Bu yıl, bir ilk olarak, The Times’ın kadrolu kitap eleştirmenleri, yıllık en iyi 10 kitap listemiz için çekişmeye giren kitapları tartışmak ve tartışmak üzere Book Review editörlerine katıldı. Ancak okuyucuların kaçınılmaz olarak yaptığı gibi, daha kişisel ve kendine özgü bir dizi kitabı da beslediler; harika karakterler veya harika yazılar, şaşırtıcı bilgiler veya içten bir kırılganlık veya katıksız eğlence değeri nedeniyle kendileriyle konuşan kitaplar. Bu vesileyle, eleştirmenlerimizden üçü 2022 boyunca akıllarında kalan kitapları tartışıyor.
Dwight Garner
İrlandalı yazar Flann O’Brien, özellikle bir eleştirmenin klişesinden nefret ediyordu: “Bunu elimden bırakamadım.” Bir okuyucunun elinde ısıtıldığında iğrenç bir yapıştırıcıya dönüşecek bir kitap önerdi. Onu ancak “kaynar sıcak banyolar yaparak” yavaşça çıkarabilirsiniz. İşte 2022’de her birini birkaç kez bıraktığım, ancak çoğu tekrar almayı dört gözle beklediğim yedi kitap. Başka bir deyişle, bu yılki favorilerim onlar.
Kurgu
Jennifer Egan’ın ŞEKER EVİ Pulitzer ödüllü “A Visit From the Goon Squad”ın devamı niteliğinde ve bence daha da iyi bir roman: daha kurnaz, daha komik, daha karanlık, daha canlı. Kolektif bir bilince saplanan bıçaklar hakkında, ama muazzam bir insan ruhuna sahip.
YA/VEYA, Elif Batuman imzalı, aynı zamanda “The Idiot”un devamı olan bir devam filmi. Genç kahramanını Harvard’da ikinci bir yıla götürüyor. Batuman ne büyük bir duyarlılık kitlesidir! Yargısını, ayrımcılığını ve ironisini her satırında hissediyorsunuz.
David Wright Faladé’nin KARA BULUT YÜKSELİYOR1863’te Birlik güçleriyle birlikte Güney kıyılarına dökülen ve Asi gerillaları avlamaya yardım eden bir Siyah asker birliğinin gerçek deneyimlerine dayanan yedek ve dokunaklı bir İç Savaş romanı.
Kurgusal olmayan
Annie Ernaux bu yıl Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazandı ve onun zayıf, çıplak ve çatlamış hatırası KAYIP OLUYOR , erotik bir saplantı hakkında, elinden gelenin en iyisini yapıyor. Sanki her cümleyi bir bıçakla masanın yüzeyine oyuyormuş gibi.
İle birlikte BAY. B: George Balanchine’in 20. Yüzyılı ,The New Yorker’ın dans eleştirmeni Jennifer Homans, Rusya doğumlu koreografın hassas, görkemli ve genellikle heyecan verici yeni bir biyografisini sunuyor.
THOM GUNN’UN MEKTUPLARIyetişkin hayatını San Francisco’da geçirmiş, dalış barlarına ve motosikletlere aşık olan eşcinsel İngiliz şairin kabadayı, müstehcen, komik ve insancıl mektuplarını derliyor.
Amy Bloom’un hatırası AŞIK ,Kocasının Alzheimer teşhisi konulduktan sonra yardımlı intihar etmesi kalbinizi paramparça edecek.
Alexandra Jacobs
2022’nin en sevdiğim anı kitabı – “Ne iyi?” – öyleydi AYRICA ŞAİR , Ada Calhoun tarafından. Babası New Yorker arka plan eleştirmeni Peter Schjeldahl’ın uzun gölgesinde bir yazar olarak reşit olması ve 2001’de ölen karizmatik yazar ve küratör Frank O’Hara’nın başlattığı biyografiyi bitirme çabaları hakkındadır. 40 yaşında Fire Island’da korkunç bir kaza (kitabın adı New York Times’daki ölüm ilanından geliyor). Vurgu: Çeşitli kültürel aydınlarla uzun zaman önce yazıya dökülmemiş röportajları içeren tozlu kasetlerin bodrum katında heyecan verici bir keşfi. Schjeldahl, Ekim ayında kendisi hakkında yazdığı akciğer kanserinden ölmeden önce, ebeveynliğini esirgemeyen kitabı övmek için yaşadı.
