LEVENT TÜZEMEN – DOMİNO TAŞI
Tecrübe sert bir öğretmendir. Evvel imtihan yapar daha sonra ders verir. Bu deneyim yere ceket atmakla kazanılmıyor. Akılla oluyor.
Okan Buruk ve grubu Kayserispor maçına kadar önemli bir imtihandan geçtiler. Galatasaray sıkıntı kazansa bile kadro olarak uyumlu, dikkatli, çalışkan, mücadeleci ve coşkuluydu. 17 puan toplayan Galatasaray’ın bir takım istikrarı, oyun hafızası ve oyuncuların oynama alışkanlığı vardı.
A Spor’daki 90’a programında, Kayserispor deplasmanının rotasyona açık olmadığını konusunda Okan Buruk’u uyarmıştım. Okan hoca ne yaptı? İleride bir yabancı oynatmak ismine Kerem’i oynatmayıp Kazımcan’a sol bekte bakılırsav verdi ve önüne de fizik gücü sallanan Mertens’i monte etti.
Kayserispor maçındaki takım burum buram “Eyyam” kokuyordu. Zira Mata idmanlarda düzgündü. Mertens aman küsmesin diye birinci onbirde yer buldu.
Kerem yoksa orada ya Rashica ya da Yusuf oynamalıydı. Mertens yedek soyunmaz diye bir kural mı var? Bu gereksiz rotasyon Galatasaray’ın dönem başı yakaladığı oyun ritmini bombaladı ve tüm ekip domina taşı üzere devrildi.
Mertens birinci 45’te alanda yürürken geriye yardıma gelmediği için genç Kazımcan’ın bölgesini Kayserispor Onur ve Ramazan ikilisiyle yol geçen hanı yaptı. Mertens 1 dakika bile Kayseri’nin sol tarafını tehdit etmedi. Maç uzunluğu ayakları titreyen Kazımcan kusur yapmamak hayli efor harcadı.
Kayserispor iki golü de Galatasaray’ın solundan geliştirdiği ataklarla buldu. Başı fiyatında olan Boey de epey pas yanılgısı yaptı ve yerine dönmekte daima geç kaldı. Dubois’i düşünmemek yanılgıydı.
Rotasyon mağduru Galatasaray dönem başından bu yana en etkisiz oyununu Kayseri’de oynadı ve daha farklı yenilgiyi bir daha Muslera yardımıyla yaşamadı.
SERKAN KORKMAZ – GERİLEME
Dün akşamki maçı yalnızca Galatasaray penceresinden okumak Çağdaş hocaya haksızlık olur. Kayserispor dersine uygun çalışmış ve hırslıydı. Bay geçtiği haftada tam takım çalışan Galatasaray ise adeta “Milli maç arası” yorgunu bir grup üzereydi.
Ev sahibinin birinci yarıdaki üstün oyunuyla gelen golleri Okan hocanın işini fazlaca zorlaştırmıştı. Sahanın en kötülerinden Midtsjö, Mertens ve Yunus ikinci yarıda kulübeye çekilip, Oliveira, Rashica ve Barış girince Galatasaray daha kifayetli bir ekibe dönüşmüştü.
55. dakikada Barış’ın koluna çarpıp giren goldeki Oliveira korneri bile bu oyuncunun birinci 11’den kesilmesinin mantıksızlığını ispatladı.
Galatasaray birinci yarıda kazandığı sayısız duran top ve kornerde rakip kalede tehlike yaratmaktan fazlaca uzaktı. Golün iptali sonucunda hakemler haklıydı. Lakin Galatasaray’ın birinci yarıda beklediği penaltıda VAR’ın devreye girmemesine stattaki şimdi herkes üzere ben de şaşırdım.
Kerem yerine üçüncü Türk olarak takıma giren Kazımcan için çabucak hemen erken üzere geldi bana. Önünde Mertens’in olduğu birinci yarıya bakılırsa küçük bir diziliş değişikliğinin de katkısıyla ikinci yarıda “bir tık” derli topluydu gerçi.
Mata, Icardi hatta Boey son performanslarından uzaktı. Özetle; verdiği uzun ortada tam kadro çalışan Galatasaray eksiklerini gidermemiş, geriye gitmiş. Transfer tahtası kapalı, oyuncularına tertipli ödeme yapamayan Kayserispor’u ayakta alkışlıyorum. Dün akşam beyaz formalı ekibe bir puan bile fazlaydı.
RHG Enertürk Stadı’ndaki taraftarına yalnızca üç puan değil gurur duyulacak bir performans da armağan ettiler. Maçı statta izlediğimden ve son düdükle yazımı göndermek durumunda olduğumdan hakem hakkında ayrıntılı yorumumu daha sonraya bırakıyorum.
