Ev
çekişme
Kurt Krömer’in arkadaşı: “Chez Krömer”, depresyonuna geri dönmek için zorlu bir yolculuktu
Yazar ve psikiyatrist Jakob Hein, arkadaşı Alexander Bojcan takma adıyla Kurt Krömer’in programı “Chez Krömer”in sonunu düşünüyor.
Jakob Hein ve Kurt Krömer’in (soldan) burada poz verdiği Radio 1 podcast dizisi “Krömer And Friends”, zihinsel olarak “Chez Krömer”den daha sağlıklıydı.rbb Basın & Bilgilendirme
Bu noktada arkadaşım Kurt Krömer ile konu hakkında konuşmadığımı vurgulamak isterim. Bu konuda söylemek istediğini söyledi, kim onu tanıyorsa, “Chez Krömer”i takip etmiş ve kitabını okumuşsa bunu da yapmak zorunda değil aslında. Prensip olarak, neden artık bu şovu yapmak istemediğini anlamak kolay.
Formatın sonunda “şaşırtıcı bir son”dan bahsetmek ya da şaşırdığını göstermek, ilginç bir empati eksikliğini ve medyayı sömürme mekanizmalarında düşüncesiz bir karmaşayı gösteriyor. Ne de olsa, “Chez Krömer” çok iyi reytingler ve erişim rakamlarıyla çok başarılı bir gösteri ve aynı zamanda birkaç kez Grimme Ödülü ile taçlandırılmıştır. Binici ya da at ölünceye kadar böylesine başarılı küçük bir ata süresiz olarak binmeye devam edecek sanatçılar var. Ama Kurt Krömer kendisi ve sanatı hakkında asla böyle düşünmedi.
1990’larda, en iyi şakalarını özel televizyonda bazı “formatlarda” beş dakikalık bloklar halinde sunma tekliflerini defalarca geri çevirmişti. Birkaç sayı ve özellik ile ilgili kısıtlamadan kaçınmak istediği için bunu akıllıca reddetti. Bunun yerine, canlı şovlarını ve küçük, tuhaf formatlarını ana istasyonu rbb’de yapmaya devam etmeyi tercih etti ki bu, hayal etmesi hiçbir şekilde kolay veya karmaşık değil.
Her şeyden önce Bay Krömer bir insandır.
Ayrıca, en geniş izleyici kitlesine yönelik bir yarışmaya hiç katılmadı ve bugüne kadar onun adını taşıyan neredeyse hiçbir promosyon ürünü yok. Bay Krömer her şeyden önce bir insan ve ikincil olarak yapay bir figür. İkisi arasındaki çizgi çok incedir, Alexander Bojcan kötü şakalar yapmak için Krömer Bey’in arkasına saklanmaz ve Bojcan Bey’in Kurt Krömer’in şaka yapmak istemeyeceği hiçbir sorunu yoktur.
Krömer, “Düşündüğün şeye inanmamalısın” adlı kitabında, “Chez Krömer” formatını depresyonunun bir ürünü olarak tanımlıyor: sözde moderatörün yatıştırmaktan başka her şeyi yaptığı, insanların yalanlarla karşı karşıya kaldığı bir talk show. yaşıyorlar ve bu nedenle birçok medya kuralı çiğneniyor. HC Strache veya Jens Spahn ile yapılan röportajlar gibi bazı durumlarda, ilginç bir şey üretti çünkü saygısız format, erkeklerin köklü medya savunma stratejisini kırmayı başardı. Diğer durumlarda (Julian Reichelt, Frauke Petry) strateji işe yaramadı çünkü söz konusu insanlar o kadar alçalmışlardı ki kendilerine sağlanan herhangi bir platforma tırmanmaktan hiç utanmadan mutluydular. Philipp Amthor gibi diğerleri şaşırtıcı derecede iyi, Kevin Kühnert gibi diğerleri şaşırtıcı derecede zayıftı.
Format, rakipler karşı koyamadığı zaman en zayıf halindeydi.Tabii ki, Thorsten Sträter’in oynadığı efsanevi bölümde, sadece konuğun değil sunucunun da depresif hastalıkları hakkında açıkça konuştuğu zaman mutlak zirvesine ulaştı. Bu, davetlileri çok sayıda asma kilitle, resmi atmosferle ve dosyalarla kilitlenmiş dar bir odada sorgu durumuna sokmak için tasarlanmış bir formatın en büyük gücünü, Krömer’in dostça başa çıkabileceği insanlarla acımasız sohbetlerinde gösterdiği anlamına gelir. İzleyiciler, Karl Lauterbach veya Linda Zervakis’in yer aldığı Haberların erişim rakamlarının, rbb Haberlarının normalde ürettiğinin çok üzerinde olduğunu görmekten de mutlu oldu.
