SERKAN KORKMAZ – BAŞKAN BULUNDU
Eksik ve yorgun Trabzon maça girmekte hayli zorlanınca top Galatasaray’da kaldı. Sarı-kırmızıların yarattığı en büyük tehlike top mesken sahibi gruptayken kapıldığında geldi. Mertens muazzam bir özveriyle oynarken göz doldurdu. Belçikalı, dinamik ve hırslı olmasının yanı sıra her enstantanede saha içi başkanı olarak da dikkat çekti. Boey, Yunus, Torreira ve Nelsson-Bardakçı ikilisi birinci yarıdaki performanslarıyla kadrosu ayakta tutan başka isimlerdi. Oliveira, Kerem, Seferovic ve Van Aanholt birinci yarıda beklentinin altındaydılar.
Trabzon’un ikinci yarının başındaki değişiklikleri ibreyi daha da Galatasaray’a çevirdi bence. 63. dakikada yavaş yavaş kadrosuna katkı sağlamakta olan Seferovic, ligdeki iki golün de sahibi Gomis ile değişince hocasına çemkirirken epeyce da haklı değildi. O dakikada Emre Akbaba’yı oyuna sokmak ve Gomis için biraz daha beklemek daha mantıklı olabilirdi. Derken 73. dakikada Okan hoca, zarurî olarak Berkan’ı alana sürüp orta sahayı elde tutmasını sağlayan Toreira’yı çıkardı ve ibre tam ortadaydı.
Visca, Bakasetas, Abdülkadir ve Uğurcan’dan mahrum son şampiyon yeni kurulan Galatasaray karşısında güç anlar yaşadı fakat kaybetmemeyi başardı. Genç Taha’yı bulduğu net konumlarda geçemeyen Galatasaray’sa bir puanla yetinirken buruktu lakin geleceğe dair biriktirdiği umutla İstanbul’un yolunu tuttu. Galatasaray, Oliveira bu biçimde oynayacaksa Midtsjö’nün bir an evvelce gruba dönmesi için duacı olmalı. Transfere gelince; bu grubun en kıymetli muhtaçlığı direkt birinci 11’e monte edilecek Türk pasaportlu bir oyuncu olmalı kanaatindeyim.
LEVENT TÜZEMEN – SEFEROVIC BESLENMELİ
Galatasaraylı oyuncular istekliydi, düzgün çalıştılar, kazanma hislerini ön plana çıkardılar. Özellikli ikinci rakibi ısıran, temaslı oyunda kolay yıkılmayan ve yılmayan Galatasaraylı oyuncular bir arada oynama alışkanlığının oturmaması yüzünden Trabzon kalesinde yarattıkları konumda final yapamadılar. Galatasaraylı oyuncuların “Şablon oyun” anlayışına kavuşamamış olması aşikâr bir sistem ortasında bir arada hareket etmelerine pürüz oluyor. Yunus, Oliveria, Lucas kişisel ataklarla ön plana çıkmak istiyor. Bilhassa Oliveria top ayağındayken hayli ağır hareket ediyor ve geç pas kullanıyor. Galatasaray’ın fizik gücü üst seviyede olan Mertens’e muhtaçlığı var. çabucak hemen tam hazır olmayan Mertens hamlede ve orta alanda pas istasyonunda pas dağılımlarını akıllı yaptı.
Kaliteli ayakları bulunmasına karşın Belçikalı yıldızın kendi hazırladığı ve atamadığı gol büsbütün uzun aralıklı koşu daha sonrası yaptığı makus vuruş yaşadığı yorgunluğa dayanıyor. Galatasaray kadro olma ritmini yakaladığında Mertens tekniği, aklı ve yaratıcılığıyla epeyce faydalı olacaktır. Seferovic’teki sakinlik beni şaşırtıyor. Birinci yarıda 3 kere ofsayta giren ve rakip savunma önünde duvar olduğu konumlarda tek top bile kazanamayan Seferovic nasıl verimli hale gelecek? Seferovic’in tek vuruş ustası olduğunu düşünürsek Galatasaray’ın kanat bindirmelerini çoğaltıp yerden tesirli ortalar yapması gerekir. Galatasaray’da başta Muslera olmak üzere Nelsson ile Boey fazlaca başarılıydı. Bilhassa sık eleştirdiğim Boey, Trabzonspor’un sol tarafınca daima atağa kalktı. Boey bu istekli oyununu tesirli ortalarla süslemeli.
