Ev
çekişme
Berlin’in Humboldt Forum’da vitrinlere ihtiyacı yok!
Klaus Lederer, kale kopyasındaki evrensel müzeden giderek uzaklaşıyor. Yazarımız bunun kent müzesi için özgürleştirici bir darbe olabileceğine inanıyor.
Ulrich Seidler
Humboldt Forum’daki Stadtmuseum’daki “Berlin Global” sergisini ziyaret edenler, Cumhuriyet Sarayı’nın bir resmine bakıyor.AFP
Kültür senatörü Klaus Lederer henüz tasarruf ve tasfiye fikirleriyle ortaya çıkmadı, aksine. Tarifelerdeki artışları finanse ederek kurumlara biraz nefes aldı ve dahası, serbest kültürdeki nişler için hiçbir sübvansiyonun ödenmediği bir hafta bile geçmiyor, eğer hala yetişebilirse.
Lederer şimdi açıkça Berlin Şehir Müzesi’nin Humboldt Forum’dan ayrılacağına söz veriyor. Şehir müzesinin müdürü Paul Spies, Berliner Zeitung’a verdiği bir röportajda, başta gençler olmak üzere, arzu edilenden daha az kişinin geldiğini itiraf etti. Ancak Lederer altında Berlin o kadar çabuk nefessiz kalmaz, bkz. Volksbühne.
Sebep daha derinlerde yatıyor ve yedi yıldan daha uzun bir süre önce, o zamanki Belediye Başkanı Michael Müller’in hâlâ kültür politikasından ortak sorumlu olduğu ve Humboldt Forumu’ndaki çok sayıda katılımcıyı şu fikirle şaşırttığı bir sırada ellerini başlarının üzerine kaldıran yorumcularla aynı fikirde. Devlet müzeleri, Prusya Vakfı ve Humboldt Üniversitesi’nin merkezi konumdaki mülke taşınmasına izin verildiğinde Berlin de bulunmalıdır.
Tipik Alman yüksek kültürü
Zaten absürt bir yapı olan kale kopyası, ama bunu burada bırakalım, giderek taş ve camdan oluşan temsili bir uzlaşmaya dönüştü. Şimdiye kadarki tek orijinal ve en azından tipik Alman sanat üretimi, muhtemelen çıkmaza girmiş federalizm ve yorgun konuşan demokrasi için bir fener olarak okunmayacak, umarız dikkatlice hazırlanmış bir sorumluluklar ağından oluşacaktır.
Berlin’in geri çekilmesi, Humboldt Forum’un zaten çok sayıdaki kritik konusuna mesafe katan ve gerçek şehir müzesinin finansal kapsamını gevşeten küçük bir kurtuluş olabilir. Ve Lederer’in partisinin müvekkilleri arasında bulunabilecek, hak eden Cumhuriyet Sarayı nostaljisi de duyulmalıdır.
çekişme
Berlin’in Humboldt Forum’da vitrinlere ihtiyacı yok!
Klaus Lederer, kale kopyasındaki evrensel müzeden giderek uzaklaşıyor. Yazarımız bunun kent müzesi için özgürleştirici bir darbe olabileceğine inanıyor.
Ulrich Seidler
Humboldt Forum’daki Stadtmuseum’daki “Berlin Global” sergisini ziyaret edenler, Cumhuriyet Sarayı’nın bir resmine bakıyor.AFP
Kültür senatörü Klaus Lederer henüz tasarruf ve tasfiye fikirleriyle ortaya çıkmadı, aksine. Tarifelerdeki artışları finanse ederek kurumlara biraz nefes aldı ve dahası, serbest kültürdeki nişler için hiçbir sübvansiyonun ödenmediği bir hafta bile geçmiyor, eğer hala yetişebilirse.
Lederer şimdi açıkça Berlin Şehir Müzesi’nin Humboldt Forum’dan ayrılacağına söz veriyor. Şehir müzesinin müdürü Paul Spies, Berliner Zeitung’a verdiği bir röportajda, başta gençler olmak üzere, arzu edilenden daha az kişinin geldiğini itiraf etti. Ancak Lederer altında Berlin o kadar çabuk nefessiz kalmaz, bkz. Volksbühne.
Sebep daha derinlerde yatıyor ve yedi yıldan daha uzun bir süre önce, o zamanki Belediye Başkanı Michael Müller’in hâlâ kültür politikasından ortak sorumlu olduğu ve Humboldt Forumu’ndaki çok sayıda katılımcıyı şu fikirle şaşırttığı bir sırada ellerini başlarının üzerine kaldıran yorumcularla aynı fikirde. Devlet müzeleri, Prusya Vakfı ve Humboldt Üniversitesi’nin merkezi konumdaki mülke taşınmasına izin verildiğinde Berlin de bulunmalıdır.
Tipik Alman yüksek kültürü
Zaten absürt bir yapı olan kale kopyası, ama bunu burada bırakalım, giderek taş ve camdan oluşan temsili bir uzlaşmaya dönüştü. Şimdiye kadarki tek orijinal ve en azından tipik Alman sanat üretimi, muhtemelen çıkmaza girmiş federalizm ve yorgun konuşan demokrasi için bir fener olarak okunmayacak, umarız dikkatlice hazırlanmış bir sorumluluklar ağından oluşacaktır.
Berlin’in geri çekilmesi, Humboldt Forum’un zaten çok sayıdaki kritik konusuna mesafe katan ve gerçek şehir müzesinin finansal kapsamını gevşeten küçük bir kurtuluş olabilir. Ve Lederer’in partisinin müvekkilleri arasında bulunabilecek, hak eden Cumhuriyet Sarayı nostaljisi de duyulmalıdır.