dedeefendi
New member
Devlet kurumları bu yıl şimdiye kadar düzinelerce önemli düzenleme önerdi. Biri, ısmarlama pencere kaplamaları için kullanılabilecek kontrol kablolarının türlerini belirtirken, bir diğeri, otomobil üreticilerinin tüm yeni binek arabalarının üçte ikisini elektrik mühendisliğine dönüştürmesini etkili bir şekilde gerektirecektir.
Bu ay kabul edilen bir Meclis tasarısında çok az fark edilen bir hükme göre, tüm bu kuralların yürürlüğe girmeden önce oylama için Kongre’ye gitmesi gerekecek.
George Washington Üniversitesi’ndeki Düzenleyici Çalışmalar Merkezi direktörü ve George W. Bush yönetiminin baş düzenleyicisi Susan Dudley, “Yaban otlarının arasında gibi görünebilir, ancak hepimizi etkiliyor” dedi. Tasarının bu hükmü içerdiğinden habersiz olan birkaç önde gelen uzmandan biriydi.
Mevcut haliyle yasalaşması beklenmeyen Cumhuriyet tasarısı, öncelikle ülkenin borçlanma limitinin yükseltilmesi tartışmasındaki rolü ve önümüzdeki on yıl içinde federal açıkları azaltma önerileriyle dikkatleri üzerine çekti. Ancak federal düzenleyici süreci yeniden şekillendirme çabalarının, hükümetin ileriye dönük olarak nasıl işleyeceğine dair tartışmalı bir şekilde daha geniş etkileri olabilir.
Kongre her yıl yasa çıkarırken, federal kurumlar daha fazla düzenleme yapma eğilimindedir. Bu uzun, genellikle teknik kurallar, izin verilen kirlilik için standartlar belirleyerek, doktorların ve hastanelerin tıbbi bakım için ne kadar ödediğini belirleyerek ve mevzuatta kullanılan çok sayıda teknik veya muğlak terim ve sürecin gerçekte ne anlama geldiğini açıklayarak şirketlerin hükümetin nasıl çalıştığını anlamalarına yardımcı olur. Kural koyma süreci genellikle yıllar alır ve bir kural kesinleşmeden önce kamuoyunun yorumunu gerektirir.
Düzenlemeler apolitik değildir. Kongre giderek kutuplaştıkça ve çıkmaza girdikçe, iş onlar aracılığıyla büyük politikaları yürürlüğe koymaya geldiğinde başkanlar daha agresif hale geldi. Barack Obama, elektrik santrallerinden kaynaklanan karbon emisyonlarını düzenleme yoluyla sınırlamaya çalıştı. Donald J. Trump, belirli refah programlarından yararlanan göçmenlerin yeşil kartlarını reddetmek için kural koymayı kullandı. Ve Başkan Biden, düzenleme yoluyla öğrenci kredilerindeki yüz milyarlarca doları bağışlamayı umuyor.
Bununla birlikte, birçok önemli düzenleme daha az manşet olur ve çoğu, Kongre’nin tekrarlamayı zor bulduğu federal kurumların teknik uzmanlığına dayanır. Bu yılki listede, mamografi cihazlarının teknik standartlarında bir güncelleme ve bir silahın özelliklerine göre ne zaman omuzdan ateşlenmek üzere tasarlandığının açıklanması yer alıyor. Yakın tarihli bir Medicare Advantage ödeme kuralı, tıbbi kayıtların ayrıntılı bir incelemesine dayanarak, özel sigorta şirketlerinin vasküler hastalığı olan müşterileri kapsamak için kullanması gereken formülü değiştirdi.
Mevzuat, Kongre’nin bu önlemlerin her birini yürürlüğe girmeden önce, herhangi bir değişiklik olasılığı olmadan kurallar üzerinde olumlu veya olumsuz oyları zorlayacak hızlandırılmış bir yasama süreci kapsamında onaylamasını gerektirecektir. Kongre’nin her iki meclisinden de geçmeyen büyük bir karar, en az bir yıl boyunca yeniden önerilemezdi. Mevcut yasa, Kongre’nin beğenmediği bir yönetmeliği değiştirmesine izin veriyor. Ancak süreç, Kongre’nin her iki kanadının da çoğunluğunun oylarını ve Başkanın imzasını gerektiriyor, yani neredeyse tüm düzenlemeler yürürlüğe giriyor.