YUNUS EMRE SEL – ORGANİZE OLAMAMA!
Oyunun ikinci yarısında Djaniny ve birinci yarıda aksayan Siopis’in yerine Gbamin ve Kouassi ile başladı Trabzonspor. Trezeguet oyunda tek konum hariç hiç yoktu, üstüne üstlük Eren’in ofansif meziyetlerini de törpülüyordu. Onun oyunda kalması, Djaniny’nin çıkması oyunun politik kararlarından biri olsa gerek. Kouassi de verimliliği esasen tartışmalı bir oyuncu, üstüne üstlük sağ kanatta büsbütün etkisizleşiyor. tıpkı vakitte Gbamin, Trabzonspor’un orta alanda muhtaçlık duyduğu kaliteli pasör eksikliğini anında giderdi. Şayet sağlam kalabilirse gruba kaktı vereceği kesinlikle. Trabzonspor ön alanda çoğalmakta ve tercih sorunu yaşamaya devam ederken Galatasaray daha çabuk ve istikrarlı oynamaya çalışan taraftı. Oyunun 60. dakikadan daha sonra aldığı form Djaniny’yi arar üzereydi. Ofansif tertibi bir türlü oturtmaması, Trabzonspor’da eksik oyuncuların dönüşüyle de çözülecek üzere görünmüyor.
ZEKİ UZUNDURUKAN – BU GOLCÜLERİN HALİ NEDİR!
Trabzonspor, bir taraftan yeni transferlerini yapmaya devam ederken, öbür taraftan da maçlarını oynuyor. halbuki geçen dönem lig başlamadan bütün transferlerini yapmıştı bordo-mavililer. Ve bunun avantajını kullanıp, epey kolay bir şampiyonluk hayatıştı. Bir de Nwakaeme’li ferdi oyundan, kadro oyununa geçiş yapan Trabzonspor bunun sancılarını ziyadesiyle hissediyor. Galatasaray maçı öncesinde Trabzonspor’un eksikleri oldukcatu fakat Abdülkadir Ömür’ün takımda olmayışı başımda soru işaretlerine niye oldu. Ağrıları niçiniyle oynayamadığı söylendi. Beyan temeldir diyemeyeceğim bu sefer. Zira ortada bir sorun olduğu belirli. Şayet durum düşündüğüm üzereyse şayet, kaybeden Abdülkadir Ömür olur. Bir vakit içinder Türk futboluna bir yıldız geliyor dediğimiz Barış Memiş geldi aklıma. Verilen talihi yeterli kullanamadı ve kaybolup gitti. Abdülkadir Ömür bilmecesi ile başlayan derbide iki kadro da bir türlü oyunu oturtamadı. Orta alanlar hayli süratli geçildi. Trezeguet bir daha dağınık oyununa devam etti. Bordo-mavililer, dönem başından beri atak bölgesinde çoğalamıyor ve atakçılar birbirlerine yakın oynamıyor. Birinci yarıda Mertens’in karşı karşıya durumunu Taha harikulade çıkardı.
Trabzonspor da birinci yarıda Trezeguet ve Djaniny ile iki konumdan yararlanamadı. Trabzonspor’un her yorumumda söylüyorum zayıf bir orta alanı var. Abdullah Avcı, yeni transfer Gbamin ile derbiye başlasa daha kuvvetli bir orta alanı olurdu Trabzonspor’un. Trabzonspor, bilhassa birinci yarıda Galatasaray’ın Yunus üzere bir silahını hayli boş bıraktı. Abdullah Avcı, oyuna tempo ve hareketlilik getirmek için Gbamin ve Kouassi ile 2. yarıya başladı. Trabzonspor’da savunmanın yeni önderi Marc Bartra. Okan Buruk da Seferovic’in yerine Gomis’i alana sürerek ‘Ben bu maçı kazanmak istiyorum’ dedi.
