İngiliz romancı Scarlett Thomas, 2013’te 41 yaşına girdiğinde, 14 yaşından beri ilk kez tenis oynamaya geri döndü. Başlangıçta bunun daha aktif olma ve insanlarla tanışma çabası olduğuna inanıyordu. “Ama ne kadar rekabetçi olduğumu ve kazanmayı ne kadar istediğimi unutmuştum” diye yazıyor. Yerel bir turnuvayı kazandıktan sonra hissettiği sevinç kısa sürede daha çok saplantıya dönüştü ve oyunun zihinsel sağlığı üzerindeki etkisi konusunda endişelenmeye başladı. “41-Love”da oyunla ilgili deneyimlerini genellikle kara mizahla yazıyor. Anı aynı zamanda “Kirli Dans”, seyahatin görünürdeki özgürlüğü, yaratıcı yazı ve bedene karşı zihin öğretimi de dahil olmak üzere birçok başka konuyu da kapsıyor. Aşağıda Thomas, bir “Rocky” hikayesi yazmak, Seniors’ Wimbledon oynamak ve daha pek çok şeyden bahsediyor.
Bu kitabı yazma fikri ilk ne zaman aklınıza geldi?
İlk ve tek tenis turnuvamı kazandıktan hemen sonra aklıma bir fikir geldi ve yazmak fikri temelde tenis oynamaya devam etmek için bir bahaneydi. Bu hobiye nasıl bu kadar çok zaman ve para harcayabilirim? İnsanların yaptığı şeyi yapacağım; bir yıl boyunca bir şeyler yaparlar ve bunun hakkında bir kitap yazarlar. Her zaman yapabileceklerinden emin değillermiş gibi başlarlar ve sonra denerler ve kötü gider ve sonunda kazanan olurlar. Bu hikayeyi kendim için istedim. Ve düşündüm: Ne yanlış gidebilir? Yerel bir eğlence merkezindeki bu küçük turnuvaydı ve kazanmam o kadar imkansızdı ki. Ben de çok istedim ve sonra bağımlılık başladı.
“Yerel tenis sıralamasında ne kadar ilerleyebileceğimi görmem gerek” diye düşündüm. Sonra fark ettim ki yaş grubunuza göre turnuvalara katılabiliyorsunuz. 40 yaş üstü bir kadın olarak gerçekten küçük bir azınlıktaydım, o zaman ulusal ve uluslararası sıralamada ne kadar ilerleyebileceğimi görebildiğimi fark ettim. Birleşik Krallık’ta 6. oldum ve ne zaman insanlara gerçekten etkilendiklerini söylesem ve onlara “Pekala, başka biri ayak bileğini burktu” ve “Başka biri neredeyse ölüyordu. ”
Yazarken öğrendiğin en şaşırtıcı şey neydi?
Kelimenin tam anlamıyla bu kitapla ilgili her şey şaşırtıcıydı. Bu projeye başladığımda çok aldanmış, aptal ve tuhaf bir şekilde dünya dışıydım. Bana hiçbir zaman tam olarak teşhis konulmadı, ama ben bir dizi talimat okuduğum ve “1’den 5’e kadar olan adımları uygula ve 6 numaralı sonucu elde et” diye düşündüğüm türden bir insanım. 41 yaşında bir ilişki ve iş sahibi olmaya çalışıyorsan, her gün altı saat tenis oynamanın çok fazla olabileceğini bilmiyordum. Önce ne kadar aptal olduğuma şaşırdım, sonra şaşırdım. başka kaç kişi de onun kadar aptaldı. Benzersiz olduğumu ve tek kişi olduğumu sanıyordum – ve bu doğru, 40 yaş üstü kadınların çoğu bunu yapmazdı – ama hepsi benim gibiydi, sadece teniste daha iyiydi. Bir antrenöre sahip olmanın ve eğitime para harcamanın tuhaf olduğunu düşündüm ve sonra bunu benden daha da ciddiye alan kadınlarla tanıştım. o kadar da kötü değildim; neden çarpıp yanan bendim? Her şey bir sürprizdi.
Yazdığınız kitap ile yazmaya başladığınız kitap arasındaki fark nedir?
Bazı zorluklarla karşılaştığım ve kazanacağım bir kitap yazacağımı düşündüm. Temelde “Rocky. ” Bunun olmadığı gerçeğiyle ve bunun yerine elimde olanla başa çıkmak zorunda kaldım – bir spor kitabı olarak başladı ve bir şekilde bir tür hastalık anısına dönüştü.
