DEVRİM: Samuel Adams, Stacy Schiff tarafından.
Meşru bir şekilde kurulmuş hükümeti devirmek amacıyla kitle iletişim araçları aracılığıyla yanlış tecavüz ve çocuk cinayeti hikayeleri yayan vergi karşıtı bir ideologa ne diyorsunuz?
Adam Samuel Adams ise, ona kurucu diyorsunuz.
1770’lerin ortalarında, bir İngiliz yetkilinin bir adam hakkında söyleyebileceği en kötü şey, onun “Samuel Adams’ın ayakları dibinde yetiştirildiği”ydi. On yıldan biraz daha kısa bir süre içinde sömürgecilerin sadıklardan asilere dönüşümünün baş aktörü olan Boston doğumlu Adams, bir imparatorluğu devirmek için nelerin gerekli olduğunu hesapladı ve halkı boykotlar, bir haber servisi, sokak tiyatrosu ile radikalleştirerek bunu gerçekleştirdi. ve karakter suikastı. Amerikan özgürlüğünün en eski şampiyonlarından biri, Philadelphia’daki Birinci Kıta Kongresi’nde bağımsızlık kahramanı olarak onurlandırıldı. 1770’te Boston’daki bir isyanda İngiliz askerleri tarafından beş kişinin öldürülmesinden “korkunç bir katliam” olarak bahseden ilk kişiydi; ve daha sonra olayı basılı olarak güzelleştirmek, yeniden düzenlemek ve yıllık adreslerle tamamlanmış bir anma etkinliğine dönüştürmek için bir yıl harcadı. Bir yeraltı vatansever casusluk ağı hayal etti ve zararsız görünen “yazışma komiteleri” adı altında bunu gerçeğe dönüştürdü. Retoriği ayaklanmalara yol açsa ve sömürge yetkililerini ölümcül tehlikeye atsa da, olağanüstü şaşırtma güçleri onu defalarca kovuşturmadan korudu. Paul Revere ayrıca övgüyü hak ediyor: Gece yarısı yolculuğuna çıktığında Adams’ı ihanetten tutuklanmak üzere olduğu konusunda uyarmaktı. Thomas Jefferson’a göre Adams, “gerçekten Devrimin adamıydı”.
Ama tarihten çok bira hakkında kafa yormadığınız sürece, ulusun kurucularını düşündüğünüzde muhtemelen ilk akla gelen isim Samuel (asla Sam değil) Adams değildir. Bunun için iyi bir sebep var. Adams’ın “kirli numaraları” hakkında kararsızlık, neredeyse İngiliz birlikleri eve döner dönmez başladı. Diğer şeylerin yanı sıra, Adams, Redcoats’un “canavarca ilerlemelerini reddettikten sonra dövülen kızların korkunç hikayeleri” de dahil olmak üzere Koloniler çevresinde imal edilmiş propagandayı yayan ilk sendika haber servisi olan Journal of Occurrences’ın yaratılmasına yardım etti.
Yeni Amerikan hükümetinin destekçilerinin anmak istedikleri son şey, otoriteye yasa dışı muhalefetti. Massachusetts’in Sadık valisi tarafından “kaosun Machiavelli’si” olarak bilinen adamdansa George Washington’u ve Anayasa’yı hazırlayanları yüceltmek çok daha güvenliydi. Bağımsızlık Bildirgesi’nin imzalanmasını anan Dört Temmuz’un yükselişi, isyanı ve Adams’ın “kaba ve tam taktiklerini” Devrim tarihinden sildi. Gizlice çalışması, takma adlarla yazması, neredeyse hiç kağıt bırakmaması ve bir anı yazmayı reddetmesi yardımcı olmadı. İlk biyografisi torununun torunu tarafından yazılmış ve 1865’e kadar ortaya çıkmamıştı. Devrimin yüzüncü yılına kadar onuruna bir heykel yoktu.