Hakem Ali Palabıyık epey makûs bir maç yönetti. O kadar hayli yorum yanlışı yaptı ki… Trabzonspor da Galatasaray da grup oyunundan epey uzak bir futbol ortaya koydu. Zira iki kadroda da daima gelen yeni oyuncular var. Bu kurallarda gel de ekip ol ve düzgün futbol oyna! bu biçimde durumlarda sana maç kazandıracak yaratıcı oyunculara gereksinim duyarsın! Galatasaray, Gomis ile bu biçimde bir fırsatı yakaladı lakin değerlendiremedi. Trabzonspor, Marek Hamsik birinci 11’deki yerini alana kadar bu biçimdesine sakıntılı maçlar oynayacak üzere görünüyor. Değerli olan bu güç periyodu en az kayıpla geçmek. Galatasaray’da da yenilerle eksi oyuncular içindeki uyumsuzluk göze çarpıyor. İki ekibin da en az 5 haftaya gereksinimi var. İki teknik adamın elinde kaliteli bir takım var. Ancak futbolda grup bütünlüğü her şey demek. Galatasaray’da Mertens’i epeyce beğendim. Hem hamlede tıpkı vakitte savunmada vardı. Trabzonspor’un ise en yeterlisi kaleci Taha idi. Seferovic de Cornelius da hayli formsuz… Geçen dönem, alanda gümbür gümbür oynayan Trabzonspor nasıl bu hale geldi? İnanılır üzere değil! Bu dönem iç alandaki her maçta Trabzonspor taraftarı, maçın yıldızı oldu. Bordo-mavili futbolcular, tribündeki taraftarlar kadar galibiyet için ter döküp, çaba etmediler. Helal olsun Trabzonspor taraftarına… Maçın hakkı birliktelikti. O denli de oldu. Lakin Trabzonspor da Galatasaray da bu futbolla şampiyon olamaz. Çok çalışıp bir an evvel büyük ekip üzere oynamaları lazım…
REHA KAPSAL – OYUN ŞABLONLARI
Trabzonspor Şampiyonlar Ligi’nden elendikten daha sonra taraftarın gönlünü alma ve moral açısından kıymetli bir maça çıktı. G.Saray da 3 maçta 6 puan almasına karşın istenen oyun düzeyine çıkamamıştı. 3 puanla dönmek, bilhassa önümüzdeki 5 maçlık sert lig fikstüründe grubun ve Okan hocanın öz inanç kazanması açısından kıymetliydi. Saha içi oyuncu profillerinden kaynaklı direkt hamleler oldu. Genelde pas yanılgıları ve atak sonlandıramama kararında her iki kadro da hamle geçişleri yedi. Burada top kaptırıldığında geniş alanlarda yakalandılar. ötürüsıyla anlık gol durumları haricinde öteki üretim yapmakta da zorlandılar. Oyun kurulumlarında pas açısı yaratma, pas daha sonrası hareketlilik, oyunu her iki taraf için denetim etmekte ve stabile bir oyun istikrarını oturtmakta zorlandılar. İki kadronun ataklarında çizgilerde süratli oyuncu bulunmasına karşın rakip savunmayı aldatıcı koşu, stoperle bek ortasına anahtar topsuz koşular ve topla buraya girmekte epeyce yetersizlerdi. İki ekibin da yerleşim planları berbattı. Rakip ceza alanına girmekte, durum üretmekte zorlandılar.
Hücum çeşitliliği ve kombinasyonları hayli yetersizdi. Oyunun tempolu üzere olmasının en büyük sebebi, pas kusurları ve yanılgılı hamle aksiyonları daha sonrasında kaybedilen topların akabinde hem rakibin hem topun peşinden koşmaktan kaynaklandı. G.Saray’ın santrforsuz oynadığı bir maçtı. Mertens kalitesini gösteriyor, fizik olarak gelişim göstermeli. Onunla birlikte Oliveira ve Seferovic de fizikî olarak gelişmeli. Trabzonspor ismine en yeterli isim Taha’ydı. Yusuf, Doğucan, Kouassi fark yaratacak oyuncular değil. Her iki kadro da yeni transferler, sakatlıklar niçiniyle 6’şar tane yeni oyuncuyla birinci 11’de maça çıktı. Oyun kimlikleri daha oluşmadığı üzere saha ortasında sağlam ve hakikat duran bir oyun şablonu da şu ana kadar oluşmuş değil.
