“Kötü ve Boujee: Toward a Trap Feminist Theology” kitabının tanıtım yazısı, “Siyah deneyimi, hip-hop müziği, etik ve feminizmin örtüşmesiyle bir alt bölüme odaklanmak için uğraşıyor” diyor. ‘tuzak feminizm’ olarak bilinir.”
Ancak bir Hıristiyan üniversitesinde beyaz bir akademisyen olan Jennifer M. Buck tarafından yazılan kitap, bazı yazarlar ve teologlar tarafından akademik açıdan kusurlu olmakla ve son derece sorunlu pasajlarla eleştirildi. gettoya tekrar tekrar göndermeler. Proje aynı zamanda sosyal medyada kötü yürütüldüğü ve kültürel ödenek örneği olarak geniş çapta kınandı.
Eleştirilere yanıt olarak, kitabın yayıncısı Wipf ve Stock Publishers, Çarşamba günü kitabın tirajdan çekilmesine karar verdi.
Olay, yazarların kendi kültürleri dışındaki konular hakkında yazmalarının ne zaman, nasıl ve hatta uygun olup olmadığı konusunda yayıncılık dünyasında daha geniş bir tartışmaya değindi.
Wipf ve Stock’ın “Bad and Boujee”yi çekme kararı Perşembe günü bir Hıristiyan yayının web sitesi Sojourners tarafından bildirildi. Buck, Cuma günü yapılan yorum talebine hemen yanıt vermedi.
“Kırmızı Dudak Teolojisi”nin yazarı olan ilahiyatçı Candice Marie Benbow, beyaz bir akademisyenin tuzak feminizmin teolojisi hakkında bir kitap yayınladığını öğrendiğinde “keşke” oldu. idealler, tuzak müziği ve buna yol açan siyah güney hip-hop kültürü.
“Siyah kadınların yaşadığı deneyimleri ve Siyah kadınların maneviyatını konumlandıracak bir akademik metne sahip olmanız önemlidir ve bu bir Siyah kadın tarafından yazılmamıştır” dedi.
Tuzak feminizmi kavramının öncüsü ve “Kötü Şişman Siyah Kız: Bir Tuzak Feministinden Notlar” kitabının yazarı Sesali Bowen, yazarın Siyah kadınlara gerektiği gibi itibar etmemesi veya onlarla ilişki kurmaması konusunda da sorun yaşadı. alanında önde gelen uzmanlar olmuştur.
“Bunu başka bir Siyah kadın yapsa bile, alıntıyla ilgili sorunlar devam edecekti” dedi. “Bunun aynı zamanda beyaz bir kadın olması ve bunun hakkında yazmakla işi olmayan, çünkü tuzak ya da Siyah feminizm hakkında hiçbir şey onun yaşadığı deneyimi olmadığı gerçeği, buna başka bir katman ekliyor.”
Wipf ve Stock Publishers yaptığı açıklamada, eleştirmenlerinin “ciddi ve geçerli” itirazları olduğunu söyledi.
Wipf ve Stock, “Özellikle Siyah kadınları yüzüstü bıraktığımızı alçakgönüllülükle kabul ediyoruz ve bu ana yol açan sayısız muhakeme başarısızlığının tüm sorumluluğunu üstleniyoruz” dedi. “Eleştirilerimiz haklı.”
Yayıncı, öne sürülen itirazlar arasında, Benbow’un kasıtlı olarak yanıltıcı ve “son derece ırkçı” olarak adlandırdığı, doğal saçlı genç bir Siyah kadının yer aldığı kitabın kapağının ve Siyah uzmanlar tarafından onaylanmamasının yer aldığını söyledi. . Kitabın tek onayı, yazarı Buck’ın pratik teoloji bölümünde doçent olduğu Azusa Pacific Üniversitesi’ndeki başka bir beyaz akademisyenden geldi.