Bay Kawusi ile Krömer şovu sadece ünlü son damlaydı
Ancak bu sezonun son sezon olacağı belli oldu. Sıkışık sorgu odasında, anlayışsız insanlarla uzun zamandır hazırlanmış konuşmalar, Alexander Bojcan’ın kendi depresyon zamanına kadar her zaman zorlu yolculuklardı. Bay Kawusi ile olan gösteri sadece ünlü son damlaydı. Terapisinin bir parçası olarak, nefret ve saldırganlık daha fazla dikkat çekse bile, sevgi ve nezaketin dahil olan herkes için çok daha iyi ve sağlıklı olduğunu öğrendi. Kurt Krömer’in hayatında artık buna ihtiyacı yok. Bu mantıkta sırf “medyada yer almak” ve dolayısıyla “başarılı” olmak için hep geçmişinin en zor zamanlarından birine bilet mi ayırmalı?
Seyircisini eğlendirmeye devam edebilir ve gösterilerinin biletleri güvenilir bir şekilde hızla tükenir. Ve er ya da geç, kendisiyle yeni edindiği barışı ve biyografisini televizyon formatında nasıl sunacağına dair büyük olasılıkla fikirler bulacaktır. “Chez Krömer” bu format değil. Bu ceket artık ona uymuyor. Ve birçok kişi onları biraz daha uzun süre takması gerektiği görüşünde olsa bile, sanatçı Krömer adına bu, onları tüm egemenliği ile kancaya asabileceği anlamına geliyor.
Yakup Hein yazar ve psikiyatristtir. Kurt Krömer ile Volksbühne’de bir program ve Radio 1 podcast’i de dahil olmak üzere çok sayıda proje gerçekleştirdi.
Geri bildiriminiz var mı? Bize yazın! briefe@Haberler
çekişme
Kurt Krömer’in arkadaşı: “Chez Krömer”, depresyonuna geri dönmek için zorlu bir yolculuktu
Yazar ve psikiyatrist Jakob Hein, arkadaşı Alexander Bojcan takma adıyla Kurt Krömer’in programı “Chez Krömer”in sonunu düşünüyor.
Jakob Hein ve Kurt Krömer’in (soldan) burada poz verdiği Radio 1 podcast dizisi “Krömer And Friends”, zihinsel olarak “Chez Krömer”den daha sağlıklıydı.rbb Basın & Bilgilendirme
Bu noktada arkadaşım Kurt Krömer ile konu hakkında konuşmadığımı vurgulamak isterim. Bu konuda söylemek istediğini söyledi, kim onu tanıyorsa, “Chez Krömer”i takip etmiş ve kitabını okumuşsa bunu da yapmak zorunda değil aslında. Prensip olarak, neden artık bu şovu yapmak istemediğini anlamak kolay.
Formatın sonunda “şaşırtıcı bir son”dan bahsetmek ya da şaşırdığını göstermek, ilginç bir empati eksikliğini ve medyayı sömürme mekanizmalarında düşüncesiz bir karmaşayı gösteriyor. Ne de olsa, “Chez Krömer” çok iyi reytingler ve erişim rakamlarıyla çok başarılı bir gösteri ve aynı zamanda birkaç kez Grimme Ödülü ile taçlandırılmıştır. Binici ya da at ölünceye kadar böylesine başarılı küçük bir ata süresiz olarak binmeye devam edecek sanatçılar var. Ama Kurt Krömer kendisi ve sanatı hakkında asla böyle düşünmedi.
1990’larda, en iyi şakalarını özel televizyonda bazı “formatlarda” beş dakikalık bloklar halinde sunma tekliflerini defalarca geri çevirmişti. Birkaç sayı ve özellik ile ilgili kısıtlamadan kaçınmak istediği için bunu akıllıca reddetti. Bunun yerine, canlı şovlarını ve küçük, tuhaf formatlarını ana istasyonu rbb’de yapmaya devam etmeyi tercih etti ki bu, hayal etmesi hiçbir şekilde kolay veya karmaşık değil.