Yeni anı kitabı “41-Aşk” olan Scarlett Thomas. ” Kredi. . . Ed Thompson
Bu hastalık kısmı hakkında çok daha fazla ayrıntı eklemek istediğimi düşündüm. Sonundan sonra yüz bin kelime daha var – bazılarını yazdım, bazılarını yazmadım. Çünkü müthiş bir sinir krizi geçirdim ve aylarca hiçbir şey yapamadım. Ama sanırım ortağım, “Büyüklerin Wimbledon bölümünden sonra bitirebilirsin ve insanlar ne olduğunu anlayacak. ” Ben de “Nasıl hala anlamadım?” diye düşündüm. Bu anlamda gerçek bir göster-söyleme kitabı.
İnsanlar benim Seniors’ Wimbledon oynadığımı duyduklarında “Aman Tanrım” diye düşünüyorlar ama bu herkesin yapabileceği bir şey. Sadece kaydolun ve 30 pound ya da her neyse ödeyin. Birleşik Krallık’ta 6. oldum, ancak bunların büyük başarılar olmadığını anlamak için kitabın tamamını okumalısınız. Ya da belki ben aldatılmış bir mükemmeliyetçiyim ve onlar birer başarıydı.
Kent Üniversitesi’nde anı yazmayı öğretiyordum ve bunun karanlık bir anı olacağını bilmiyordum. Mutluluk ve neşeyle ilgili cesur bir spor hatırası olmasını istedim ama yazarken karanlık hatıralara gömüldüm. Yazmayı çok seviyorum, hayatım boyunca tek gerçek aşkım bu. Kendinizi bu deneyimden geçirebileceğiniz fikri, bu cümlelerin bazılarını oluşturacağı ve bunu telafi edemediğiniz fikri – sonunda, kitapta da görebileceğiniz gibi, yıl zevkli değildi, ama bence yazar olarak benim için bir şey yaptı.
Hangi yaratıcı kişi (bir yazar değil) sizi ve işinizi etkiledi?
Fred Astaire ve Ginger Rogers. Birisi, Ginger Rogers’la ilgili harika olan şeyin, Fred Astaire’in yaptığı her şeyi topuklu ayakkabılar dışında yapması olduğunu söyledi. Tenis macerasına başlamadan birkaç yıl önce filmlerini izlemeye başladım. Onların çekiciliği hakkında bir şey. Sadece bedenle olan bir şeyi yapabilmekle ilgili bir şey – ve sanırım hiç entelektüel değil – ama bu estetik ve güzel. Harika danslarından bazılarını tekrar tekrar izledim.
Birini “41-Aşk”ı 50 veya daha az kelimeyle okumaya ikna edin.
Bu utanç verici ve bencil hatıralarda, farkında olmayan bir aptalın gerçek zamanlı olarak sinir krizi geçirmesini izleyin.
Bu röportaj özetlendi ve düzenlendi.
Bu kitabı yazma fikri ilk ne zaman aklınıza geldi?
İlk ve tek tenis turnuvamı kazandıktan hemen sonra aklıma bir fikir geldi ve yazmak fikri temelde tenis oynamaya devam etmek için bir bahaneydi. Bu hobiye nasıl bu kadar çok zaman ve para harcayabilirim? İnsanların yaptığı şeyi yapacağım; bir yıl boyunca bir şeyler yaparlar ve bunun hakkında bir kitap yazarlar. Her zaman yapabileceklerinden emin değillermiş gibi başlarlar ve sonra denerler ve kötü gider ve sonunda kazanan olurlar. Bu hikayeyi kendim için istedim. Ve düşündüm: Ne yanlış gidebilir? Yerel bir eğlence merkezindeki bu küçük turnuvaydı ve kazanmam o kadar imkansızdı ki. Ben de çok istedim ve sonra bağımlılık başladı.
“Yerel tenis sıralamasında ne kadar ilerleyebileceğimi görmem gerek” diye düşündüm. Sonra fark ettim ki yaş grubunuza göre turnuvalara katılabiliyorsunuz. 40 yaş üstü bir kadın olarak gerçekten küçük bir azınlıktaydım, o zaman ulusal ve uluslararası sıralamada ne kadar ilerleyebileceğimi görebildiğimi fark ettim. Birleşik Krallık’ta 6. oldum ve ne zaman insanlara gerçekten etkilendiklerini söylesem ve onlara “Pekala, başka biri ayak bileğini burktu” ve “Başka biri neredeyse ölüyordu. ”
Yazarken öğrendiğin en şaşırtıcı şey neydi?