Benim favorim ünlüanı kesinlikle MERHABA MOLLY! Sean Wilsey ile oynadığı “Saturday Night Live” efsanesi Molly Shannon tarafından. Bazıları Sally “I’m 50” O’Malley ve Mary Katherine Gallagher’ı yaratan aktrisin tahmin edilebileceği gibi mükemmel bir anlatımla okuduğu sesli kitabı dinlemeyi tercih edebilir – ama bence onun korkunç aile trajedisi hikayesi, şov dünyası için dokunaklı ve komik bir slogan 11. saatlik olay örgüsüyle zafer, sayfada daha iyidir.
Daha az beklenen bir muamele oldu AMERİKAN ŞEHİRCİSİ, Richard K. Rein tarafından yazılan, “The Organization Man” (Organizasyon Adamı) adlı kitabı yazan ve “grup düşüncesi” terimini icat eden ve ardından kamusal alanlarda çok beğenilen bir uzman ve danışman olan orta yüzyıl dergisi muhabiri William “Holly” Whyte’ın biyografisi. Dünyanın şehir merkezlerinin ve şehir merkezlerinin yavaş yavaş hayata döndüğü bir anda, bu kapsamlı ve düşünceli kitap ilham verici bir yol arkadaşı.
Saygıdeğer sözler: NADİR ÖLÇÜM , kemancı Natalie Hodges’ın müzik, zaman ve çekişmeli bir Koreli Amerikalı ailede büyüme hakkında ilk çıkışı. Harvey Fierstein kendini aşıyor DÜN GECE DAHA İYİYDİM ve bu durumda sesli kitap katma değerlidir; Fierstein yürüyen tek kişilik bir gösteridir. Harvey’i çok daha rahatsız eden bir başkasını alt ettiği için Ken Auletta’ya destek vermelisin. HOLLYWOOD SON: Harvey Weinstein ve Sessizlik Kültürü . Daha da kaçamak bir şekilde, Atlantic dergisinin fikstürü Cullen Murphy, Milton Gendel’in günlüklerini ve fotoğraflarını düzenleyerek harika bir iş çıkardı. SADECE GEÇMEK: Yedi On Yıllık Bir Roma Tatili.
Jennifer Szalay
Yaşlandıkça dünyaya bir bakış tarzına alışacağımı – bilgi birikimimin kolay aşinalık noktasına kadar birikeceğini varsayardım. Ancak bu işle ilgili heyecan verici (ve bazen korkutucu) bir şey, bazen tüm dünyam alt üst olana kadar bakış açımı kademeli olarak yeniden yönlendirecek bir kitabı gözden geçireceğim. Bu tür kitapların genellikle o kadar sıradan bir şeye odaklandığını fark ettim ki, daha önce bunu doğal karşılamıştım. Örneğin indeks. Veya ölçüm bilimi.
Her iki konu da özellikle cazip gelmiyor – en azından benim için veya Dennis Duncan’ınkiyle karşılaşmadan önce var olan versiyonum için INDEX, Tarihçeve James Vincent’ın ÖLÇÜNÜN ÖTESİNDE , ikisini de bu yıl inceledim. Her kitap, muhteşem teknolojik ilerlemenin ne kadar mütevazı temellere dayandığını ve bu mütevazı temellerin tarihsel olarak ne kadar tartışmalı olduğunu gösteriyor. Duncan’dan, bir kitapta yer alan bilgilerin dizine eklenmesini kolaylaştıran sayfa numarasının icadının başlangıçta bariz bir kesinti, paragrafları, cümleleri ve hatta sözcükleri bölme olarak görüldüğünü öğrendim. Vincent’tan, standartlaştırılmış ölçümlerin uzun süredir hem topluluklar içinde hem de topluluklar arasında güven oluşturmanın bir yolu olduğunu ve bu nedenle şüphe uyandırdığını öğrendim.
Her iki kitap boyunca da ürkütücü ayaklanma ve ahlaki panik hikayeleri işlenmiştir. Endeksler silah haline getirilebilir, özlü girişleri bir düşmana saldırmak veya bir komplo teorisini yaymak için uygun olabilir. Brexit yanlısı güçler için bir toplanma noktası, ürünleri kilo yerine İngiliz sterlini ile satmaktan yargılanan İngiliz esnaf örneğiydi. Metrik karşıtı öfke o kadar popülist bir neden haline geldi ki, Tucker Carlson’ın “elitlerin zalim bir aracı olarak metrik sisteme karşı ateş püskürdüğü” şovunda bile bütün bir bölümü topladı.