Stacy Schiff, yeni kitabı “Devrimci”de, “bir kıtayı isyan için kablolayan” adamı kutlayarak bu ihmali düzeltiyor. Bu ayak takımı hakkında hayran olunacak çok şey var. O tamamen yozlaşmazdı; sömürge otoriteleri onu kamu göreviyle satın almaya çalıştı (“eskiden gelen yöntem”), ancak Adams’a ne rüşvet ne de gözdağı verilebilirdi. Kişisel kazanç için hiçbir şey umursamıyordu ve kendi sözleriyle, “dünyanın yoksul bir adam olarak adlandırdığı şey olmakla” övünüyordu. Derinden idealistti, büyük bir kişisel soğukkanlılığa sahipti ve yetenekli bir hatipti. Moda olmadan çok önce kadınlar için halk eğitimini teşvik etti. İki çocuğuna şefkatli bir babaydı ve İkinci Kıta Kongresi’ndeyken mali kötü yönetimi karısını el emeğine zorlamasına rağmen, aynı zamanda sevgi dolu bir kocaydı. Okurlara, Adams’ın kölelikten nefret ettiği ve köleleştirilmiş bir kadın hediye edildiğinde, evine katılmadan önce serbest bırakılmasında ısrar ettiği öncekinden daha fazla hatırlatılıyor. Schiff, Adams’ın kişisel erdemlerinin yanı sıra yenilikçi, hukuk dışı faaliyetlerini de kabul eden, aynı zamanda namuslu bir ideal adamı olan bir demagogun canlı bir portresini çiziyor.
Pulitzer Ödüllü Schiff’ten herhangi bir kitap heyecan için bir nedendir. Véra Nabokov, Antoine de Saint-Exupéry ve Cleopatra gibi önceki konuları, onu günümüzün en yetenekli ve yaratıcı biyografi yazarlarından biri haline getirdi. Amerikan Devrimi veya bireylerin siyasi kurumları istikrarsızlaştırma yetenekleriyle ilgilenen okuyucular, onun yeni kitabını ödüllendirici bulacaklar. Adams’ın Devrim’den önceki “dağınık, anarşik, kışkırtıcı yıllar” sırasında sömürge Massachusetts’te oynadığı devasa rolün bu canlı anlatımı, okuyucuyu aksiyonun merkezine yerleştirirken, Boston Katliamı ve Çay Partisi de dahil olmak üzere dramatik olaylar yeniden gözler önüne seriliyor. Adams’ın katılımının ışığında.
Schiff güzel yazar ve lirik pasajlar büyük bir okuma keyfi sağlar. 1774 sonbaharının çok sıcak olduğunu öğreniyoruz, “Ekim sonuna kadar açık bir pencereden yazabilirsiniz” ve Lexington’a yürüyen İngiliz birliklerini “parıldayan çeyrek millik kırmızı ceketler, kar beyazı keten şeritler” oluşturmak olarak tanımlıyor. yanıp sönüyor… soluk sabah ışığında mükemmel bir düzen içinde, etkileyici bir tempoda hareket ediyor.” “Devrimci” de eğlenceli gerçeklerle doludur: Sömürge döneminde Harvard’daki sınıf sıralaması, bir öğrencinin entelektüel cesareti tarafından değil, babasının sosyal statüsü tarafından belirlenir. Malt üreticileri, harcanan tahılla beslenen domuzları tuttu. Bir dolardaki şilin sayısı koloniye göre değişiyordu. Doğu Hindistan Şirketi’ne karşı boykot taraftarları, çayına veba bulaştığı, çiçek hastalığı taşıdığı ve pire benzeri bir böcek yetiştirdiği söylentilerini yaydı.