Kelimenin tam anlamıyla bu kitapla ilgili her şey şaşırtıcıydı. Bu projeye başladığımda çok aldanmış, aptal ve tuhaf bir şekilde dünya dışıydım. Bana hiçbir zaman tam olarak teşhis konulmadı, ama ben bir dizi talimat okuduğum ve “1’den 5’e kadar olan adımları uygula ve 6 numaralı sonucu elde et” diye düşündüğüm türden bir insanım. 41 yaşında bir ilişki ve iş sahibi olmaya çalışıyorsan, her gün altı saat tenis oynamanın çok fazla olabileceğini bilmiyordum. Önce ne kadar aptal olduğuma şaşırdım, sonra şaşırdım. başka kaç kişi de onun kadar aptaldı. Benzersiz olduğumu ve tek kişi olduğumu sanıyordum – ve bu doğru, 40 yaş üstü kadınların çoğu bunu yapmazdı – ama hepsi benim gibiydi, sadece teniste daha iyiydi. Bir antrenöre sahip olmanın ve eğitime para harcamanın tuhaf olduğunu düşündüm ve sonra bunu benden daha da ciddiye alan kadınlarla tanıştım. o kadar da kötü değildim; neden çarpıp yanan bendim? Her şey bir sürprizdi.
Yazdığınız kitap ile yazmaya başladığınız kitap arasındaki fark nedir?
Bazı zorluklarla karşılaştığım ve kazanacağım bir kitap yazacağımı düşündüm. Temelde “Rocky. ” Bunun olmadığı gerçeğiyle ve bunun yerine elimde olanla başa çıkmak zorunda kaldım – bir spor kitabı olarak başladı ve bir şekilde bir tür hastalık anısına dönüştü.
Yeni anı kitabı “41-Aşk” olan Scarlett Thomas. ” Kredi. . . Ed Thompson
Bu hastalık kısmı hakkında çok daha fazla ayrıntı eklemek istediğimi düşündüm. Sonundan sonra yüz bin kelime daha var – bazılarını yazdım, bazılarını yazmadım. Çünkü müthiş bir sinir krizi geçirdim ve aylarca hiçbir şey yapamadım. Ama sanırım ortağım, “Büyüklerin Wimbledon bölümünden sonra bitirebilirsin ve insanlar ne olduğunu anlayacak. ” Ben de “Nasıl hala anlamadım?” diye düşündüm. Bu anlamda gerçek bir göster-söyleme kitabı.
İnsanlar benim Seniors’ Wimbledon oynadığımı duyduklarında “Aman Tanrım” diye düşünüyorlar ama bu herkesin yapabileceği bir şey. Sadece kaydolun ve 30 pound ya da her neyse ödeyin. Birleşik Krallık’ta 6. oldum, ancak bunların büyük başarılar olmadığını anlamak için kitabın tamamını okumalısınız. Ya da belki ben aldatılmış bir mükemmeliyetçiyim ve onlar birer başarıydı.
Kent Üniversitesi’nde anı yazmayı öğretiyordum ve bunun karanlık bir anı olacağını bilmiyordum. Mutluluk ve neşeyle ilgili cesur bir spor hatırası olmasını istedim ama yazarken karanlık hatıralara gömüldüm. Yazmayı çok seviyorum, hayatım boyunca tek gerçek aşkım bu. Kendinizi bu deneyimden geçirebileceğiniz fikri, bu cümlelerin bazılarını oluşturacağı ve bunu telafi edemediğiniz fikri – sonunda, kitapta da görebileceğiniz gibi, yıl zevkli değildi, ama bence yazar olarak benim için bir şey yaptı.
Hangi yaratıcı kişi (bir yazar değil) sizi ve işinizi etkiledi?
Fred Astaire ve Ginger Rogers. Birisi, Ginger Rogers’la ilgili harika olan şeyin, Fred Astaire’in yaptığı her şeyi topuklu ayakkabılar dışında yapması olduğunu söyledi. Tenis macerasına başlamadan birkaç yıl önce filmlerini izlemeye başladım. Onların çekiciliği hakkında bir şey. Sadece bedenle olan bir şeyi yapabilmekle ilgili bir şey – ve sanırım hiç entelektüel değil – ama bu estetik ve güzel. Harika danslarından bazılarını tekrar tekrar izledim.
Birini “41-Aşk”ı 50 veya daha az kelimeyle okumaya ikna edin.
Bu utanç verici ve bencil hatıralarda, farkında olmayan bir aptalın gerçek zamanlı olarak sinir krizi geçirmesini izleyin.
Bu röportaj özetlendi ve düzenlendi.