Buck, “Kötü ve Boujee”ye girişinde kısaca “kimlik siyasetine” değinir ve “düz, ayrıcalıklı, beyaz bir kadın” olarak “bir tuzak kraliçesinin somutlaşmış deneyimlerini yaşamadığını” kabul eder. ” ama hip-hop sevgisi nedeniyle konuya çekildi.
Eleştirmenler, kitabın siyah bir kadını tasvir eden kapağıyla da sorun çıkardı ve onu yanıltıcı olarak nitelendirdi.
Kültürel ödenek ve marjinalleştirilmiş insanların hikayelerinin nasıl anlatıldığı hakkında daha geniş tartışmalar, Jeanine Cummins’in 2020’de yayınlanan “American Dirt” adlı kitabının ardından kitap dünyasında patladı. . Yayıncısına yedi rakama satılan ve The New York Times En Çok Satanlar listesine giren bu roman, bir uyuşturucu kartelinin ailesini öldürmesinden sonra oğluyla birlikte Amerika Birleşik Devletleri sınırına kaçan Meksikalı bir anneyi konu alıyor.
Kendini beyaz ve Latin kökenli biri olarak tanımlayan Cummins, bazıları tarafından bir “travma pornosu” kitabı yazdığı için eleştirildi. Kitabı tanıtan bir akşam yemeğinde, çiçekli orta kısımlara sahte dikenli teller sarıldı.
Laura Moriarty’nin distopik romanı “Amerikan Kalbi”, 2018’de piyasaya çıkmadan önce, okuyucuların “beyaz kurtarıcı anlatısı” dediği şey nedeniyle saldırıya uğradı. Müslümanların geleceğin Amerika’sındaki toplama kamplarına yerleştirildiği. Ve yazar Amélie Wen Zhao, kölelik tasviri üzerine çıkan bir tepkinin ardından, genç bir yetişkin fantezi romanı olan ilk çıkışını iptal etti ve daha sonra revize ettikten sonra yayınladı.
Birçok yazar, yayıncı ve ifade özgürlüğü savunucusu bu tür kısıtlamaların ne kadar ileri gidebileceği konusunda endişeli. Kurgu bir hayal gücü eylemidir ve yazarlar kendi deneyimlerinin dışında yazmaktan caydırılırsa harika kitapların kaybolabileceğini savunuyorlar.
Kurgu dışı ve akademi alanlarında, kültürel ödenek konusu, kısmen gazetecilerin ve akademisyenlerin parçası olmadıkları topluluklar hakkında rapor vermeleri ve araştırma yapmaları yaygın olduğu için, daha az paratoner olmuştur. .
Yayıncılar, intihal veya uydurma ile ilgili tartışmalar veya bazı durumlarda sonuçta ortaya çıkan olgusal yanlışlıklar üzerine kurgusal olmayan kitapları çekse de, bir yayıncının bir yazarın konuya nasıl yaklaştığı veya yazarın geçmişi hakkındaki itirazları üzerine kitabı geri çekmesi alışılmadık bir durumdur. .
PEN Amerika Edebiyat Programları kıdemli direktörü Clarisse Rosaz Shariyf, Buck’ın kitabının geri çekilmesi kararını “yanlış yönlendirilmiş ve üzücü” olarak nitelendirdi.
Rosaz Shariyf bir e-postada “Kimlerin belirli hikayeler anlatma veya belirli konularla ilgilenme hakkına sahip olduğu konusunda katı ve hızlı kurallar olmamalıdır” dedi. “Bu tür kırmızı çizgiler, yaratıcı ve entelektüel özgürlüğü kısıtlar ve edebiyatın ve bilimin farklılıkları anlamaya yönelik katalizörler olarak rolünü zayıflatır.”
Adını Migos’un Lil Uzi Vert’in yer aldığı bir şarkısından alan “Bad and Boujee”ye yönelik eleştirilerin bir kısmı yazarın konuya yaklaşım.
Bowen, Buck’ın kitabının ilk bölümünden bir pasaj okuduğunda hayrete düştüğünü söyledi: “Bir tuzak kraliçesi, dava için aşağı olan bir kadındır. Gettoda doğdu, gettoda büyüdü ama o getto değil.”