Eksik ve yorgun Trabzon maça girmekte hayli zorlanınca top Galatasaray’da kaldı. Sarı-kırmızıların yarattığı en büyük tehlike top mesken sahibi gruptayken kapıldığında geldi. Mertens muazzam bir özveriyle oynarken göz doldurdu. Belçikalı, dinamik ve hırslı olmasının yanı sıra her enstantanede saha içi başkanı olarak da dikkat çekti. Boey, Yunus, Torreira ve Nelsson-Bardakçı ikilisi birinci yarıdaki performanslarıyla kadrosu ayakta tutan başka isimlerdi. Oliveira, Kerem, Seferovic ve Van Aanholt birinci yarıda beklentinin altındaydılar.
Trabzon’un ikinci yarının başındaki değişiklikleri ibreyi daha da Galatasaray’a çevirdi bence. 63. dakikada yavaş yavaş kadrosuna katkı sağlamakta olan Seferovic, ligdeki iki golün de sahibi Gomis ile değişince hocasına çemkirirken epeyce da haklı değildi. O dakikada Emre Akbaba’yı oyuna sokmak ve Gomis için biraz daha beklemek daha mantıklı olabilirdi. Derken 73. dakikada Okan hoca, zarurî olarak Berkan’ı alana sürüp orta sahayı elde tutmasını sağlayan Toreira’yı çıkardı ve ibre tam ortadaydı.
Visca, Bakasetas, Abdülkadir ve Uğurcan’dan mahrum son şampiyon yeni kurulan Galatasaray karşısında güç anlar yaşadı fakat kaybetmemeyi başardı. Genç Taha’yı bulduğu net konumlarda geçemeyen Galatasaray’sa bir puanla yetinirken buruktu lakin geleceğe dair biriktirdiği umutla İstanbul’un yolunu tuttu. Galatasaray, Oliveira bu biçimde oynayacaksa Midtsjö’nün bir an evvelce gruba dönmesi için duacı olmalı. Transfere gelince; bu grubun en kıymetli muhtaçlığı direkt birinci 11’e monte edilecek Türk pasaportlu bir oyuncu olmalı kanaatindeyim.
LEVENT TÜZEMEN – SEFEROVIC BESLENMELİ
Galatasaraylı oyuncular istekliydi, düzgün çalıştılar, kazanma hislerini ön plana çıkardılar. Özellikli ikinci rakibi ısıran, temaslı oyunda kolay yıkılmayan ve yılmayan Galatasaraylı oyuncular bir arada oynama alışkanlığının oturmaması yüzünden Trabzon kalesinde yarattıkları konumda final yapamadılar. Galatasaraylı oyuncuların “Şablon oyun” anlayışına kavuşamamış olması aşikâr bir sistem ortasında bir arada hareket etmelerine pürüz oluyor. Yunus, Oliveria, Lucas kişisel ataklarla ön plana çıkmak istiyor. Bilhassa Oliveria top ayağındayken hayli ağır hareket ediyor ve geç pas kullanıyor. Galatasaray’ın fizik gücü üst seviyede olan Mertens’e muhtaçlığı var. çabucak hemen tam hazır olmayan Mertens hamlede ve orta alanda pas istasyonunda pas dağılımlarını akıllı yaptı.
Kaliteli ayakları bulunmasına karşın Belçikalı yıldızın kendi hazırladığı ve atamadığı gol büsbütün uzun aralıklı koşu daha sonrası yaptığı makus vuruş yaşadığı yorgunluğa dayanıyor. Galatasaray kadro olma ritmini yakaladığında Mertens tekniği, aklı ve yaratıcılığıyla epeyce faydalı olacaktır. Seferovic’teki sakinlik beni şaşırtıyor. Birinci yarıda 3 kere ofsayta giren ve rakip savunma önünde duvar olduğu konumlarda tek top bile kazanamayan Seferovic nasıl verimli hale gelecek? Seferovic’in tek vuruş ustası olduğunu düşünürsek Galatasaray’ın kanat bindirmelerini çoğaltıp yerden tesirli ortalar yapması gerekir. Galatasaray’da başta Muslera olmak üzere Nelsson ile Boey fazlaca başarılıydı. Bilhassa sık eleştirdiğim Boey, Trabzonspor’un sol tarafınca daima atağa kalktı. Boey bu istekli oyununu tesirli ortalarla süslemeli.