Samuel Adams 81 yıl yaşadı; “Devrimci”, 1764’te Adams’ın 41 yaşındayken başlayarak, öncelikle 15’i ile ilgilidir. Burada, Adams’ın Kanada ve İspanyol Florida’yı ilhak etme lehinde tartıştığı erken yaşamı, ailesi veya devrim sonrası kariyeri hakkında daha az şey var. , yeni Cumhuriyet’in başarısı için gerekli olduğuna inandığı erdemli vatandaşlığı sürdürmek için boşuna bir mücadelenin parçası olarak Boston’daki tiyatroların yasaklanmasını desteklemek ve son olarak, Massachusetts’in büyük ölçüde etkisiz bir valisi olarak hizmet etmek. Adams çok az makale bıraktığı için, Schiff büyük ölçüde akranlarının görüşlerine güveniyor. Onun hakkında öğrendiklerimizin çoğu iki adamdan geliyor: düşmanı, Sadık Massachusetts valisi Thomas Hutchinson ve tapan genç ikinci kuzeni, geleceğin başkanı John Adams. John, kuzenini “ince bir politikaya, sarsılmaz dürüstlüğe, mükemmel bir insanlığa, kibar bilgeliğe, yardımseverliğe, ilgi çekici tavırlara, hem gerçek hem de sözde dindarlığa ve evrensel bir iyi karaktere” sahip bir adam olarak tanımladı. Hutchinson, İngilizce konuşulan dünyada “daha kötü kalpli bir adam” ya da “amaçlarını gerçekleştirmek için her zamankinden daha canice olan herhangi bir önlemden daha az çekinmeyen” birinin olduğundan şüphe duyuyordu. İki yorumcunun paylaştığı şey, Adams’ın güçlerine cömert bir saygı gösterilmesiydi. Schiff’in de yaptığı gibi, Massachusetts’teki hemen hemen her İngiliz karşıtı eylemde Adams’ın elini gördüler.
Adams’ın her şeye kadir olup olmadığı henüz çözülmedi. 50 yıldan fazla bir süre önce, Richard D. Brown, Boston çevresindeki kasabaların, bir Bostonlu’nun şehir sınırları dışındaki olayları manipüle etmesini sağlamak için çok bağımsız çalıştığını savundu. İki yüzüncü yıl kutlamaları sırasında Pauline Maier, Samuel Adams’ın “Devrimi kitle manipülasyon teknikleriyle üreten” bir propagandacı olarak “mitini” atmanın zamanının geldiğini öne sürdü. “Devrimci”nin okurları, kendilerini “Samuel Adams’ın karakteri olmadan Amerikan Devrimi’nin gerçek tarihi asla yazılamaz” diyen John Adams ile aynı fikirde bulacaklardır.
Amy S. Greenberg, Penn State Üniversitesi’nde George Winfree tarih profesörü ve en son “Lady First: The World of First Lady Sarah Polk” olmak üzere beş kitabın yazarıdır.
DEVRİM: Samuel Adams | Tarafından Stacy Schiff | resimli | 422 s. | Little, Brown & Company | 35 $
Meşru bir şekilde kurulmuş hükümeti devirmek amacıyla kitle iletişim araçları aracılığıyla yanlış tecavüz ve çocuk cinayeti hikayeleri yayan vergi karşıtı bir ideologa ne diyorsunuz?
Adam Samuel Adams ise, ona kurucu diyorsunuz.
1770’lerin ortalarında, bir İngiliz yetkilinin bir adam hakkında söyleyebileceği en kötü şey, onun “Samuel Adams’ın ayakları dibinde yetiştirildiği”ydi. On yıldan biraz daha kısa bir süre içinde sömürgecilerin sadıklardan asilere dönüşümünün baş aktörü olan Boston doğumlu Adams, bir imparatorluğu devirmek için nelerin gerekli olduğunu hesapladı ve halkı boykotlar, bir haber servisi, sokak tiyatrosu ile radikalleştirerek bunu gerçekleştirdi. ve karakter suikastı. Amerikan özgürlüğünün en eski şampiyonlarından biri, Philadelphia’daki Birinci Kıta Kongresi’nde bağımsızlık kahramanı olarak onurlandırıldı. 1770’te Boston’daki bir isyanda İngiliz askerleri tarafından beş kişinin öldürülmesinden “korkunç bir katliam” olarak bahseden ilk kişiydi; ve daha sonra olayı basılı olarak güzelleştirmek, yeniden düzenlemek ve yıllık adreslerle tamamlanmış bir anma etkinliğine dönüştürmek için bir yıl harcadı. Bir yeraltı vatansever casusluk ağı hayal etti ve zararsız görünen “yazışma komiteleri” adı altında bunu gerçeğe dönüştürdü. Retoriği ayaklanmalara yol açsa ve sömürge yetkililerini ölümcül tehlikeye atsa da, olağanüstü şaşırtma güçleri onu defalarca kovuşturmadan korudu. Paul Revere ayrıca övgüyü hak ediyor: Gece yarısı yolculuğuna çıktığında Adams’ı ihanetten tutuklanmak üzere olduğu konusunda uyarmaktı. Thomas Jefferson’a göre Adams, “gerçekten Devrimin adamıydı”.