Bu gerekliliği değiştiren yasa ilk olarak on yıldan uzun bir süre önce, o zamanlar Kentucky’den bir Cumhuriyetçi kongre üyesi olan Geoffrey Davis tarafından hazırlandı. İş dünyasından gelen Bay Davis, hükümette görev yaptığı süre boyunca kabul edildiğini gördüğü maliyetli düzenlemelerin sayısı konusunda endişeliydi.
Bir gün bölge ofisine bir ziyaretçisi geldi ve “bu beyefendi bana bir soru sordu ve bu benim dönüm noktam oldu: ‘Neden buna sadece oy veremiyorsunuz?'” dedi Bay Davis. “Ve sadece tıkladı.”
Bay Davis’in, inceleme gerektiren yürütme organı düzenlemeleri için REINS Yasası olarak bilinen fikrinin destekçileri, bunun Kongre’yi yasalarının ne anlama geldiğini açıklığa kavuşturmak için daha fazla sorumluluk almaya zorlayacağını söylüyorlar. Bay Davis, Kongre’nin çok sık olarak yürütme ajanslarına çok fazla önemli karar veren belirsiz yasalar çıkardığını hissettiğini söyledi.
Case Western Reserve Üniversitesi’nde hukuk profesörü olan ve bu fikri destekleyen 2011 tarihli bir makale yazan Jonathan Adler, “Kongre’nin daha proaktif olması için teşvikleri artıracaktır” dedi. “Yasa yapmak için yasa koyuculara ihtiyacımız var ve yasamanın bir kısmı alınan büyük politika kararlarının sorumluluğunu almaktır.”
Diğerleri, elbette, hükümetin düzenleme yapmasını zorlaştıracağı için bu fikri beğeniyor – aynı nedenle birçok düzenleyici uzman, REINS Yasası konusunda daha az hevesli.
George Washington Üniversitesi’nde hukuk profesörü olan Jonathan Siegel, “Şu anda sahip olduğumuz gibi bölünmüş bir hükümet çağında bunun pratik sonuçları, hiçbir büyük kuralın uygulanacağını düşünmüyorum” dedi. fatura yazdı.
Cumhuriyetçi Temsilciler Meclisi, Biden yönetiminin siyasi zaferlerini reddetmek isterse, önerilen herhangi bir düzenlemeye basitçe hayır oyu verebilirdi. Bu, geçen yılın Enflasyon Azaltma Yasasının ne kadarının işe yarayacağını açıklayan kuralları içerebilir. REINS Yasası dünyasında, Cumhuriyetçi Temsilciler Meclisi, önceki bir Kongre tarafından kabul edilen mevzuatı etkili bir şekilde engelleyerek bu kuralları engelleyebilir.
NYU’nun Yasama ve Düzenleyici Süreç Kliniği’nin eş direktörü Sally Katzen, “Yönetmeliklerin çıkarılmasına asla izin vermeyerek canavarı aç bırakırsanız, o zaman mevzuatı etkili bir şekilde geçersiz kılmış olursunuz,” dedi ve ABD’deki baş düzenleyici Clinton yönetimiydi. . Cumhuriyetçilerin, Demokrat bir başkan varken bir REINS oylaması planlama eğiliminde olduklarını, ancak bir Cumhuriyetçi görevdeyken değil.
Michigan Üniversitesi’nde hukuk profesörü olan Nicholas Bagley, “Düzenlemeyi imkansız kılmak istiyorlar” dedi.
Engel her iki yönde de çalışabilir. Demokratik Temsilciler Meclisi’nin Planlı Ebeveynlik için tüm aile planlaması fonlarını kesecek, transseksüel Amerikalılar için sivil haklar korumasını kesecek veya elektrik santrali emisyonları üzerindeki kontrolleri geri çekecek olan Trump dönemi kurallarına nasıl oy verebileceğini bir düşünün.
Bay Davis, tecrit kurallarını toptan yasaklama niyetinin olmadığını söyledi. Umudu, Kongre’deki süreci iyileştirmekti. “İki partili diyaloğu zorlamak için mevzuatı detaylandırmak istiyorum” dedi.
Ancak Kongre, teknik ve tartışmalı alanlarda yasa yapmakta zaten sorun yaşıyor. Pek çok Cumhuriyetçi, çevre düzenlemelerinin EPA’nın insan sağlığına zararlı kirliliği sınırlamasını gerektiren Temiz Su Yasasını yorumlamasından hoşlanmaz. Ancak Kongre, on yıllardır bu yasada büyük bir değişiklik yapmadı. Bu eski yasaların yeni bilimsel bilgilere nasıl uygulanacağına ilişkin kuralları oylamak, etkili yeni yasalar çıkarmak için yeterli olmayabilir.