YUNUS EMRE SEL – ORGANİZE OLAMAMA!
Oyunun ikinci yarısında Djaniny ve birinci yarıda aksayan Siopis’in yerine Gbamin ve Kouassi ile başladı Trabzonspor. Trezeguet oyunda tek konum hariç hiç yoktu, üstüne üstlük Eren’in ofansif meziyetlerini de törpülüyordu. Onun oyunda kalması, Djaniny’nin çıkması oyunun politik kararlarından biri olsa gerek. Kouassi de verimliliği esasen tartışmalı bir oyuncu, üstüne üstlük sağ kanatta büsbütün etkisizleşiyor. tıpkı vakitte Gbamin, Trabzonspor’un orta alanda muhtaçlık duyduğu kaliteli pasör eksikliğini anında giderdi. Şayet sağlam kalabilirse gruba kaktı vereceği kesinlikle. Trabzonspor ön alanda çoğalmakta ve tercih sorunu yaşamaya devam ederken Galatasaray daha çabuk ve istikrarlı oynamaya çalışan taraftı. Oyunun 60. dakikadan daha sonra aldığı form Djaniny’yi arar üzereydi. Ofansif tertibi bir türlü oturtmaması, Trabzonspor’da eksik oyuncuların dönüşüyle de çözülecek üzere görünmüyor.
ZEKİ UZUNDURUKAN – BU GOLCÜLERİN HALİ NEDİR!
Trabzonspor, bir taraftan yeni transferlerini yapmaya devam ederken, öbür taraftan da maçlarını oynuyor. halbuki geçen dönem lig başlamadan bütün transferlerini yapmıştı bordo-mavililer. Ve bunun avantajını kullanıp, epey kolay bir şampiyonluk hayatıştı. Bir de Nwakaeme’li ferdi oyundan, kadro oyununa geçiş yapan Trabzonspor bunun sancılarını ziyadesiyle hissediyor. Galatasaray maçı öncesinde Trabzonspor’un eksikleri oldukcatu fakat Abdülkadir Ömür’ün takımda olmayışı başımda soru işaretlerine niye oldu. Ağrıları niçiniyle oynayamadığı söylendi. Beyan temeldir diyemeyeceğim bu sefer. Zira ortada bir sorun olduğu belirli. Şayet durum düşündüğüm üzereyse şayet, kaybeden Abdülkadir Ömür olur. Bir vakit içinder Türk futboluna bir yıldız geliyor dediğimiz Barış Memiş geldi aklıma. Verilen talihi yeterli kullanamadı ve kaybolup gitti. Abdülkadir Ömür bilmecesi ile başlayan derbide iki kadro da bir türlü oyunu oturtamadı. Orta alanlar hayli süratli geçildi. Trezeguet bir daha dağınık oyununa devam etti. Bordo-mavililer, dönem başından beri atak bölgesinde çoğalamıyor ve atakçılar birbirlerine yakın oynamıyor. Birinci yarıda Mertens’in karşı karşıya durumunu Taha harikulade çıkardı.
Trabzonspor da birinci yarıda Trezeguet ve Djaniny ile iki konumdan yararlanamadı. Trabzonspor’un her yorumumda söylüyorum zayıf bir orta alanı var. Abdullah Avcı, yeni transfer Gbamin ile derbiye başlasa daha kuvvetli bir orta alanı olurdu Trabzonspor’un. Trabzonspor, bilhassa birinci yarıda Galatasaray’ın Yunus üzere bir silahını hayli boş bıraktı. Abdullah Avcı, oyuna tempo ve hareketlilik getirmek için Gbamin ve Kouassi ile 2. yarıya başladı. Trabzonspor’da savunmanın yeni önderi Marc Bartra. Okan Buruk da Seferovic’in yerine Gomis’i alana sürerek ‘Ben bu maçı kazanmak istiyorum’ dedi.
