Ev
Berlin
Gatow’daki ölümcül atışlardan sonra: Çocuklar nasıl katil oluyor?
Karoline Klemke adli bir psikoterapisttir. Reşit olmayanların uyguladığı özel şiddet dramasının ne olduğunu açıklıyor.
Polis memurları, Berlin-Gatow’daki olay mahallinde görev başında. Muayene çadırında (resimde solda) vurulmuş bir adamın cesedi yatıyor.Dominik Totaro/dpa
Keşke hiçbir haber olmasaydı ve sadece kendi gözlerimin önünde gördüklerimle ilgilenseydim dediğim günler var. Berlin’de, şehir içinde normal bir işe gidip gelme için bu yeterli. Geçenlerde Ringbahn’da yanımda, yirmili yaşlarında bir kadın yumruğuyla beş yaşındaki oğlunun yan tarafına vurdu: “Durmazsan seni pencereden atarım seni piç kurusu” – ve bu oldukça ciddi geliyordu. Kolunu kapıdan çekti ve ben de arkasından, suskun bir halde sendeledim.
Üstüne bir de haber. Bu yüzden istemeden de olsa bu şehrin diğer tarafında neler olduğunu öğrendim. Gatow’da birkaç genç babalarını vurdu. Genç bir kız kendi yaşındaki bir kızı ormana çekip öldürmedi mi? Ya Berlin’in kuzeyinde sınıf arkadaşını kasten bıçaklayan genç? Failler benim çocuklarım yaşında.
Her bir vaka o kadar üzücü ki kendime şunu hatırlatmam gerekiyor: 1993’ten bu yana kasıtlı cinayetlerin sayısı yüzde 63 azaldı. Okullarda ciddi şiddet mi? 1997 ile 2018 arasında neredeyse yüzde 69’luk bir düşüş. Uzun vadeli trendde, toplumumuzdaki tüm ciddi şiddet suçları çok daha nadir hale geldi (2018’den kriminolog Christian Pfeiffer tarafından yapılan bir araştırmaya göre). 1970’lerde ve 1980’lerde bu ülkede çok daha tehlikeliydi. Alman Gençlik Enstitüsü Çocuk ve Gençlere Yönelik Şiddeti Önleme Dairesi’nin araştırma sonuçlarına göre, şiddet içeren suçlarla ilgili genç ve çocuk zanlıların sayısı da 2019’dan bu yana istikrarlı bir şekilde azaldı.
Odak noktasında çocukluk
Meslek hayatımda çocuk suçluları tedavi etmekten her zaman kaçındım. Benim için çok yakındı. Ne yazık ki, ciddi şiddet eylemlerine maruz kalan yetişkin hastalarımın hepsi bir çocukluk geçirdi ve bu nedenle yaşamın bu aşamasından kaçınılamadı. Aksine, düzenli olarak kendini terapinin odağına itti. Çocukluğundan beri şiddet uygulayan ya da şiddet uygulayan bu faillerin hepsi kurbandı.
Wermelskirchen’de çocuk istismarı: Faillere yönelik şiddet fantezileri normaldir
Bir fenomen olarak şiddetin karmaşık nedenleri vardır. Dikkatsiz basitleştirme günahından çabuk suçlu olunur. Durumsal tetikleyiciler rol oynar, bazen psikozda birileri buyurgan sesler duyar. Ancak araştırmadan kesin olarak söylenebilecek bir şey var: Vahşi bir suçlu olarak doğmadın, yaratıldın. Ailelerinde şiddetli ve devam eden şiddete maruz kalan erkek çocukların yüzde 60’ı ve kız çocukların yüzde 40’ı daha sonra kendileri de şiddet uyguluyor. Kendi mağdur deneyimi, daha sonra şiddet kullanımı için en önemli risk faktörlerinden biridir. Çünkü şiddet şiddeti doğurur.
saldırganlık ve etki
Kurban deneyiminin özü, güçsüzlük deneyiminden, ezici bir diğer kişinin insafına kalma deneyiminden oluşur. Ve bu kişi aynı zamanda baba ya da öğretmen olabilir. İmkansız çaresizlik, en azından şimdilik, saldırgan davranışlarla hafifletilir. Başka birine öfkeyle bağıran herkes bunun işe yaradığını bilir. Maalesef.
