleri olan Gilbert ve Jaime, çizgi romanlarla dolu bir evde büyüdüler. Doğu Hollywood’daki evinde, “Nancy” ve “Dick” koleksiyonlarında oturan Jaime, “Annemiz çocukken hayranıydı, bu yüzden bize çizgi roman almamız için para verirdi, çünkü o da onları severdi,” dedi. Yakındaki bir kitaplıkta Tracy”.
Çok geçmeden ikisi kendi çizgi romanlarını yazıp çiziyorlardı. Büyüdükçe etkileri Dennis the Menace, Archie ve Peanuts’tan Robert Crumb, Gilbert Shelton ve Robert Williams gibi bağımsız çizgi roman sanatçılarına kadar genişledi. Lisede, kardeşler Oxnard çevresindeki küçük punk gruplarında çaldılar.
Süper kahraman çizgi romanları, bağımsız kitaplar ve büyük ölçüde yeraltı Güney Kaliforniya punk sahnesi, ilk çalışmaları üzerinde büyük bir etkiye sahipti. İlk sayıda okuyucular Maggie, nee Margarita Luisa Chascarrillo, en iyi arkadaşı ve bazen sevgilisi Hopey Glass ile punk şovlarına gitmediğinde havada asılı döngülerde dolaşan ve robotlarla savaşan genç bir Meksikalı Amerikalı roket tamircisi ile tanışıyor. Jaime, “Punk günlerimde Hopey ortaya çıktı, çünkü dikenli saçlı kızların görünüşünü beğeniyordum,” dedi.
Gilbert, kitabın kendisine ait yarısı için gizemli bir geçmişe sahip, çekiç kullanan güzel bir kadın olan Luba’yı yarattı. Ventura’daki evinin yakınındaki bir kafede otururken, “Kolları akimbo ile birine bağırdığı ve sonraki saniye ağladığı Sophia Loren filmlerini severdim” dedi. “Öyle bir varlığı ve canlı bir oyunculuk tarzı vardı ki, böyle bir karaktere sahip olmanın harika olacağını düşündüm.”
Gilbert ve Jaime, sayfaları yazdırıp el ile zımbalayarak ilk sayılarını kendileri çıkardılar. Jaime, “Bütün punk olayı, ‘Eğer bizi istemezlerse, kendimiz yaparız’ idi,” dedi Jaime.
Yapmak zorunda değillerdi. Evvel Groth, The Comics Journal’a gönderdikleri nüshayı görünce seriyi yayınlamayı teklif etti.
Jaime’nin en popüler hikayelerinin çoğu, Maggie ve Hopey arasındaki talihsiz ilişkiye odaklanır. Çizgi roman piyasaya çıkmadan önce Jaime, kitabı sonsuza dek tanımlayacak bir şeyin farkına vardı. “Bir noktada, ‘Maggie’nin Meksikalısı’ gibiydim” dedi. “Çizgi romanlarda karakterleri beyaz insanlar olarak düşünmek doğaldı ama ‘Neden karakterlerim benim veya çevremde gördüğüm insanlar gibi değil?’ dediğimi hatırlıyorum.”
Gilbert’in ilk öykülerinden birkaçı, 386 nüfuslu hayali Orta Amerika köyü Palomar’da geçiyor ve her sayıda ve bazen de neredeyse her panelde büyüyen bir oyuncu kadrosuna sahip.
Kardeşlerin hakkında okuyarak büyüdüğü süper kahramanların aksine, “Love and Rockets”taki karakterler her boyutta ve vücut tipindedir. Gilbert, “Süper kahramanları anlıyorsunuz, çünkü herkesin tayt giymek için formda olması gerekiyor” dedi. “Ama gerçek dünyada herkes farklı görünüyor.” Palomar’da göbekleri, kırışıkları ve çukur yüzleri olan kahramanlar var.
Kredi… fantagrafikler
Kitabı diğerlerinden ayıran bir başka unsur da, tüm karakterlerinin yaşlanmış olması ve genellikle yaratıcılarıyla neredeyse aynı adım içinde olmasıydı. Kitabın belki de en sevilen karakteri haline gelen Maggie, diziye gençken başladı. Bugün 60 yaşına yaklaşıyor, dedi Hernandez gülerek.
Karakterleri neredeyse gerçek zamanlı olarak yaşlandırma fikri, 1918’de çıkış yapan uzun süredir devam eden bir gazete şeridi olan “Benzin Yolu”ndan geldi. Çizgi romanın yüzyılı aşkın süredir bebek Skeezix büyüyor, 2. Dünya Savaşı’nda savaşıyor, evleniyor. , çocukları olur, dede olur. Gilbert, “Şerit birkaç sanatçıyı geride bıraktı ve devam etti,” dedi. “Bu bana ilham verdi.”
“Love and Rockets”ın kırk yıllık serisinde Hernandez kardeşler kitap turları düzenlediler ve Comic-Con’da boy gösterdiler; müzik albümleri (Indigo Girls, Los Lobos) ve dergiler (Punk Planet, The New Yorker) için kapaklar yarattı; Marvel ve DC için süper kahraman kitaplarıyla uğraştı; yaratılan solo kitaplar; ve 2017’de Will Eisner Çizgi Roman Onur Listesi’ne alındı.
Kredi… fantagrafikler
Aynı dönemde, Maggie bir prosolar tamircisinin asistanı olarak çalıştı (serinin ilginç özelliklerinden birinde, bir prosolar tamircinin ne olabileceği asla açıklanmıyor), evlendi, San Fernando’da köhne bir apartmanın yöneticisi olarak çalıştı. Valley, canlı, sesli olarak meydan okuyan Vivian “Frogmouth” Solis tarafından kalbini kırmıştı ve miller ve diğer aşıklar genellikle ikisini ayrı tutsa da Hopey için can atıyordu. Eski punk Hopey, ilkokul öğretmeni oldu. Luba, dedi Gilbert, “artık bu beyaz saçlı, yumuşak başlı yaşlı kadın.”
Ve onların yaratıcıları? Şimdi her ikisi de 60’lı yaşlarında olan Jaime ve Gilbert, en son “Love and Rockets” serisinin 50 sayısını bitirmek için yaklaşık 10 yıl daha devam etmeyi umuyorlar. Gilbert artritten kaskatı kesilmiş parmaklarını kaldırdı. “Bak, bunu eğmeye devam etmem gerekiyor,” dedi. “Görmek? Artık gitmeyecek.”
Jaime ekledi, “Daha önce hatırlıyorum, ‘Bunu 20 yıl yapalım! Ve 20 yıl sonra, ‘Daha yeni başlıyoruz’ deriz. Şimdi, ‘Tamam, 10 yıl sonra 70’lerimde olacağım’ diye düşünüyoruz. En büyük endişem, eğer bunu büyüdüğümde yaparsam, berbat olur mu? Bunu çok düşünüyorum.”
“Ama şu anda yönetim kurulundayken,” diye devam etti, “sadece ben ve benim hikayem. Ben bitireceğim ve sonra senin olacak. Gelecek için endişelenmeyeceğim. Bu hikayeyi senin için sadece ben yapıyorum.”