Buck’ın Siyah argo kelimesini “garip ve korkak” olarak kullanmasını buldu ve Buck’ın “tuzak kraliçesi”ne yaptığı vurgunun, genellikle bir patron veya uyuşturucu baronu gibi bir suç girişiminde bulunan kadınlarla bağlantılı bir terim olduğunu hissetti. , tuzak kültürü ve onun içinde büyüyen kadınlar hakkında yüzeysel bir anlayış önerdi.
“Şapkalı Siyah kadınların kendilerine böyle demediği,” dedi Bowen. “Bu özel terminolojiye bağlı kalması garip ve bu toplulukla olan yüzey düzeyinde bir ilişkiye işaret ediyor.”
Bowen, Buck’ın eleştirmenlerine verdiği yanıtlardan da memnun olmadığını söyledi. Bowen, sosyal medya üzerinden Buck’a “Bad and Boujee”yi nasıl yazdığını soran bir mesaj gönderdikten sonra Buck, araştırma asistanı keşfettikten sonra Bowen’ın çalışmasına bir dipnotta atıfta bulunduğunu söyledi.
“Bunun sadece bir dipnota değeceğini düşündü, kritik bir müdahaleye bile değmediğini” söyledi.
“Bad and Boujee” ile ilgili görüş bildiren bazı kişiler, kitapla ilgili sorunların daha büyük ve daha köklü bir sorunu, yayıncılık endüstrisindeki çeşitlilik eksikliğini ortaya çıkardığını söyledi.
Teolog ve denemeci Benbow, “Bad and Boujee”nin yayıncısının sadece kitabı çekmenin ötesine geçmesi ve bu anı daha fazla fırsatı genişletmek için kullanması gerektiğini savundu. siyah kadınlara.
“Kitabı çekmek yeteri kadar ileri gitmiyor, bu zararı verdiğinizde daha fazlasını yapmanız gerekiyor” dedi. “Ve bunun bir kısmı, bu kadınların yayınlayabileceği, araştırma fırsatları ve finansman fırsatları sağlanabileceği fırsatlar yaratmak.”
Ancak bir Hıristiyan üniversitesinde beyaz bir akademisyen olan Jennifer M. Buck tarafından yazılan kitap, bazı yazarlar ve teologlar tarafından akademik açıdan kusurlu olmakla ve son derece sorunlu pasajlarla eleştirildi. gettoya tekrar tekrar göndermeler. Proje aynı zamanda sosyal medyada kötü yürütüldüğü ve kültürel ödenek örneği olarak geniş çapta kınandı.
Eleştirilere yanıt olarak, kitabın yayıncısı Wipf ve Stock Publishers, Çarşamba günü kitabın tirajdan çekilmesine karar verdi.
Olay, yazarların kendi kültürleri dışındaki konular hakkında yazmalarının ne zaman, nasıl ve hatta uygun olup olmadığı konusunda yayıncılık dünyasında daha geniş bir tartışmaya değindi.
Wipf ve Stock’ın “Bad and Boujee”yi çekme kararı Perşembe günü bir Hıristiyan yayının web sitesi Sojourners tarafından bildirildi. Buck, Cuma günü yapılan yorum talebine hemen yanıt vermedi.
“Kırmızı Dudak Teolojisi”nin yazarı olan ilahiyatçı Candice Marie Benbow, beyaz bir akademisyenin tuzak feminizmin teolojisi hakkında bir kitap yayınladığını öğrendiğinde “keşke” oldu. idealler, tuzak müziği ve buna yol açan siyah güney hip-hop kültürü.
“Siyah kadınların yaşadığı deneyimleri ve Siyah kadınların maneviyatını konumlandıracak bir akademik metne sahip olmanız önemlidir ve bu bir Siyah kadın tarafından yazılmamıştır” dedi.