Normalde, en ufak bir nezaket ve adil koşullarda yetiştirilen hiçbir genç, başka birine işkence etmez veya öldürmez. Çocuk ve gençlik şiddetinin özel draması, her tarafta sadece mağdurların olmasıdır. Bu çocukları ve gençleri büyüten yetişkinlerin kendi şiddetlerinin sorgulanması gerekiyor. Okullar ve gençlik daireleri kendilerine neden bu çocukları korumadıklarını sormak zorunda. Şiddet sistemik bir sorundur. Birçok katılımcısı vardır. Topluma sorulmalı. Bize sorulmalı. Çocukları şiddetten nasıl koruruz? Suçlu olmasınlar diye mi?
Ve bu sadece fiziksel ve cinsel şiddetle ilgili değil. Aynı zamanda çocukların, bağımlı kişilerin sistematik aşağılanması, aşağılanması ve cezalandırılmasıyla da ilgilidir. Aynı zamanda eğitimciler ve yetkililer tarafından uygulanan psikolojik şiddetle de ilgilidir. Çoğu zaman, yeterli sayıda personele sahip olmayan gençlik yardım hizmetleri çürük olup olmadığını bile kontrol edemez. Çoğu zaman, fazla çalışan öğretmenler sadece başka tarafa bakabilirler. Çoğu zaman kendimiz ne yapacağımızı bilemeyiz.
Önlenmesi neredeyse imkansız olan cinayetler
* Tüm isimler ve vakalar değiştirildi.
Yazarımız Karoline Klemke psikolog ve lisanslı bir psikoterapisttir. Uzun yıllar evsiz gençlere baktı ve ciddi suçluları ıslahevlerinde, hapishanelerde ve bir kriminal poliklinikte tedavi etti. “Totmannalarm. Suçlularla karşılaşma”, dtv Verlagsgesellschaft Münih, 272 sayfa, 24 Euro.
Berlin
Gatow’daki ölümcül atışlardan sonra: Çocuklar nasıl katil oluyor?
Karoline Klemke adli bir psikoterapisttir. Reşit olmayanların uyguladığı özel şiddet dramasının ne olduğunu açıklıyor.
Polis memurları, Berlin-Gatow’daki olay mahallinde görev başında. Muayene çadırında (resimde solda) vurulmuş bir adamın cesedi yatıyor.Dominik Totaro/dpa
Keşke hiçbir haber olmasaydı ve sadece kendi gözlerimin önünde gördüklerimle ilgilenseydim dediğim günler var. Berlin’de, şehir içinde normal bir işe gidip gelme için bu yeterli. Geçenlerde Ringbahn’da yanımda, yirmili yaşlarında bir kadın yumruğuyla beş yaşındaki oğlunun yan tarafına vurdu: “Durmazsan seni pencereden atarım seni piç kurusu” – ve bu oldukça ciddi geliyordu. Kolunu kapıdan çekti ve ben de arkasından, suskun bir halde sendeledim.
Üstüne bir de haber. Bu yüzden istemeden de olsa bu şehrin diğer tarafında neler olduğunu öğrendim. Gatow’da birkaç genç babalarını vurdu. Genç bir kız kendi yaşındaki bir kızı ormana çekip öldürmedi mi? Ya Berlin’in kuzeyinde sınıf arkadaşını kasten bıçaklayan genç? Failler benim çocuklarım yaşında.
Her bir vaka o kadar üzücü ki kendime şunu hatırlatmam gerekiyor: 1993’ten bu yana kasıtlı cinayetlerin sayısı yüzde 63 azaldı. Okullarda ciddi şiddet mi? 1997 ile 2018 arasında neredeyse yüzde 69’luk bir düşüş. Uzun vadeli trendde, toplumumuzdaki tüm ciddi şiddet suçları çok daha nadir hale geldi (2018’den kriminolog Christian Pfeiffer tarafından yapılan bir araştırmaya göre). 1970’lerde ve 1980’lerde bu ülkede çok daha tehlikeliydi. Alman Gençlik Enstitüsü Çocuk ve Gençlere Yönelik Şiddeti Önleme Dairesi’nin araştırma sonuçlarına göre, şiddet içeren suçlarla ilgili genç ve çocuk zanlıların sayısı da 2019’dan bu yana istikrarlı bir şekilde azaldı.