Tabii ki, ne Duncan’ın ne de Vincent’ın kitabı, net bir şekilde yazılmamışsa, ciddi kavramları hafif bir dokunuşla aydınlatmıyorsa işe yaramazdı. En sıradan şeylerin aslında olağanüstü derecede tuhaf olduğu ortaya çıktı. Kim biliyordu?
Dwight Garner
İrlandalı yazar Flann O’Brien, özellikle bir eleştirmenin klişesinden nefret ediyordu: “Bunu elimden bırakamadım.” Bir okuyucunun elinde ısıtıldığında iğrenç bir yapıştırıcıya dönüşecek bir kitap önerdi. Onu ancak “kaynar sıcak banyolar yaparak” yavaşça çıkarabilirsiniz. İşte 2022’de her birini birkaç kez bıraktığım, ancak çoğu tekrar almayı dört gözle beklediğim yedi kitap. Başka bir deyişle, bu yılki favorilerim onlar.
Kurgu
Jennifer Egan’ın ŞEKER EVİ Pulitzer ödüllü “A Visit From the Goon Squad”ın devamı niteliğinde ve bence daha da iyi bir roman: daha kurnaz, daha komik, daha karanlık, daha canlı. Kolektif bir bilince saplanan bıçaklar hakkında, ama muazzam bir insan ruhuna sahip.
YA/VEYA, Elif Batuman imzalı, aynı zamanda “The Idiot”un devamı olan bir devam filmi. Genç kahramanını Harvard’da ikinci bir yıla götürüyor. Batuman ne büyük bir duyarlılık kitlesidir! Yargısını, ayrımcılığını ve ironisini her satırında hissediyorsunuz.
David Wright Faladé’nin KARA BULUT YÜKSELİYOR1863’te Birlik güçleriyle birlikte Güney kıyılarına dökülen ve Asi gerillaları avlamaya yardım eden bir Siyah asker birliğinin gerçek deneyimlerine dayanan yedek ve dokunaklı bir İç Savaş romanı.
Kurgusal olmayan
Annie Ernaux bu yıl Nobel Edebiyat Ödülü’nü kazandı ve onun zayıf, çıplak ve çatlamış hatırası KAYIP OLUYOR , erotik bir saplantı hakkında, elinden gelenin en iyisini yapıyor. Sanki her cümleyi bir bıçakla masanın yüzeyine oyuyormuş gibi.
İle birlikte BAY. B: George Balanchine’in 20. Yüzyılı ,The New Yorker’ın dans eleştirmeni Jennifer Homans, Rusya doğumlu koreografın hassas, görkemli ve genellikle heyecan verici yeni bir biyografisini sunuyor.
THOM GUNN’UN MEKTUPLARIyetişkin hayatını San Francisco’da geçirmiş, dalış barlarına ve motosikletlere aşık olan eşcinsel İngiliz şairin kabadayı, müstehcen, komik ve insancıl mektuplarını derliyor.
Amy Bloom’un hatırası AŞIK ,Kocasının Alzheimer teşhisi konulduktan sonra yardımlı intihar etmesi kalbinizi paramparça edecek.
Alexandra Jacobs
2022’nin en sevdiğim anı kitabı – “Ne iyi?” – öyleydi AYRICA ŞAİR , Ada Calhoun tarafından. Babası New Yorker arka plan eleştirmeni Peter Schjeldahl’ın uzun gölgesinde bir yazar olarak reşit olması ve 2001’de ölen karizmatik yazar ve küratör Frank O’Hara’nın başlattığı biyografiyi bitirme çabaları hakkındadır. 40 yaşında Fire Island’da korkunç bir kaza (kitabın adı New York Times’daki ölüm ilanından geliyor). Vurgu: Çeşitli kültürel aydınlarla uzun zaman önce yazıya dökülmemiş röportajları içeren tozlu kasetlerin bodrum katında heyecan verici bir keşfi. Schjeldahl, Ekim ayında kendisi hakkında yazdığı akciğer kanserinden ölmeden önce, ebeveynliğini esirgemeyen kitabı övmek için yaşadı.
Benim favorim ünlüanı kesinlikle MERHABA MOLLY! Sean Wilsey ile oynadığı “Saturday Night Live” efsanesi Molly Shannon tarafından. Bazıları Sally “I’m 50” O’Malley ve Mary Katherine Gallagher’ı yaratan aktrisin tahmin edilebileceği gibi mükemmel bir anlatımla okuduğu sesli kitabı dinlemeyi tercih edebilir – ama bence onun korkunç aile trajedisi hikayesi, şov dünyası için dokunaklı ve komik bir slogan 11. saatlik olay örgüsüyle zafer, sayfada daha iyidir.