Hakem Ali Palabıyık epey makûs bir maç yönetti. O kadar hayli yorum yanlışı yaptı ki… Trabzonspor da Galatasaray da grup oyunundan epey uzak bir futbol ortaya koydu. Zira iki kadroda da daima gelen yeni oyuncular var. Bu kurallarda gel de ekip ol ve düzgün futbol oyna! bu biçimde durumlarda sana maç kazandıracak yaratıcı oyunculara gereksinim duyarsın! Galatasaray, Gomis ile bu biçimde bir fırsatı yakaladı lakin değerlendiremedi. Trabzonspor, Marek Hamsik birinci 11’deki yerini alana kadar bu biçimdesine sakıntılı maçlar oynayacak üzere görünüyor. Değerli olan bu güç periyodu en az kayıpla geçmek. Galatasaray’da da yenilerle eksi oyuncular içindeki uyumsuzluk göze çarpıyor. İki ekibin da en az 5 haftaya gereksinimi var. İki teknik adamın elinde kaliteli bir takım var. Ancak futbolda grup bütünlüğü her şey demek. Galatasaray’da Mertens’i epeyce beğendim. Hem hamlede tıpkı vakitte savunmada vardı. Trabzonspor’un ise en yeterlisi kaleci Taha idi. Seferovic de Cornelius da hayli formsuz… Geçen dönem, alanda gümbür gümbür oynayan Trabzonspor nasıl bu hale geldi? İnanılır üzere değil! Bu dönem iç alandaki her maçta Trabzonspor taraftarı, maçın yıldızı oldu. Bordo-mavili futbolcular, tribündeki taraftarlar kadar galibiyet için ter döküp, çaba etmediler. Helal olsun Trabzonspor taraftarına… Maçın hakkı birliktelikti. O denli de oldu. Lakin Trabzonspor da Galatasaray da bu futbolla şampiyon olamaz. Çok çalışıp bir an evvel büyük ekip üzere oynamaları lazım…
REHA KAPSAL – OYUN ŞABLONLARI
Trabzonspor Şampiyonlar Ligi’nden elendikten daha sonra taraftarın gönlünü alma ve moral açısından kıymetli bir maça çıktı. G.Saray da 3 maçta 6 puan almasına karşın istenen oyun düzeyine çıkamamıştı. 3 puanla dönmek, bilhassa önümüzdeki 5 maçlık sert lig fikstüründe grubun ve Okan hocanın öz inanç kazanması açısından kıymetliydi. Saha içi oyuncu profillerinden kaynaklı direkt hamleler oldu. Genelde pas yanılgıları ve atak sonlandıramama kararında her iki kadro da hamle geçişleri yedi. Burada top kaptırıldığında geniş alanlarda yakalandılar. ötürüsıyla anlık gol durumları haricinde öteki üretim yapmakta da zorlandılar. Oyun kurulumlarında pas açısı yaratma, pas daha sonrası hareketlilik, oyunu her iki taraf için denetim etmekte ve stabile bir oyun istikrarını oturtmakta zorlandılar. İki kadronun ataklarında çizgilerde süratli oyuncu bulunmasına karşın rakip savunmayı aldatıcı koşu, stoperle bek ortasına anahtar topsuz koşular ve topla buraya girmekte epeyce yetersizlerdi. İki ekibin da yerleşim planları berbattı. Rakip ceza alanına girmekte, durum üretmekte zorlandılar.
Hücum çeşitliliği ve kombinasyonları hayli yetersizdi. Oyunun tempolu üzere olmasının en büyük sebebi, pas kusurları ve yanılgılı hamle aksiyonları daha sonrasında kaybedilen topların akabinde hem rakibin hem topun peşinden koşmaktan kaynaklandı. G.Saray’ın santrforsuz oynadığı bir maçtı. Mertens kalitesini gösteriyor, fizik olarak gelişim göstermeli. Onunla birlikte Oliveira ve Seferovic de fizikî olarak gelişmeli. Trabzonspor ismine en yeterli isim Taha’ydı. Yusuf, Doğucan, Kouassi fark yaratacak oyuncular değil. Her iki kadro da yeni transferler, sakatlıklar niçiniyle 6’şar tane yeni oyuncuyla birinci 11’de maça çıktı. Oyun kimlikleri daha oluşmadığı üzere saha ortasında sağlam ve hakikat duran bir oyun şablonu da şu ana kadar oluşmuş değil.