Bagley, “En iyi zamanlarda bile Kongre’den bir şey almak zor ve şu an en iyi zamanlar değil,” dedi. “Bu, durağanlık için bir reçete.”
Bu ay kabul edilen bir Meclis tasarısında çok az fark edilen bir hükme göre, tüm bu kuralların yürürlüğe girmeden önce oylama için Kongre’ye gitmesi gerekecek.
George Washington Üniversitesi’ndeki Düzenleyici Çalışmalar Merkezi direktörü ve George W. Bush yönetiminin baş düzenleyicisi Susan Dudley, “Yaban otlarının arasında gibi görünebilir, ancak hepimizi etkiliyor” dedi. Tasarının bu hükmü içerdiğinden habersiz olan birkaç önde gelen uzmandan biriydi.
Mevcut haliyle yasalaşması beklenmeyen Cumhuriyet tasarısı, öncelikle ülkenin borçlanma limitinin yükseltilmesi tartışmasındaki rolü ve önümüzdeki on yıl içinde federal açıkları azaltma önerileriyle dikkatleri üzerine çekti. Ancak federal düzenleyici süreci yeniden şekillendirme çabalarının, hükümetin ileriye dönük olarak nasıl işleyeceğine dair tartışmalı bir şekilde daha geniş etkileri olabilir.
Kongre her yıl yasa çıkarırken, federal kurumlar daha fazla düzenleme yapma eğilimindedir. Bu uzun, genellikle teknik kurallar, izin verilen kirlilik için standartlar belirleyerek, doktorların ve hastanelerin tıbbi bakım için ne kadar ödediğini belirleyerek ve mevzuatta kullanılan çok sayıda teknik veya muğlak terim ve sürecin gerçekte ne anlama geldiğini açıklayarak şirketlerin hükümetin nasıl çalıştığını anlamalarına yardımcı olur. Kural koyma süreci genellikle yıllar alır ve bir kural kesinleşmeden önce kamuoyunun yorumunu gerektirir.
Düzenlemeler apolitik değildir. Kongre giderek kutuplaştıkça ve çıkmaza girdikçe, iş onlar aracılığıyla büyük politikaları yürürlüğe koymaya geldiğinde başkanlar daha agresif hale geldi. Barack Obama, elektrik santrallerinden kaynaklanan karbon emisyonlarını düzenleme yoluyla sınırlamaya çalıştı. Donald J. Trump, belirli refah programlarından yararlanan göçmenlerin yeşil kartlarını reddetmek için kural koymayı kullandı. Ve Başkan Biden, düzenleme yoluyla öğrenci kredilerindeki yüz milyarlarca doları bağışlamayı umuyor.
Bununla birlikte, birçok önemli düzenleme daha az manşet olur ve çoğu, Kongre’nin tekrarlamayı zor bulduğu federal kurumların teknik uzmanlığına dayanır. Bu yılki listede, mamografi cihazlarının teknik standartlarında bir güncelleme ve bir silahın özelliklerine göre ne zaman omuzdan ateşlenmek üzere tasarlandığının açıklanması yer alıyor. Yakın tarihli bir Medicare Advantage ödeme kuralı, tıbbi kayıtların ayrıntılı bir incelemesine dayanarak, özel sigorta şirketlerinin vasküler hastalığı olan müşterileri kapsamak için kullanması gereken formülü değiştirdi.
Mevzuat, Kongre’nin bu önlemlerin her birini yürürlüğe girmeden önce, herhangi bir değişiklik olasılığı olmadan kurallar üzerinde olumlu veya olumsuz oyları zorlayacak hızlandırılmış bir yasama süreci kapsamında onaylamasını gerektirecektir. Kongre’nin her iki meclisinden de geçmeyen büyük bir karar, en az bir yıl boyunca yeniden önerilemezdi. Mevcut yasa, Kongre’nin beğenmediği bir yönetmeliği değiştirmesine izin veriyor. Ancak süreç, Kongre’nin her iki kanadının da çoğunluğunun oylarını ve Başkanın imzasını gerektiriyor, yani neredeyse tüm düzenlemeler yürürlüğe giriyor.
Bu gerekliliği değiştiren yasa ilk olarak on yıldan uzun bir süre önce, o zamanlar Kentucky’den bir Cumhuriyetçi kongre üyesi olan Geoffrey Davis tarafından hazırlandı. İş dünyasından gelen Bay Davis, hükümette görev yaptığı süre boyunca kabul edildiğini gördüğü maliyetli düzenlemelerin sayısı konusunda endişeliydi.