Her şeyden önce Bay Krömer bir insandır.
Ayrıca, en geniş izleyici kitlesine yönelik bir yarışmaya hiç katılmadı ve bugüne kadar onun adını taşıyan neredeyse hiçbir promosyon ürünü yok. Bay Krömer her şeyden önce bir insan ve ikincil olarak yapay bir figür. İkisi arasındaki çizgi çok incedir, Alexander Bojcan kötü şakalar yapmak için Krömer Bey’in arkasına saklanmaz ve Bojcan Bey’in Kurt Krömer’in şaka yapmak istemeyeceği hiçbir sorunu yoktur.
Krömer, “Düşündüğün şeye inanmamalısın” adlı kitabında, “Chez Krömer” formatını depresyonunun bir ürünü olarak tanımlıyor: sözde moderatörün yatıştırmaktan başka her şeyi yaptığı, insanların yalanlarla karşı karşıya kaldığı bir talk show. yaşıyorlar ve bu nedenle birçok medya kuralı çiğneniyor. HC Strache veya Jens Spahn ile yapılan röportajlar gibi bazı durumlarda, ilginç bir şey üretti çünkü saygısız format, erkeklerin köklü medya savunma stratejisini kırmayı başardı. Diğer durumlarda (Julian Reichelt, Frauke Petry) strateji işe yaramadı çünkü söz konusu insanlar o kadar alçalmışlardı ki kendilerine sağlanan herhangi bir platforma tırmanmaktan hiç utanmadan mutluydular. Philipp Amthor gibi diğerleri şaşırtıcı derecede iyi, Kevin Kühnert gibi diğerleri şaşırtıcı derecede zayıftı.
Format, rakipler karşı koyamadığı zaman en zayıf halindeydi.Tabii ki, Thorsten Sträter’in oynadığı efsanevi bölümde, sadece konuğun değil sunucunun da depresif hastalıkları hakkında açıkça konuştuğu zaman mutlak zirvesine ulaştı. Bu, davetlileri çok sayıda asma kilitle, resmi atmosferle ve dosyalarla kilitlenmiş dar bir odada sorgu durumuna sokmak için tasarlanmış bir formatın en büyük gücünü, Krömer’in dostça başa çıkabileceği insanlarla acımasız sohbetlerinde gösterdiği anlamına gelir. İzleyiciler, Karl Lauterbach veya Linda Zervakis’in yer aldığı Haberların erişim rakamlarının, rbb Haberlarının normalde ürettiğinin çok üzerinde olduğunu görmekten de mutlu oldu.
Bay Kawusi ile Krömer şovu sadece ünlü son damlaydı
Ancak bu sezonun son sezon olacağı belli oldu. Sıkışık sorgu odasında, anlayışsız insanlarla uzun zamandır hazırlanmış konuşmalar, Alexander Bojcan’ın kendi depresyon zamanına kadar her zaman zorlu yolculuklardı. Bay Kawusi ile olan gösteri sadece ünlü son damlaydı. Terapisinin bir parçası olarak, nefret ve saldırganlık daha fazla dikkat çekse bile, sevgi ve nezaketin dahil olan herkes için çok daha iyi ve sağlıklı olduğunu öğrendi. Kurt Krömer’in hayatında artık buna ihtiyacı yok. Bu mantıkta sırf “medyada yer almak” ve dolayısıyla “başarılı” olmak için hep geçmişinin en zor zamanlarından birine bilet mi ayırmalı?
Seyircisini eğlendirmeye devam edebilir ve gösterilerinin biletleri güvenilir bir şekilde hızla tükenir. Ve er ya da geç, kendisiyle yeni edindiği barışı ve biyografisini televizyon formatında nasıl sunacağına dair büyük olasılıkla fikirler bulacaktır. “Chez Krömer” bu format değil. Bu ceket artık ona uymuyor. Ve birçok kişi onları biraz daha uzun süre takması gerektiği görüşünde olsa bile, sanatçı Krömer adına bu, onları tüm egemenliği ile kancaya asabileceği anlamına geliyor.
Yakup Hein yazar ve psikiyatristtir. Kurt Krömer ile Volksbühne’de bir program ve Radio 1 podcast’i de dahil olmak üzere çok sayıda proje gerçekleştirdi.
Geri bildiriminiz var mı? Bize yazın! briefe@Haberler