dedeefendi
New member
Yeni bir araştırmaya göre, insanlar görsel olarak yaklaşık 1.470 kilometrekare veya derin deniz tabanının sadece yüzde 0,001'ini belgelediler. Bu Rhode Island büyüklüğünden biraz daha büyük.
Çarşamba günü Science Advances dergisinde yayınlanan rapor, Kritik Mineraller için deniz tabanının endüstriyel olarak azaltılmasının takip edilip edilmeyeceği konusunda uluslardan bir tartışma olarak geliyor.
Bazı bilim adamları, sualtı dünyası hakkında o kadar az bilindiğini iddia ediyorlar ki, çıkarma faaliyetlerinde sorumluluk bulmak için derin -deniz tabanı için daha fazla araştırma yapılması gerekiyor.
“Daha fazla bilgi her zaman avantajlıdır, böylece daha fazla sağlam ve daha iyi kararlar verebiliriz,” dedi araştırmaya başkanlık eden ve deniz tabanında araştırmayı teşvik eden kar amacı gütmeyen bir grup olan Ocean Discovery League'in kurucusu Katy Croff Bell.
Yetkili, iklim değişikliğinin ve insan faaliyetlerinin okyanusları nasıl etkilediğini anlamak için derin deniz hakkında daha fazla bilgi edinmek önemlidir. Çalışma aynı zamanda birçok deniz bilimcisini yönlendiren araştırmanın temel heyecanının altını çiziyor.
“Yüzde 9999'un geri kalanında ne olduğunu hayal edebilirsiniz,” dedi Dr. Bell.
Çalışmada yer alan görsel dokümantasyon dönemi 1958'de derin deniz dip triestiyle başladı. Toplanan görüntüler, biyologların birbirleriyle ve çevreleriyle nasıl etkileşime girdiklerini keşfetmelerini ve gözlemlemelerini sağladı ve okyanus ekosistemleri hakkında bilgi verdiler.
Derin deniz organizmalarını yüzeye getirmek zordur. Sadece birkaç hayvan yüksek baskı yolculuğunda hayatta kalır, böylece fotoğraflar ve videolar çok önemlidir.
“Bir gemiden deneyemeyeceğiniz bazı habitatlar var,” dedi Louisiana Üniversitesi deniz biyoloğu Craig McClain. “Oraya bir ROV'da gidip bunu yapmalısın,” dedi uzaktan kumandalı araçlara atıfta bulunarak.
Deniz tabanı için görseller almak da jeologlara yardımcı olur. Sualtı araçlarının ve mürettebat etiketi -submeribles'in ilerlemesinden önce, araştırmacıların sınırlı bir yaklaşımı vardı: bir gemiden büyük bir kova bırakın, onunla çekin ve sürükleyin ve içinde ne olduğunu görün.
Yeni çalışmaya dahil olmayan Scripps Oşinografi Enstitüsü'nden jeolog Emily Chin, “Sadece bir kaya karmaşası var ve bağlamsız açıklamaya çalışıyorsunuz” dedi. “Meteoritleri inceleyen ve başka bir gezegende bir süreci anlamaya çalışan insanlar gibi.”
Bilim adamları, temel toprak işlemlerinin nasıl çalıştığını öğrenmek için fotoğraf ve videolarda fotoğraf ve videolar gördüğünde, öğrenebilirsiniz. Ayrıca, şirketlerin madencilik için potansiyel yerleri, petrol ve gaz faaliyetlerini değerlendirmelerine yardımcı olur.
Ancak deniz tabanına ulaşmak hem fonlarda hem de zamanında pahalıdır. Bell, 2 ila 20 milyon ABD doları arasında kilometrekarelik bir deniz patlamasına mal olabilir. Dalışların hazırlanması yıllar alabilir ve yanlış gitmek için sadece saatler sürebilir. Ve bir dalış gider gelmez işler yavaş yavaş ilerliyor. Bir gemiye bağlı bir gezici sınırlı bir keşif yarıçapına sahiptir, bir taramada hareket eder ve geminin hareketi sıkıcıdır.
Pek çok engelle Dr. Bell, ne kadar deniz tabanını gördüğümüzü ve ne kadar keşfedileceğini biliyor.
Bell ve çalışanları 43.000'den fazla derin dalış kaydı topladılar ve toplanan fotoğrafları ve videoları değerlendirdiler ve dalışları ne kadar deniz tabanının belgelediğini tahmin ettiler.
