LANETLİ TAVŞAN: Hikayeler,Anton Hur tarafından çevrilen Bora Chung tarafından
“Cursed Bunny” deki kadar rahatsız edici derecede iğrenç bir giriş sekansıyla okuyucularını karşılayan çok az öykü derlemesi vardır. “Kafa” başlıyor:
Konuşan kafanın, kahramanın bedensel atıklarından oluşan topaklı, duyarlı bir varlık olduğu ortaya çıkar. Ve Bora Chung’un kurgusunun harikulade çarpıtılmış dünyasında olduğumuz için, kadın kayıtsızca onu sifonu çekip banyodan çıkıyor. Ancak “Lanetli Tavşan”ın birleştirici temaları geri dönüş ve intikamdır – konuşan kıç kafa geri gelecek ve her seferinde daha da büyüyecek ve daha uğursuz olacaktır. “Dışkılamaların benim bir parçam,” der kadına, “böylece senin nerede olduğunu her zaman bileceğim.”
Bu 10 sürükleyici ve son derece ürkütücü hikayede geçmişteki her türlü kötülük – dikkatsiz bir floş, ödenmemiş bir borç, bir şirketin yozlaşmış uygulamaları, bir hayvana işkence, haksız bir değiş tokuş – yeniden su yüzüne çıkıyor ve günümüze musallat oluyor. Ancak eski hesapları kapatmanın her zaman çirkin, daha fazla maliyeti vardır. Başlık hikayesi, intikamın kendi endüstrisi olduğu modernleşen, savaş sonrası Güney Kore’nin zemininde, ona dokunan herkesi mahveden büyülü bir fetişin (lanetli tavşanın kendisi) neden olduğu domino etkisi trajedisini anlatıyor. Fetişi yapan kişinin soyundan gelen anlatıcı, eski bir Japon atasözünden alıntı yaparak, “Başkalarına lanet okumak iki mezara götürür,” diyor. “Başkasına lânet edenin, kendisi kabre düşmesi mühlettir.” Fetiş tarafından serbest bırakılan tavşanlar “görünürdeki her şeyi çoğaltıp kemirmeye” başladıklarında, yalnızca amansız, yıpratıcı intikam arzusu için değil, aynı zamanda kapitalist açgözlülük için de güçlü bir metafor haline gelirler. Koleksiyondaki diğer bazı öyküler de güce aç kişiler tarafından dezavantajlıların sömürülmesiyle ilgilidir – en önemlisi, bir adamın altın kana sahip bir tilki bulup onu hasat etmeye başladığı “Tuzak”; ve bir uzunluğun önce gerçek bir canavar, ardından canavarca insanlar tarafından kötüye kullanıldığı “Yaralar”.
Tavşan, tuvaletteki başın annesine seslendiği andan itibaren kitap boyunca uğursuzca nabız gibi atan başka bir tema için de ikonografiye uyuyor: kadınlara evlenip çocuk doğurmaya dayatılan toplumsal beklenti. Bir kadının herhangi bir cinsel aktivite olmadan gizemli bir şekilde hamile kaldığı “Embodiment” te bir doruğa ulaşır. Hastanede, soğuk bir şekilde, ceninin iyiliği için artık bir erkek partnere ihtiyacı olduğu konusunda bilgilendirilir. Doktor, “O çocuğa bir an önce bir baba bulsan iyi olur,” diye tehdit ediyor. “Yapmazsan, işler senin için gerçekten kötüye gidecek.” Kadın utandırmaya, tacize ve giderek artan bir dizi tuhaf çöpçatanlık girişimine maruz kalıyor. Sonunda, lanetli tavşanlar, üremeye mahkum olan kadınlardır. Ancak bu hikayeler, yarattığımız şeyleri neye borçlu olduğumuzu soruyor. Ve eğer bir şey varsa, bize ne borçlular?
Chung, türlerden oluşan harika bir tadım tabağı oluşturdu: klasik hayalet hikayeleri, peri masalları, efsanevi fantezi, bilim kurgu, karanlık masallar, gerçeküstü ve bitişik sınıflandırılamayan korku. Spekülatif kurgu haritasında, Ludmilla Petrushevskaya’nın “Komşunun Bebeğini Öldürmeye Çalışan Bir Kadın Vardı Orada Evvel”, Sayaka Murata’nın “Dünyalılar” ve Angela Carter’ın “Kanlı Oda” romanını üçgenleyerek “Lanetli Tavşan”a en çok yaklaşırsınız. Anton Hur’un çevik çevirisi, Chung’ın sesinin aldatıcı büyüsünü yakalamayı başarıyor; canlı betimlemeli pasajlara ani, heyecan verici inişlerle bozulan alaycı mizahı ve kapsayıcı soğukluğu. Chung, rahatsız ediciden beynin derinliklerine kadar dağılmış rahatsız ediciye kadar uzanan bir dizi grotesk soru kataloğu sunsa bile, gücü dizginlenmiş durumda. O ve Hur, daha tüyler ürpertici kıvrımların maksimum etkiyle inmesi için okuyucuyu her zaman biraz uzakta tutuyor ve kendimizi tuzağa düşürmemize izin veriyor. Bilinmeyen bir sesi karanlığa doğru takip eden “The Frozen Finger”daki kadın gibi, bir parçamız zaten kendi tehlikemize götürüldüğümüzden şüpheleniyor olsa da, isteyerek Chung’la gidiyoruz.
Violet Kupersmith, “Evinizi Vücudumun Çevresine İnşa Edin” kitabının yazarıdır.