Ama tarihten çok bira hakkında kafa yormadığınız sürece, ulusun kurucularını düşündüğünüzde muhtemelen ilk akla gelen isim Samuel (asla Sam değil) Adams değildir. Bunun için iyi bir sebep var. Adams’ın “kirli numaraları” hakkında kararsızlık, neredeyse İngiliz birlikleri eve döner dönmez başladı. Diğer şeylerin yanı sıra, Adams, Redcoats’un “canavarca ilerlemelerini reddettikten sonra dövülen kızların korkunç hikayeleri” de dahil olmak üzere Koloniler çevresinde imal edilmiş propagandayı yayan ilk sendika haber servisi olan Journal of Occurrences’ın yaratılmasına yardım etti.
Yeni Amerikan hükümetinin destekçilerinin anmak istedikleri son şey, otoriteye yasa dışı muhalefetti. Massachusetts’in Sadık valisi tarafından “kaosun Machiavelli’si” olarak bilinen adamdansa George Washington’u ve Anayasa’yı hazırlayanları yüceltmek çok daha güvenliydi. Bağımsızlık Bildirgesi’nin imzalanmasını anan Dört Temmuz’un yükselişi, isyanı ve Adams’ın “kaba ve tam taktiklerini” Devrim tarihinden sildi. Gizlice çalışması, takma adlarla yazması, neredeyse hiç kağıt bırakmaması ve bir anı yazmayı reddetmesi yardımcı olmadı. İlk biyografisi torununun torunu tarafından yazılmış ve 1865’e kadar ortaya çıkmamıştı. Devrimin yüzüncü yılına kadar onuruna bir heykel yoktu.
Stacy Schiff, yeni kitabı “Devrimci”de, “bir kıtayı isyan için kablolayan” adamı kutlayarak bu ihmali düzeltiyor. Bu ayak takımı hakkında hayran olunacak çok şey var. O tamamen yozlaşmazdı; sömürge otoriteleri onu kamu göreviyle satın almaya çalıştı (“eskiden gelen yöntem”), ancak Adams’a ne rüşvet ne de gözdağı verilebilirdi. Kişisel kazanç için hiçbir şey umursamıyordu ve kendi sözleriyle, “dünyanın yoksul bir adam olarak adlandırdığı şey olmakla” övünüyordu. Derinden idealistti, büyük bir kişisel soğukkanlılığa sahipti ve yetenekli bir hatipti. Moda olmadan çok önce kadınlar için halk eğitimini teşvik etti. İki çocuğuna şefkatli bir babaydı ve İkinci Kıta Kongresi’ndeyken mali kötü yönetimi karısını el emeğine zorlamasına rağmen, aynı zamanda sevgi dolu bir kocaydı. Okurlara, Adams’ın kölelikten nefret ettiği ve köleleştirilmiş bir kadın hediye edildiğinde, evine katılmadan önce serbest bırakılmasında ısrar ettiği öncekinden daha fazla hatırlatılıyor. Schiff, Adams’ın kişisel erdemlerinin yanı sıra yenilikçi, hukuk dışı faaliyetlerini de kabul eden, aynı zamanda namuslu bir ideal adamı olan bir demagogun canlı bir portresini çiziyor.
Pulitzer Ödüllü Schiff’ten herhangi bir kitap heyecan için bir nedendir. Véra Nabokov, Antoine de Saint-Exupéry ve Cleopatra gibi önceki konuları, onu günümüzün en yetenekli ve yaratıcı biyografi yazarlarından biri haline getirdi. Amerikan Devrimi veya bireylerin siyasi kurumları istikrarsızlaştırma yetenekleriyle ilgilenen okuyucular, onun yeni kitabını ödüllendirici bulacaklar. Adams’ın Devrim’den önceki “dağınık, anarşik, kışkırtıcı yıllar” sırasında sömürge Massachusetts’te oynadığı devasa rolün bu canlı anlatımı, okuyucuyu aksiyonun merkezine yerleştirirken, Boston Katliamı ve Çay Partisi de dahil olmak üzere dramatik olaylar yeniden gözler önüne seriliyor. Adams’ın katılımının ışığında.