Genel olarak, derin deniz tabanının 2.130 ila 3.823 kilometrekaresi arasında gösterildiğini tahmin ettiler. Bu, toplam derin deniz tabanının yaklaşık yüzde 0,001'ine karşılık gelir.
“Bunun küçük olacağını biliyordum, ama bu kadar küçük olmasını beklediğimden emin değilim,” dedi Dr. Bell. “Bunu neredeyse 70 yıldır yapıyoruz.”
Çalışma, verilerin kamuya açık olmadığı tescilli dalışları içermez, ör. Belgelenen alanı büyüklük sırasına kadar artırsalar bile, Dr. Bell: “İğneyi hareket ettirmenin yeterli olduğunu düşünmüyorum.”
Deniz biyologlarının deniz tabanı hakkında bildiklerinin çoğu bu küçük kesime dayanmaktadır. Yazarlar, durumun Houston'dan daha küçük bir alandan dünyadaki tüm kara alanlarına kadar ekstrapolik bilgilere benzediğini söylüyor.
Çalışma aynı zamanda yüksek gelirli ülkelerin tüm derin dalışların yüzde 99,7'sini yönettiğini, ABD, Japonya ve Yeni Zelanda'nın grafikleri geçtiğini gösterdi. Çoğu dalış bu üç ülkenin 200 deniz milindeydi. Bu, dalış pasajlarının doğru olabilecek, araştırılacak ve yazarların nereye yaptığı yerde küçük bir ülke grubu tarafından yönlendirildiği anlamına gelir.
“Dünyada derin bir uzmanlığa sahip birçok insan var,” dedi Dr. Bell. “Sadece yapmak istediğiniz araştırma ve araştırma türünü gerçekleştirecek araçlarınız yok.”
Dalış pasajları, Mariana -graben- veya Monterey Kanyonu veya aynı ilgi alanlarında hedefler ile aynı alanlarda bulunur, örneğin: ve 1980'lerden beri çoğu derin dalışlar daha düz kıyı sularında olmuştur. Bu, Tiefensee'de birçok alanı keşfedilmemiş bırakır.
McClain, “Çalışma nerede olduğumuza ve tam anlamıyla derin denize gitmemiz gerektiğine dair iyi bir değerlendirme” dedi.
Çarşamba günü Science Advances dergisinde yayınlanan rapor, Kritik Mineraller için deniz tabanının endüstriyel olarak azaltılmasının takip edilip edilmeyeceği konusunda uluslardan bir tartışma olarak geliyor.
Bazı bilim adamları, sualtı dünyası hakkında o kadar az bilindiğini iddia ediyorlar ki, çıkarma faaliyetlerinde sorumluluk bulmak için derin -deniz tabanı için daha fazla araştırma yapılması gerekiyor.
“Daha fazla bilgi her zaman avantajlıdır, böylece daha fazla sağlam ve daha iyi kararlar verebiliriz,” dedi araştırmaya başkanlık eden ve deniz tabanında araştırmayı teşvik eden kar amacı gütmeyen bir grup olan Ocean Discovery League'in kurucusu Katy Croff Bell.
Yetkili, iklim değişikliğinin ve insan faaliyetlerinin okyanusları nasıl etkilediğini anlamak için derin deniz hakkında daha fazla bilgi edinmek önemlidir. Çalışma aynı zamanda birçok deniz bilimcisini yönlendiren araştırmanın temel heyecanının altını çiziyor.
“Yüzde 9999'un geri kalanında ne olduğunu hayal edebilirsiniz,” dedi Dr. Bell.
Çalışmada yer alan görsel dokümantasyon dönemi 1958'de derin deniz dip triestiyle başladı. Toplanan görüntüler, biyologların birbirleriyle ve çevreleriyle nasıl etkileşime girdiklerini keşfetmelerini ve gözlemlemelerini sağladı ve okyanus ekosistemleri hakkında bilgi verdiler.
Derin deniz organizmalarını yüzeye getirmek zordur. Sadece birkaç hayvan yüksek baskı yolculuğunda hayatta kalır, böylece fotoğraflar ve videolar çok önemlidir.
“Bir gemiden deneyemeyeceğiniz bazı habitatlar var,” dedi Louisiana Üniversitesi deniz biyoloğu Craig McClain. “Oraya bir ROV'da gidip bunu yapmalısın,” dedi uzaktan kumandalı araçlara atıfta bulunarak.