Odak noktasında çocukluk
Meslek hayatımda çocuk suçluları tedavi etmekten her zaman kaçındım. Benim için çok yakındı. Ne yazık ki, ciddi şiddet eylemlerine maruz kalan yetişkin hastalarımın hepsi bir çocukluk geçirdi ve bu nedenle yaşamın bu aşamasından kaçınılamadı. Aksine, düzenli olarak kendini terapinin odağına itti. Çocukluğundan beri şiddet uygulayan ya da şiddet uygulayan bu faillerin hepsi kurbandı.
Wermelskirchen’de çocuk istismarı: Faillere yönelik şiddet fantezileri normaldir
Bir fenomen olarak şiddetin karmaşık nedenleri vardır. Dikkatsiz basitleştirme günahından çabuk suçlu olunur. Durumsal tetikleyiciler rol oynar, bazen psikozda birileri buyurgan sesler duyar. Ancak araştırmadan kesin olarak söylenebilecek bir şey var: Vahşi bir suçlu olarak doğmadın, yaratıldın. Ailelerinde şiddetli ve devam eden şiddete maruz kalan erkek çocukların yüzde 60’ı ve kız çocukların yüzde 40’ı daha sonra kendileri de şiddet uyguluyor. Kendi mağdur deneyimi, daha sonra şiddet kullanımı için en önemli risk faktörlerinden biridir. Çünkü şiddet şiddeti doğurur.
saldırganlık ve etki
Kurban deneyiminin özü, güçsüzlük deneyiminden, ezici bir diğer kişinin insafına kalma deneyiminden oluşur. Ve bu kişi aynı zamanda baba ya da öğretmen olabilir. İmkansız çaresizlik, en azından şimdilik, saldırgan davranışlarla hafifletilir. Başka birine öfkeyle bağıran herkes bunun işe yaradığını bilir. Maalesef.
Normalde, en ufak bir nezaket ve adil koşullarda yetiştirilen hiçbir genç, başka birine işkence etmez veya öldürmez. Çocuk ve gençlik şiddetinin özel draması, her tarafta sadece mağdurların olmasıdır. Bu çocukları ve gençleri büyüten yetişkinlerin kendi şiddetlerinin sorgulanması gerekiyor. Okullar ve gençlik daireleri kendilerine neden bu çocukları korumadıklarını sormak zorunda. Şiddet sistemik bir sorundur. Birçok katılımcısı vardır. Topluma sorulmalı. Bize sorulmalı. Çocukları şiddetten nasıl koruruz? Suçlu olmasınlar diye mi?
Ve bu sadece fiziksel ve cinsel şiddetle ilgili değil. Aynı zamanda çocukların, bağımlı kişilerin sistematik aşağılanması, aşağılanması ve cezalandırılmasıyla da ilgilidir. Aynı zamanda eğitimciler ve yetkililer tarafından uygulanan psikolojik şiddetle de ilgilidir. Çoğu zaman, yeterli sayıda personele sahip olmayan gençlik yardım hizmetleri çürük olup olmadığını bile kontrol edemez. Çoğu zaman, fazla çalışan öğretmenler sadece başka tarafa bakabilirler. Çoğu zaman kendimiz ne yapacağımızı bilemeyiz.
Önlenmesi neredeyse imkansız olan cinayetler
* Tüm isimler ve vakalar değiştirildi.
Yazarımız Karoline Klemke psikolog ve lisanslı bir psikoterapisttir. Uzun yıllar evsiz gençlere baktı ve ciddi suçluları ıslahevlerinde, hapishanelerde ve bir kriminal poliklinikte tedavi etti. “Totmannalarm. Suçlularla karşılaşma”, dtv Verlagsgesellschaft Münih, 272 sayfa, 24 Euro.