Schiff güzel yazar ve lirik pasajlar büyük bir okuma keyfi sağlar. 1774 sonbaharının çok sıcak olduğunu öğreniyoruz, “Ekim sonuna kadar açık bir pencereden yazabilirsiniz” ve Lexington’a yürüyen İngiliz birliklerini “parıldayan çeyrek millik kırmızı ceketler, kar beyazı keten şeritler” oluşturmak olarak tanımlıyor. yanıp sönüyor… soluk sabah ışığında mükemmel bir düzen içinde, etkileyici bir tempoda hareket ediyor.” “Devrimci” de eğlenceli gerçeklerle doludur: Sömürge döneminde Harvard’daki sınıf sıralaması, bir öğrencinin entelektüel cesareti tarafından değil, babasının sosyal statüsü tarafından belirlenir. Malt üreticileri, harcanan tahılla beslenen domuzları tuttu. Bir dolardaki şilin sayısı koloniye göre değişiyordu. Doğu Hindistan Şirketi’ne karşı boykot taraftarları, çayına veba bulaştığı, çiçek hastalığı taşıdığı ve pire benzeri bir böcek yetiştirdiği söylentilerini yaydı.
Samuel Adams 81 yıl yaşadı; “Devrimci”, 1764’te Adams’ın 41 yaşındayken başlayarak, öncelikle 15’i ile ilgilidir. Burada, Adams’ın Kanada ve İspanyol Florida’yı ilhak etme lehinde tartıştığı erken yaşamı, ailesi veya devrim sonrası kariyeri hakkında daha az şey var. , yeni Cumhuriyet’in başarısı için gerekli olduğuna inandığı erdemli vatandaşlığı sürdürmek için boşuna bir mücadelenin parçası olarak Boston’daki tiyatroların yasaklanmasını desteklemek ve son olarak, Massachusetts’in büyük ölçüde etkisiz bir valisi olarak hizmet etmek. Adams çok az makale bıraktığı için, Schiff büyük ölçüde akranlarının görüşlerine güveniyor. Onun hakkında öğrendiklerimizin çoğu iki adamdan geliyor: düşmanı, Sadık Massachusetts valisi Thomas Hutchinson ve tapan genç ikinci kuzeni, geleceğin başkanı John Adams. John, kuzenini “ince bir politikaya, sarsılmaz dürüstlüğe, mükemmel bir insanlığa, kibar bilgeliğe, yardımseverliğe, ilgi çekici tavırlara, hem gerçek hem de sözde dindarlığa ve evrensel bir iyi karaktere” sahip bir adam olarak tanımladı. Hutchinson, İngilizce konuşulan dünyada “daha kötü kalpli bir adam” ya da “amaçlarını gerçekleştirmek için her zamankinden daha canice olan herhangi bir önlemden daha az çekinmeyen” birinin olduğundan şüphe duyuyordu. İki yorumcunun paylaştığı şey, Adams’ın güçlerine cömert bir saygı gösterilmesiydi. Schiff’in de yaptığı gibi, Massachusetts’teki hemen hemen her İngiliz karşıtı eylemde Adams’ın elini gördüler.
Adams’ın her şeye kadir olup olmadığı henüz çözülmedi. 50 yıldan fazla bir süre önce, Richard D. Brown, Boston çevresindeki kasabaların, bir Bostonlu’nun şehir sınırları dışındaki olayları manipüle etmesini sağlamak için çok bağımsız çalıştığını savundu. İki yüzüncü yıl kutlamaları sırasında Pauline Maier, Samuel Adams’ın “Devrimi kitle manipülasyon teknikleriyle üreten” bir propagandacı olarak “mitini” atmanın zamanının geldiğini öne sürdü. “Devrimci”nin okurları, kendilerini “Samuel Adams’ın karakteri olmadan Amerikan Devrimi’nin gerçek tarihi asla yazılamaz” diyen John Adams ile aynı fikirde bulacaklardır.
Amy S. Greenberg, Penn State Üniversitesi’nde George Winfree tarih profesörü ve en son “Lady First: The World of First Lady Sarah Polk” olmak üzere beş kitabın yazarıdır.
DEVRİM: Samuel Adams | Tarafından Stacy Schiff | resimli | 422 s. | Little, Brown & Company | 35 $