Tecrübe sert bir öğretmendir. Evvel imtihan yapar daha sonra ders verir. Bu deneyim yere ceket atmakla kazanılmıyor. Akılla oluyor.
Okan Buruk ve grubu Kayserispor maçına kadar önemli bir imtihandan geçtiler. Galatasaray sıkıntı kazansa bile kadro olarak uyumlu, dikkatli, çalışkan, mücadeleci ve coşkuluydu. 17 puan toplayan Galatasaray’ın bir takım istikrarı, oyun hafızası ve oyuncuların oynama alışkanlığı vardı.
A Spor’daki 90’a programında, Kayserispor deplasmanının rotasyona açık olmadığını konusunda Okan Buruk’u uyarmıştım. Okan hoca ne yaptı? İleride bir yabancı oynatmak ismine Kerem’i oynatmayıp Kazımcan’a sol bekte bakılırsav verdi ve önüne de fizik gücü sallanan Mertens’i monte etti.
Kayserispor maçındaki takım burum buram “Eyyam” kokuyordu. Zira Mata idmanlarda düzgündü. Mertens aman küsmesin diye birinci onbirde yer buldu.
Kerem yoksa orada ya Rashica ya da Yusuf oynamalıydı. Mertens yedek soyunmaz diye bir kural mı var? Bu gereksiz rotasyon Galatasaray’ın dönem başı yakaladığı oyun ritmini bombaladı ve tüm ekip domina taşı üzere devrildi.
Mertens birinci 45’te alanda yürürken geriye yardıma gelmediği için genç Kazımcan’ın bölgesini Kayserispor Onur ve Ramazan ikilisiyle yol geçen hanı yaptı. Mertens 1 dakika bile Kayseri’nin sol tarafını tehdit etmedi. Maç uzunluğu ayakları titreyen Kazımcan kusur yapmamak hayli efor harcadı.
Kayserispor iki golü de Galatasaray’ın solundan geliştirdiği ataklarla buldu. Başı fiyatında olan Boey de epey pas yanılgısı yaptı ve yerine dönmekte daima geç kaldı. Dubois’i düşünmemek yanılgıydı.
Rotasyon mağduru Galatasaray dönem başından bu yana en etkisiz oyununu Kayseri’de oynadı ve daha farklı yenilgiyi bir daha Muslera yardımıyla yaşamadı.
SERKAN KORKMAZ – GERİLEME
Dün akşamki maçı yalnızca Galatasaray penceresinden okumak Çağdaş hocaya haksızlık olur. Kayserispor dersine uygun çalışmış ve hırslıydı. Bay geçtiği haftada tam takım çalışan Galatasaray ise adeta “Milli maç arası” yorgunu bir grup üzereydi.
Ev sahibinin birinci yarıdaki üstün oyunuyla gelen golleri Okan hocanın işini fazlaca zorlaştırmıştı. Sahanın en kötülerinden Midtsjö, Mertens ve Yunus ikinci yarıda kulübeye çekilip, Oliveira, Rashica ve Barış girince Galatasaray daha kifayetli bir ekibe dönüşmüştü.
55. dakikada Barış’ın koluna çarpıp giren goldeki Oliveira korneri bile bu oyuncunun birinci 11’den kesilmesinin mantıksızlığını ispatladı.
Galatasaray birinci yarıda kazandığı sayısız duran top ve kornerde rakip kalede tehlike yaratmaktan fazlaca uzaktı. Golün iptali sonucunda hakemler haklıydı. Lakin Galatasaray’ın birinci yarıda beklediği penaltıda VAR’ın devreye girmemesine stattaki şimdi herkes üzere ben de şaşırdım.
Kerem yerine üçüncü Türk olarak takıma giren Kazımcan için çabucak hemen erken üzere geldi bana. Önünde Mertens’in olduğu birinci yarıya bakılırsa küçük bir diziliş değişikliğinin de katkısıyla ikinci yarıda “bir tık” derli topluydu gerçi.
Mata, Icardi hatta Boey son performanslarından uzaktı. Özetle; verdiği uzun ortada tam kadro çalışan Galatasaray eksiklerini gidermemiş, geriye gitmiş. Transfer tahtası kapalı, oyuncularına tertipli ödeme yapamayan Kayserispor’u ayakta alkışlıyorum. Dün akşam beyaz formalı ekibe bir puan bile fazlaydı.
RHG Enertürk Stadı’ndaki taraftarına yalnızca üç puan değil gurur duyulacak bir performans da armağan ettiler. Maçı statta izlediğimden ve son düdükle yazımı göndermek durumunda olduğumdan hakem hakkında ayrıntılı yorumumu daha sonraya bırakıyorum.