Tuzak feminizmi kavramının öncüsü ve “Kötü Şişman Siyah Kız: Bir Tuzak Feministinden Notlar” kitabının yazarı Sesali Bowen, yazarın Siyah kadınlara gerektiği gibi itibar etmemesi veya onlarla ilişki kurmaması konusunda da sorun yaşadı. alanında önde gelen uzmanlar olmuştur.
“Bunu başka bir Siyah kadın yapsa bile, alıntıyla ilgili sorunlar devam edecekti” dedi. “Bunun aynı zamanda beyaz bir kadın olması ve bunun hakkında yazmakla işi olmayan, çünkü tuzak ya da Siyah feminizm hakkında hiçbir şey onun yaşadığı deneyimi olmadığı gerçeği, buna başka bir katman ekliyor.”
Wipf ve Stock Publishers yaptığı açıklamada, eleştirmenlerinin “ciddi ve geçerli” itirazları olduğunu söyledi.
Wipf ve Stock, “Özellikle Siyah kadınları yüzüstü bıraktığımızı alçakgönüllülükle kabul ediyoruz ve bu ana yol açan sayısız muhakeme başarısızlığının tüm sorumluluğunu üstleniyoruz” dedi. “Eleştirilerimiz haklı.”
Yayıncı, öne sürülen itirazlar arasında, Benbow’un kasıtlı olarak yanıltıcı ve “son derece ırkçı” olarak adlandırdığı, doğal saçlı genç bir Siyah kadının yer aldığı kitabın kapağının ve Siyah uzmanlar tarafından onaylanmamasının yer aldığını söyledi. . Kitabın tek onayı, yazarı Buck’ın pratik teoloji bölümünde doçent olduğu Azusa Pacific Üniversitesi’ndeki başka bir beyaz akademisyenden geldi.
Buck, “Kötü ve Boujee”ye girişinde kısaca “kimlik siyasetine” değinir ve “düz, ayrıcalıklı, beyaz bir kadın” olarak “bir tuzak kraliçesinin somutlaşmış deneyimlerini yaşamadığını” kabul eder. ” ama hip-hop sevgisi nedeniyle konuya çekildi.
Eleştirmenler, kitabın siyah bir kadını tasvir eden kapağıyla da sorun çıkardı ve onu yanıltıcı olarak nitelendirdi.
Kültürel ödenek ve marjinalleştirilmiş insanların hikayelerinin nasıl anlatıldığı hakkında daha geniş tartışmalar, Jeanine Cummins’in 2020’de yayınlanan “American Dirt” adlı kitabının ardından kitap dünyasında patladı. . Yayıncısına yedi rakama satılan ve The New York Times En Çok Satanlar listesine giren bu roman, bir uyuşturucu kartelinin ailesini öldürmesinden sonra oğluyla birlikte Amerika Birleşik Devletleri sınırına kaçan Meksikalı bir anneyi konu alıyor.
Kendini beyaz ve Latin kökenli biri olarak tanımlayan Cummins, bazıları tarafından bir “travma pornosu” kitabı yazdığı için eleştirildi. Kitabı tanıtan bir akşam yemeğinde, çiçekli orta kısımlara sahte dikenli teller sarıldı.
Laura Moriarty’nin distopik romanı “Amerikan Kalbi”, 2018’de piyasaya çıkmadan önce, okuyucuların “beyaz kurtarıcı anlatısı” dediği şey nedeniyle saldırıya uğradı. Müslümanların geleceğin Amerika’sındaki toplama kamplarına yerleştirildiği. Ve yazar Amélie Wen Zhao, kölelik tasviri üzerine çıkan bir tepkinin ardından, genç bir yetişkin fantezi romanı olan ilk çıkışını iptal etti ve daha sonra revize ettikten sonra yayınladı.
Birçok yazar, yayıncı ve ifade özgürlüğü savunucusu bu tür kısıtlamaların ne kadar ileri gidebileceği konusunda endişeli. Kurgu bir hayal gücü eylemidir ve yazarlar kendi deneyimlerinin dışında yazmaktan caydırılırsa harika kitapların kaybolabileceğini savunuyorlar.