Bir gün bölge ofisine bir ziyaretçisi geldi ve “bu beyefendi bana bir soru sordu ve bu benim dönüm noktam oldu: ‘Neden buna sadece oy veremiyorsunuz?'” dedi Bay Davis. “Ve sadece tıkladı.”
Bay Davis’in, inceleme gerektiren yürütme organı düzenlemeleri için REINS Yasası olarak bilinen fikrinin destekçileri, bunun Kongre’yi yasalarının ne anlama geldiğini açıklığa kavuşturmak için daha fazla sorumluluk almaya zorlayacağını söylüyorlar. Bay Davis, Kongre’nin çok sık olarak yürütme ajanslarına çok fazla önemli karar veren belirsiz yasalar çıkardığını hissettiğini söyledi.
Case Western Reserve Üniversitesi’nde hukuk profesörü olan ve bu fikri destekleyen 2011 tarihli bir makale yazan Jonathan Adler, “Kongre’nin daha proaktif olması için teşvikleri artıracaktır” dedi. “Yasa yapmak için yasa koyuculara ihtiyacımız var ve yasamanın bir kısmı alınan büyük politika kararlarının sorumluluğunu almaktır.”
Diğerleri, elbette, hükümetin düzenleme yapmasını zorlaştıracağı için bu fikri beğeniyor – aynı nedenle birçok düzenleyici uzman, REINS Yasası konusunda daha az hevesli.
George Washington Üniversitesi’nde hukuk profesörü olan Jonathan Siegel, “Şu anda sahip olduğumuz gibi bölünmüş bir hükümet çağında bunun pratik sonuçları, hiçbir büyük kuralın uygulanacağını düşünmüyorum” dedi. fatura yazdı.
Cumhuriyetçi Temsilciler Meclisi, Biden yönetiminin siyasi zaferlerini reddetmek isterse, önerilen herhangi bir düzenlemeye basitçe hayır oyu verebilirdi. Bu, geçen yılın Enflasyon Azaltma Yasasının ne kadarının işe yarayacağını açıklayan kuralları içerebilir. REINS Yasası dünyasında, Cumhuriyetçi Temsilciler Meclisi, önceki bir Kongre tarafından kabul edilen mevzuatı etkili bir şekilde engelleyerek bu kuralları engelleyebilir.
NYU’nun Yasama ve Düzenleyici Süreç Kliniği’nin eş direktörü Sally Katzen, “Yönetmeliklerin çıkarılmasına asla izin vermeyerek canavarı aç bırakırsanız, o zaman mevzuatı etkili bir şekilde geçersiz kılmış olursunuz,” dedi ve ABD’deki baş düzenleyici Clinton yönetimiydi. . Cumhuriyetçilerin, Demokrat bir başkan varken bir REINS oylaması planlama eğiliminde olduklarını, ancak bir Cumhuriyetçi görevdeyken değil.
Michigan Üniversitesi’nde hukuk profesörü olan Nicholas Bagley, “Düzenlemeyi imkansız kılmak istiyorlar” dedi.
Engel her iki yönde de çalışabilir. Demokratik Temsilciler Meclisi’nin Planlı Ebeveynlik için tüm aile planlaması fonlarını kesecek, transseksüel Amerikalılar için sivil haklar korumasını kesecek veya elektrik santrali emisyonları üzerindeki kontrolleri geri çekecek olan Trump dönemi kurallarına nasıl oy verebileceğini bir düşünün.
Bay Davis, tecrit kurallarını toptan yasaklama niyetinin olmadığını söyledi. Umudu, Kongre’deki süreci iyileştirmekti. “İki partili diyaloğu zorlamak için mevzuatı detaylandırmak istiyorum” dedi.
Ancak Kongre, teknik ve tartışmalı alanlarda yasa yapmakta zaten sorun yaşıyor. Pek çok Cumhuriyetçi, çevre düzenlemelerinin EPA’nın insan sağlığına zararlı kirliliği sınırlamasını gerektiren Temiz Su Yasasını yorumlamasından hoşlanmaz. Ancak Kongre, on yıllardır bu yasada büyük bir değişiklik yapmadı. Bu eski yasaların yeni bilimsel bilgilere nasıl uygulanacağına ilişkin kuralları oylamak, etkili yeni yasalar çıkarmak için yeterli olmayabilir.
Bagley, “En iyi zamanlarda bile Kongre’den bir şey almak zor ve şu an en iyi zamanlar değil,” dedi. “Bu, durağanlık için bir reçete.”