Daha az beklenen bir muamele oldu AMERİKAN ŞEHİRCİSİ, Richard K. Rein tarafından yazılan, “The Organization Man” (Organizasyon Adamı) adlı kitabı yazan ve “grup düşüncesi” terimini icat eden ve ardından kamusal alanlarda çok beğenilen bir uzman ve danışman olan orta yüzyıl dergisi muhabiri William “Holly” Whyte’ın biyografisi. Dünyanın şehir merkezlerinin ve şehir merkezlerinin yavaş yavaş hayata döndüğü bir anda, bu kapsamlı ve düşünceli kitap ilham verici bir yol arkadaşı.
Saygıdeğer sözler: NADİR ÖLÇÜM , kemancı Natalie Hodges’ın müzik, zaman ve çekişmeli bir Koreli Amerikalı ailede büyüme hakkında ilk çıkışı. Harvey Fierstein kendini aşıyor DÜN GECE DAHA İYİYDİM ve bu durumda sesli kitap katma değerlidir; Fierstein yürüyen tek kişilik bir gösteridir. Harvey’i çok daha rahatsız eden bir başkasını alt ettiği için Ken Auletta’ya destek vermelisin. HOLLYWOOD SON: Harvey Weinstein ve Sessizlik Kültürü . Daha da kaçamak bir şekilde, Atlantic dergisinin fikstürü Cullen Murphy, Milton Gendel’in günlüklerini ve fotoğraflarını düzenleyerek harika bir iş çıkardı. SADECE GEÇMEK: Yedi On Yıllık Bir Roma Tatili.
Jennifer Szalay
Yaşlandıkça dünyaya bir bakış tarzına alışacağımı – bilgi birikimimin kolay aşinalık noktasına kadar birikeceğini varsayardım. Ancak bu işle ilgili heyecan verici (ve bazen korkutucu) bir şey, bazen tüm dünyam alt üst olana kadar bakış açımı kademeli olarak yeniden yönlendirecek bir kitabı gözden geçireceğim. Bu tür kitapların genellikle o kadar sıradan bir şeye odaklandığını fark ettim ki, daha önce bunu doğal karşılamıştım. Örneğin indeks. Veya ölçüm bilimi.
Her iki konu da özellikle cazip gelmiyor – en azından benim için veya Dennis Duncan’ınkiyle karşılaşmadan önce var olan versiyonum için INDEX, Tarihçeve James Vincent’ın ÖLÇÜNÜN ÖTESİNDE , ikisini de bu yıl inceledim. Her kitap, muhteşem teknolojik ilerlemenin ne kadar mütevazı temellere dayandığını ve bu mütevazı temellerin tarihsel olarak ne kadar tartışmalı olduğunu gösteriyor. Duncan’dan, bir kitapta yer alan bilgilerin dizine eklenmesini kolaylaştıran sayfa numarasının icadının başlangıçta bariz bir kesinti, paragrafları, cümleleri ve hatta sözcükleri bölme olarak görüldüğünü öğrendim. Vincent’tan, standartlaştırılmış ölçümlerin uzun süredir hem topluluklar içinde hem de topluluklar arasında güven oluşturmanın bir yolu olduğunu ve bu nedenle şüphe uyandırdığını öğrendim.
Her iki kitap boyunca da ürkütücü ayaklanma ve ahlaki panik hikayeleri işlenmiştir. Endeksler silah haline getirilebilir, özlü girişleri bir düşmana saldırmak veya bir komplo teorisini yaymak için uygun olabilir. Brexit yanlısı güçler için bir toplanma noktası, ürünleri kilo yerine İngiliz sterlini ile satmaktan yargılanan İngiliz esnaf örneğiydi. Metrik karşıtı öfke o kadar popülist bir neden haline geldi ki, Tucker Carlson’ın “elitlerin zalim bir aracı olarak metrik sisteme karşı ateş püskürdüğü” şovunda bile bütün bir bölümü topladı.
Tabii ki, ne Duncan’ın ne de Vincent’ın kitabı, net bir şekilde yazılmamışsa, ciddi kavramları hafif bir dokunuşla aydınlatmıyorsa işe yaramazdı. En sıradan şeylerin aslında olağanüstü derecede tuhaf olduğu ortaya çıktı. Kim biliyordu?