Kurgu dışı ve akademi alanlarında, kültürel ödenek konusu, kısmen gazetecilerin ve akademisyenlerin parçası olmadıkları topluluklar hakkında rapor vermeleri ve araştırma yapmaları yaygın olduğu için, daha az paratoner olmuştur. .
Yayıncılar, intihal veya uydurma ile ilgili tartışmalar veya bazı durumlarda sonuçta ortaya çıkan olgusal yanlışlıklar üzerine kurgusal olmayan kitapları çekse de, bir yayıncının bir yazarın konuya nasıl yaklaştığı veya yazarın geçmişi hakkındaki itirazları üzerine kitabı geri çekmesi alışılmadık bir durumdur. .
PEN Amerika Edebiyat Programları kıdemli direktörü Clarisse Rosaz Shariyf, Buck’ın kitabının geri çekilmesi kararını “yanlış yönlendirilmiş ve üzücü” olarak nitelendirdi.
Rosaz Shariyf bir e-postada “Kimlerin belirli hikayeler anlatma veya belirli konularla ilgilenme hakkına sahip olduğu konusunda katı ve hızlı kurallar olmamalıdır” dedi. “Bu tür kırmızı çizgiler, yaratıcı ve entelektüel özgürlüğü kısıtlar ve edebiyatın ve bilimin farklılıkları anlamaya yönelik katalizörler olarak rolünü zayıflatır.”
Adını Migos’un Lil Uzi Vert’in yer aldığı bir şarkısından alan “Bad and Boujee”ye yönelik eleştirilerin bir kısmı yazarın konuya yaklaşım.
Bowen, Buck’ın kitabının ilk bölümünden bir pasaj okuduğunda hayrete düştüğünü söyledi: “Bir tuzak kraliçesi, dava için aşağı olan bir kadındır. Gettoda doğdu, gettoda büyüdü ama o getto değil.”
Buck’ın Siyah argo kelimesini “garip ve korkak” olarak kullanmasını buldu ve Buck’ın “tuzak kraliçesi”ne yaptığı vurgunun, genellikle bir patron veya uyuşturucu baronu gibi bir suç girişiminde bulunan kadınlarla bağlantılı bir terim olduğunu hissetti. , tuzak kültürü ve onun içinde büyüyen kadınlar hakkında yüzeysel bir anlayış önerdi.
“Şapkalı Siyah kadınların kendilerine böyle demediği,” dedi Bowen. “Bu özel terminolojiye bağlı kalması garip ve bu toplulukla olan yüzey düzeyinde bir ilişkiye işaret ediyor.”
Bowen, Buck’ın eleştirmenlerine verdiği yanıtlardan da memnun olmadığını söyledi. Bowen, sosyal medya üzerinden Buck’a “Bad and Boujee”yi nasıl yazdığını soran bir mesaj gönderdikten sonra Buck, araştırma asistanı keşfettikten sonra Bowen’ın çalışmasına bir dipnotta atıfta bulunduğunu söyledi.
“Bunun sadece bir dipnota değeceğini düşündü, kritik bir müdahaleye bile değmediğini” söyledi.
“Bad and Boujee” ile ilgili görüş bildiren bazı kişiler, kitapla ilgili sorunların daha büyük ve daha köklü bir sorunu, yayıncılık endüstrisindeki çeşitlilik eksikliğini ortaya çıkardığını söyledi.
Teolog ve denemeci Benbow, “Bad and Boujee”nin yayıncısının sadece kitabı çekmenin ötesine geçmesi ve bu anı daha fazla fırsatı genişletmek için kullanması gerektiğini savundu. siyah kadınlara.
“Kitabı çekmek yeteri kadar ileri gitmiyor, bu zararı verdiğinizde daha fazlasını yapmanız gerekiyor” dedi. “Ve bunun bir kısmı, bu kadınların yayınlayabileceği, araştırma fırsatları ve finansman fırsatları sağlanabileceği fırsatlar yaratmak.”