LANETLİ TAVŞAN: Hikayeler | Yazan Bora Chung | Anton Hur tarafından çevrildi | 256 sayfa | Chapel Hill’in Algonquin Kitapları | Ciltsiz, $17.99
“Cursed Bunny” deki kadar rahatsız edici derecede iğrenç bir giriş sekansıyla okuyucularını karşılayan çok az öykü derlemesi vardır. “Kafa” başlıyor:
Konuşan kafanın, kahramanın bedensel atıklarından oluşan topaklı, duyarlı bir varlık olduğu ortaya çıkar. Ve Bora Chung’un kurgusunun harikulade çarpıtılmış dünyasında olduğumuz için, kadın kayıtsızca onu sifonu çekip banyodan çıkıyor. Ancak “Lanetli Tavşan”ın birleştirici temaları geri dönüş ve intikamdır – konuşan kıç kafa geri gelecek ve her seferinde daha da büyüyecek ve daha uğursuz olacaktır. “Dışkılamaların benim bir parçam,” der kadına, “böylece senin nerede olduğunu her zaman bileceğim.”
Bu 10 sürükleyici ve son derece ürkütücü hikayede geçmişteki her türlü kötülük – dikkatsiz bir floş, ödenmemiş bir borç, bir şirketin yozlaşmış uygulamaları, bir hayvana işkence, haksız bir değiş tokuş – yeniden su yüzüne çıkıyor ve günümüze musallat oluyor. Ancak eski hesapları kapatmanın her zaman çirkin, daha fazla maliyeti vardır. Başlık hikayesi, intikamın kendi endüstrisi olduğu modernleşen, savaş sonrası Güney Kore’nin zemininde, ona dokunan herkesi mahveden büyülü bir fetişin (lanetli tavşanın kendisi) neden olduğu domino etkisi trajedisini anlatıyor. Fetişi yapan kişinin soyundan gelen anlatıcı, eski bir Japon atasözünden alıntı yaparak, “Başkalarına lanet okumak iki mezara götürür,” diyor. “Başkasına lânet edenin, kendisi kabre düşmesi mühlettir.” Fetiş tarafından serbest bırakılan tavşanlar “görünürdeki her şeyi çoğaltıp kemirmeye” başladıklarında, yalnızca amansız, yıpratıcı intikam arzusu için değil, aynı zamanda kapitalist açgözlülük için de güçlü bir metafor haline gelirler. Koleksiyondaki diğer bazı öyküler de güce aç kişiler tarafından dezavantajlıların sömürülmesiyle ilgilidir – en önemlisi, bir adamın altın kana sahip bir tilki bulup onu hasat etmeye başladığı “Tuzak”; ve bir uzunluğun önce gerçek bir canavar, ardından canavarca insanlar tarafından kötüye kullanıldığı “Yaralar”.
Tavşan, tuvaletteki başın annesine seslendiği andan itibaren kitap boyunca uğursuzca nabız gibi atan başka bir tema için de ikonografiye uyuyor: kadınlara evlenip çocuk doğurmaya dayatılan toplumsal beklenti. Bir kadının herhangi bir cinsel aktivite olmadan gizemli bir şekilde hamile kaldığı “Embodiment” te bir doruğa ulaşır. Hastanede, soğuk bir şekilde, ceninin iyiliği için artık bir erkek partnere ihtiyacı olduğu konusunda bilgilendirilir. Doktor, “O çocuğa bir an önce bir baba bulsan iyi olur,” diye tehdit ediyor. “Yapmazsan, işler senin için gerçekten kötüye gidecek.” Kadın utandırmaya, tacize ve giderek artan bir dizi tuhaf çöpçatanlık girişimine maruz kalıyor. Sonunda, lanetli tavşanlar, üremeye mahkum olan kadınlardır. Ancak bu hikayeler, yarattığımız şeyleri neye borçlu olduğumuzu soruyor. Ve eğer bir şey varsa, bize ne borçlular?
Chung, türlerden oluşan harika bir tadım tabağı oluşturdu: klasik hayalet hikayeleri, peri masalları, efsanevi fantezi, bilim kurgu, karanlık masallar, gerçeküstü ve bitişik sınıflandırılamayan korku. Spekülatif kurgu haritasında, Ludmilla Petrushevskaya’nın “Komşunun Bebeğini Öldürmeye Çalışan Bir Kadın Vardı Orada Evvel”, Sayaka Murata’nın “Dünyalılar” ve Angela Carter’ın “Kanlı Oda” romanını üçgenleyerek “Lanetli Tavşan”a en çok yaklaşırsınız. Anton Hur’un çevik çevirisi, Chung’ın sesinin aldatıcı büyüsünü yakalamayı başarıyor; canlı betimlemeli pasajlara ani, heyecan verici inişlerle bozulan alaycı mizahı ve kapsayıcı soğukluğu. Chung, rahatsız ediciden beynin derinliklerine kadar dağılmış rahatsız ediciye kadar uzanan bir dizi grotesk soru kataloğu sunsa bile, gücü dizginlenmiş durumda. O ve Hur, daha tüyler ürpertici kıvrımların maksimum etkiyle inmesi için okuyucuyu her zaman biraz uzakta tutuyor ve kendimizi tuzağa düşürmemize izin veriyor. Bilinmeyen bir sesi karanlığa doğru takip eden “The Frozen Finger”daki kadın gibi, bir parçamız zaten kendi tehlikemize götürüldüğümüzden şüpheleniyor olsa da, isteyerek Chung’la gidiyoruz.
Violet Kupersmith, “Evinizi Vücudumun Çevresine İnşa Edin” kitabının yazarıdır.
LANETLİ TAVŞAN: Hikayeler | Yazan Bora Chung | Anton Hur tarafından çevrildi | 256 sayfa | Chapel Hill’in Algonquin Kitapları | Ciltsiz, $17.99