Deniz tabanı için görseller almak da jeologlara yardımcı olur. Sualtı araçlarının ve mürettebat etiketi -submeribles'in ilerlemesinden önce, araştırmacıların sınırlı bir yaklaşımı vardı: bir gemiden büyük bir kova bırakın, onunla çekin ve sürükleyin ve içinde ne olduğunu görün.
Yeni çalışmaya dahil olmayan Scripps Oşinografi Enstitüsü'nden jeolog Emily Chin, “Sadece bir kaya karmaşası var ve bağlamsız açıklamaya çalışıyorsunuz” dedi. “Meteoritleri inceleyen ve başka bir gezegende bir süreci anlamaya çalışan insanlar gibi.”
Bilim adamları, temel toprak işlemlerinin nasıl çalıştığını öğrenmek için fotoğraf ve videolarda fotoğraf ve videolar gördüğünde, öğrenebilirsiniz. Ayrıca, şirketlerin madencilik için potansiyel yerleri, petrol ve gaz faaliyetlerini değerlendirmelerine yardımcı olur.
Ancak deniz tabanına ulaşmak hem fonlarda hem de zamanında pahalıdır. Bell, 2 ila 20 milyon ABD doları arasında kilometrekarelik bir deniz patlamasına mal olabilir. Dalışların hazırlanması yıllar alabilir ve yanlış gitmek için sadece saatler sürebilir. Ve bir dalış gider gelmez işler yavaş yavaş ilerliyor. Bir gemiye bağlı bir gezici sınırlı bir keşif yarıçapına sahiptir, bir taramada hareket eder ve geminin hareketi sıkıcıdır.
Pek çok engelle Dr. Bell, ne kadar deniz tabanını gördüğümüzü ve ne kadar keşfedileceğini biliyor.
Bell ve çalışanları 43.000'den fazla derin dalış kaydı topladılar ve toplanan fotoğrafları ve videoları değerlendirdiler ve dalışları ne kadar deniz tabanının belgelediğini tahmin ettiler.
Genel olarak, derin deniz tabanının 2.130 ila 3.823 kilometrekaresi arasında gösterildiğini tahmin ettiler. Bu, toplam derin deniz tabanının yaklaşık yüzde 0,001'ine karşılık gelir.
“Bunun küçük olacağını biliyordum, ama bu kadar küçük olmasını beklediğimden emin değilim,” dedi Dr. Bell. “Bunu neredeyse 70 yıldır yapıyoruz.”
Çalışma, verilerin kamuya açık olmadığı tescilli dalışları içermez, ör. Belgelenen alanı büyüklük sırasına kadar artırsalar bile, Dr. Bell: “İğneyi hareket ettirmenin yeterli olduğunu düşünmüyorum.”
Deniz biyologlarının deniz tabanı hakkında bildiklerinin çoğu bu küçük kesime dayanmaktadır. Yazarlar, durumun Houston'dan daha küçük bir alandan dünyadaki tüm kara alanlarına kadar ekstrapolik bilgilere benzediğini söylüyor.
Çalışma aynı zamanda yüksek gelirli ülkelerin tüm derin dalışların yüzde 99,7'sini yönettiğini, ABD, Japonya ve Yeni Zelanda'nın grafikleri geçtiğini gösterdi. Çoğu dalış bu üç ülkenin 200 deniz milindeydi. Bu, dalış pasajlarının doğru olabilecek, araştırılacak ve yazarların nereye yaptığı yerde küçük bir ülke grubu tarafından yönlendirildiği anlamına gelir.
“Dünyada derin bir uzmanlığa sahip birçok insan var,” dedi Dr. Bell. “Sadece yapmak istediğiniz araştırma ve araştırma türünü gerçekleştirecek araçlarınız yok.”
Dalış pasajları, Mariana -graben- veya Monterey Kanyonu veya aynı ilgi alanlarında hedefler ile aynı alanlarda bulunur, örneğin: ve 1980'lerden beri çoğu derin dalışlar daha düz kıyı sularında olmuştur. Bu, Tiefensee'de birçok alanı keşfedilmemiş bırakır.
McClain, “Çalışma nerede olduğumuza ve tam anlamıyla derin denize gitmemiz gerektiğine dair iyi bir değerlendirme” dedi.